نرگس محمدی، فعال حقوق بشر در اتاقی در کلابهاوس درباره آزار و اذیت زندانیان زن با اشاره به تجربه خودش گفت: «رییس زندان به من حمله کرد، تعرضها و توهینها خشنتر شد، مقاومت میکردم و آنها من را میکشیدند و هل میدادند. میخواستند من را به اجبار سوار ماشین کنند، بر زمین نشستم، رییس زندان من را بلند کرد و به سوی ماشین پرت کرد. سرم داخل ماشین بود و پایین تنمهام بیرون بود، وقیحانه پایین تنه من را گرفت و هل داد داخل ماشین. روی ساق پایم نشست. رئیس زندان بعد از ضرب و شتم و توهین، سرش را لای موهایم کرد اسم کوچک من را صدا کرد و گفت سیگارش را برایش روشن کنم. حکم اخیر برای من به دلیل «تمرد از دستور رییس زندان» صادر شده است. آقای رئیسی آیا من باید سیگار او را روشن میکردم؟»
نرگس محمدی در این اتاق چهارشنبه شب پنجم خرداد با عنوان «زندانیان سیاسی زن از تحقیر و تعرض جنسی تا تنبیه بدنی» برگزار شد، تاکید کرد بازجویان میخواهند مقاومت زنان را بشکنند. این یک برنامه هدفمند است و این بازجوها برای شکستن مقاومت زنان زندانی، آموزشهای سیستماتیک میبینند.
این فعال حقوق بشر با اشاره به روایت دیگری گفت: «با یک زن که با اتهامات اقتصادی بازداشت شده بود، هم سلولی بودم. او را به شدت آزار داده بودند، بازجو سینههای او را لمس کرده بودند، و این خانم به همین دلیل دچار مشکل اعصاب و روان شده بود.»
محمدی تاکید کرد تصور نکنید که بازجوها تنها به زنان غیر مذهبی توهین میکنند. بازجو به یک زن مذهبی که با مقنعه در زندان بود گفته بود «تو مگر زیرخواب نیستی؟» و بعد مبلغی پول در مقنعه او گذشته بود و گفته بود «این پول را بگیر و یک شب هم زیرخواب من باش».
نرگس محمدی همچنین در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به روایت برخی از زندانیان که در مکانی غیر از زندانهای مشخص مدتی در بازداشت بودهاند: «سپاه پاسداران خانههای امن ویژهای در غرب و شرق تهران برای نگهداری زندانیان دارد که هیچ نظارتی بر آنها وجود ندارد.»
نرگس محمدی، فعال مدنی و سخنگو و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در ایران، محکومیت قضایی تازهای که برای او صادر شده است را «بیشرمانه» دانست و بار دیگر تاکید کرد که از آن سرپیچی خواهد کرد. او یکی از دلایل صدور این حکم جدید را روشن نکردن سیگار برای رئیس زندان عنوان کرد.
برای این فعال مدنی که مهرماه گذشته پس از تحمل بیش از پنج سال حبس آزاد شد، بهتازگی حکم جدیدی صادر شده که براساس آن به ۳۰ ماه حبس تعزیری، ۸۰ ضربه شلاق و پرداخت دو فقره جزای نقدی محکوم شده است. در حکم ابلاغشده، یکی از موارد اتهامهای او، «تمرد از ریاست و مقامات زندان» عنوان شده است.
نرگس محمدی گفت که رئیس زندان پس از ضربوشتم و توهین، از او خواسته است تا برایش سیگار روشن کند و او سیگار را مچاله کرده و این کار را انجام نداده که این عمل «تمرد از دستور رئیس زندان» محسوب شده و حالا برای این موضوع، محکوم شده است.
او که پیشتر هم در مصاحبههای مختلف حکم جدید خود را زیر سوال برده بود، بار دیگر گفت که «این رای بیشرمانه است و قطعا از آن سرپیچی میکنم» و خطاب به ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه، پرسید که آیا باید رئیس زندان سیگار روشن میکرده است؟
محمدی همچنین با اشاره به روایتهای زندانیانی که در مکانهایی ناشناخته غیر از زندانها در بازداشت بودهاند، گفت که سپاه پاسداران خانههای امن ویژهای در غرب و شرق تهران برای نگهداری زندانیان دارد و هیچ نظارتی بر این بازداشتگاهها وجود ندارد.
این فعال مدنی رفتار توهینآمیز بازجوها و تحقیر زنان زندانی را رفتاری عمومی دانست که نمود آن صرفا در رفتار با زنان غیرمذهبی نیست. او افزود که بازجو به یک زن مذهبی در زندان گفته است: «تو مگر زیرخواب نیستی؟» و مقداری پول گذاشته و افزوده: «این پول را بگیر و یک شب هم زیرخواب من باش».
نرگس محمدی همچنین به روایت یک زن که با جرم مرتبط با مواد مخدر دستگیر شده بود، اشاره کرد و گفت که ماموران از او درخواست «سکس دهانی» کرده بودند و وقتی ماجرا را در بند زندان تعریف کرده بود، مشخص شد که این برخورد، رفتار رایجی با زندانیان مواد مخدر است.
سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر در ایران، با اشاره به موارد متعددی از شکنجه، تعرض جنسی و لمس بخشهای مختلف اعضای بدن زندانیان زن مانند سینههای آنها در بازجوییها و زندانها، تأکید کرد که بازجویان میخواهند مقاومت زنان را بشکنند. او این رفتارها را یک برنامه هدفمند دانست و افزود که آنها برای شکستن مقاومت زنان زندانی، «آموزش سیستماتیک» میبینند.
نرگس محمدی همچنین گرفتن«تست بکارت» از زندانیهای سیاسی زن را نوعی سیاست تحقیر دانست و گفت که پریسا رفیعی، دانشجوی زندانی، بهعلت افشای موضوع گرفتن تست بکارت از زنان در زندانهای ایران، به ۱۵ ماه حبس بیشتر محکوم شد.
در این اتاق کلابهاوس که با حضور تعدادی از زندانیان پیشین سیاسی زن برگزار شد، افراد دیگری نیز روایتهای خود و دیگر زندانیان سیاسی زن از تحقیر، تعرض و آزار جنسی در بازجوییها و زندانهای جمهوری اسلامی را مطرح کردند.
کاوه کرمانشاهی، فعال حقوق بشر به روایت زینب جلالیان را خواند و گفت: «یکی از بازجویان زینب در ماههای نخست بازداشتش در سال۸۷ در بازداشتگاه اطلاعات کرمانشاه میگوید اجازه صیغه او را دارد و قصد نزدیک شدن به او را داشته و حلقه را در دست زینب گذاشته که دستبند بر دست داشته، زینب حلقه را پرت کرده و به بازجو لگد میزند، بازجویان آنقدر او را زدند که در بیمارستان بستری شد. زینب را در بازداشت مجبور به انجام تست بکارت شد.»
بانو صابری، زندانی سیاسی پیشین نیز که همسرش در تابستان ۶۷ اعدام شده است، در این نشست گفت: سال ۶۱ سه نفر کمیتهای بازداشتم کردند و در بیابانهای اصفهان به من تجاوز کردند، به حق من رسیدگی نکردند و در تمام این سالها من را آزار دادند.
از ایران اینترنشنال و ایندیپندنت فارسی