به گفته او در جلسه شورای عالی محیط زیست تصویب شده است که «تکلیف ‌پسماندها و سرمایه‌گذاری‌ها» با هماهنگی سازمان حفاظت محیط زیست و وزارتخانه‌های نفت، نیرو، کشور، جهاد کشاورزی و صمت» روشن شود.

رد بو از همان ابتدا روشن بود ولی اطلاع رسانی نمی‌شد

چند سال است که مردم تهران از بوی آزاره دهنده‌ در برخی مناطق این شهر شکایت دارند. درباره منشاء این بو انواع و اقسام گمانه‌زنی‌ها شده است. از جمله شکستگی لوله فاضلاب، نشت گاز در پالایشگاه تهران و فعال‌شدن آتشفشان دماوند و…

در ۲۶ آذرماه ۹۸ روزنامه شهروند درباره این موضوع نوشت که قبلا گفته می‌شد این بو «باید به‌عنوان پدیده‌ای جدید بررسی شود». اما آیا مسُولان تا همین پاییز گذشته از وجود مجتمع آراد خبر نداشتند؟

شهروند در ادامه نوشته است که روز ۱۱ آذر دوباره این بو در تهران می‌پیچد و این بار برای ردگیری بو کمیته‌ای تشکیل می‌شود. اما «باد و باران آمد و مسئولان گفتند رد بو گم شده است». بو اما ول کن نیست و «۱۹ آذر آمد و رفت و دوباره ۲۳ آذر آمد و ماندگار شد تا دیروز.  دیروز هم دوباره دلایلی برایش تراشیدند؛ بعضی گفتند کار پسماند جنوب تهران است و بعضی از مصرف سوخت‌های سنگین و مازوت گفتند».

اما حالا رئیس سازمان حفاظت محیط زیست رسما اعلام می‌کند: «بررسی‌هایی که شهرداری انجام داده، نشان می‌دهد ۲۲ درصد بوی نامطبوع جنوب شهر تهران مربوط به آرادکوه است. اما بررسی‌های سازمان حفاظت محیط زیست نشان می‌دهد بیش از  ۴۵ درصد بوی نامطبوع جنوب شهر تهران به آرادکوه مرتبط است».

او همچنین از تعیین تکلیف مجتمع دفع و ‌پردازش ‌پسماند آرادکوه تا پایان دولت دوازدهم خبر داد. به گفته او حسن روحانی دستور داده‌ که «در شش ماهه باقی مانده از دولت دوازدهم این مسأله قطعی شود».

منشاء آلودگی تحریم‌هاست یا اهمیت نداشتن جان و سلامت مردم

در گزارش شهروند آمده است که دلیل این که در گذشته این بو در تهران به مشام نمی‌رسید، این بوده که «هیچ‌گاه به این اندازه، ظرفیت این سایت پر نشده بود». در همانجا به تلاش سازمان محیط زیست اشاره شده و آمده است: «سازمان محیط‌ زیست به دنبال محل جدیدی برای دپوی زباله است. شیوه دفن زباله در ایران سنتی است و مسئولان سازمان محیط‌ زیست می‌گویند به دلیل تحریم‌ها، نمی‌توانند تجهیزات جدید برای دپوی صنعتی وارد کنند. به گفته آنها، تا قبل از تحریم‌ها، این سازمان با کشورهایی مانند کره‌جنوبی برای واردات تجهیزات قرارداد داشته اما این قراردادها لغو شده و بنابراین محل جدید دپوی زباله هم سنتی خواهد بود.»

فعالان محیط زیست در ایران بیش از آنکه تحریم‌ها را علت آلودگی آب‌ها، نابودی جنگل‌ها، هوا و بوی بد تهران بدانند، به مافیای قدرت اشاره می‌کنند که برایش نه نابودی محیط زیست اهمیتی دارد و نه بازی با جان انسان‌ها؛ و هرگاه پای مبارزه با‌ آلودگی در میان باشد موضوع امنیتی می‌شود.

فرامرز معطر، عضو هیأت‌علمی دانشکده محیط‌ زیست و انرژی دانشگاه علوم و تحقیقات علاوه بر دفع غیربهداشتی پسماند به «افزایش جمعیت و گسترده‌ شدن حاشیه شهر» نیز اشاره کرده و به شهروند گفته است: «حالا به چنان وضع بحرانی رسیده‌ایم که در کنار آلودگی هوا، بحران بو هم مشکل هر روزه تهران شده است. این در حالی است که تاکنون شاهد چنین موردی در کشورهای دیگر نبودیم. کشورهای پیشرفته مدت‌هاست از روش‌های نوینی برای دفع پسماند استفاده می‌کنند و به همین دلیل شاهد چنین مواردی نیستند یا حداقل ما خبری از آن نداریم».

او می‌‌‌‌‌گوید شیرابه‌های این پسماند مواد شیمیایی خطرناکی همچون گوگرد دارند که بسیار بدبو است. به گفته این کارشناس، نه سال پیش در دانشکده محیط‌ زیست دانشگاه تهران برای تسویه شیرابه‌ها طرحی ارائه شد اما «این طرح مدت کوتاهی عملیاتی شد و بعد دیگر به آن توجهی نشد».

از: دویچه وله