«لوبس»، نشریه هفتگی چاپ فرانسه، در آخرین شماره خود، با اشاره به پیروزی مردی با «عمامه سیاه»، به نام «ابراهیم رئیسی» در انتخابات ریاست جمهوری ایران با کسب «۶۲ درصد آراء»، با وجود اینکه این فرد ازیک شخصیت کاریزماتیک و سخنور برخوردار نبود، به نقش علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، اشاره کرده و نوشته است: بطور معمول، یک تقسیم‌بندی پیچیده میان رئیس‌جمهوری ایران و قدرتمندترین شخصیت این کشور، علی خامنه‌ای مشاهده می‌شود، اما این بار بدین‌گونه نبود، زیرا که ابراهیم رئیسی، خود شخصیت مورد نظر رهبر ایران بود. 

این نشریه فرانسوی‌زبان، با بیان اینکه اقدام (مثبت قابل‌توجهی در کارنامه حرفه‌ای ابراهیم رئیسی به چشم نمی‌خورد، در عین حال، تاکید می‌کند: مهمترین موضوع، اما متهم بودن وی به حضور در یکی از «بزرگترین جنایات در تاریخ» است. 

«لوبس» در این مقاله با اشاره به اتهام «جنایت علیه بشریت» که به ابراهیم رئیسی وارد شده است، می‌افزاید: فراموش نکنید که این اتهام از سوی یک نهاد آمریکایی مطرح نشده است بلکه این اتهام از سوی مردی در درون نظام جمهوری اسلامی ایران،‌ به نام آیت‌الله حسینعلی منتظری عنوان شده است، شخصیتی که سال‌ها قائم‌مقام «امام خمینی»، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، بود.

«لوبس» در ادامه این مقاله، به تاریخچه‌ و اوضاع ایران در دهه شصت اشاره کرده و دیدار آیت‌الله حسینعلی منتظری، در روز پانزدهم ماه اوت ۱۹۸۸ (مرداد ۱۳۶۷)، با چهار عضو «هیات مرگ»، پس از حمله سازمان مجاهدین خلق به خاک ایران در عملیات موسوم به «فروغ جاویدان» و صدور دستور آیت‌الله خمینی برای اعدام زندانیان «بر سر موضع» را توصیف می‌کند. «فرمانی از سوی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران خطاب به مسئولان قضایی و امنیتی» جمهوری اسلامی ایران که «درنهایت به اعدام ۳۰ هزار زندانی سیاسی» منجر شد. 

نشریه‌ی نزدیک به سوسیال دموکرات‌های فرانسه، با اشاره به حضور ابراهیم رئیسیِ ۲۷ ساله در مقام معاون دادستان و وجود حسینعلی منتظری در جایگاه قائم مقام رهبری، شخصیتی مذهبی و بدور از خشونت، در عین حال یادآوری می‌کند که «انقلاب‌ها در غالب موارد در خون متولد می‌شوند و با تسویه حساب‌ها ادامه می‌یابند اما این موضوع هیچ زمانی با کارزار سیستماتیک اعدام بازداشت‌شدگان، بدون محاکمه قبلی یا افرادی که در حال گذراندن دوران حبس بودند، ادامه نیافته» است. 

لوبس، هفته‌نامه فرانسوی زبان، به هشدار آیت‌الله حسینعلی منتظری اشاره کرده و به نقل از این مرجع تقلید شیعیان یادآور شده است:«بزرگترین جنایتی که در جمهوری اسلامی شده و تاریخ ما را محکوم می کند به دست شما انجام شده و [نام] شما را در آینده جزو جنایتکاران در تاریخ می نویسند». این اظهارنظر به نوشته «لوبس» از زبان یکی از بالاترین مقامات جمهوری اسلامی ایران، «شاهد و سندی غیرقابل تصور» است. 

 نشریه لوبس، در ادامه این مطلب، به انتشار فایل صوتی اظهارات حسینعلی منتظری، در سال ۲۰۱۶ توسط فرزندش، احمد منتظری، ۲۸ سال پس از «تابستان خونین» اشاره دارد، که این مرجع تقلید شیعیان و قائم‌مقام بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران با صدایی رسا، نگرانی خود را بیان می‌دارد. 

به نوشته «لوبس» در این فایل صوتی، آیت‌الله حسینعلی منتظری، با تعجب می‌گوید که «در کدام نقطه جهان، در درون زندان، افراد را از سلول‌های خود بیرون کشیده و اعدام می‌کنند… یک دختر جوان ۱۵ ساله را به جرم اینکه برادرش اعدام شده، باید اعدام شود. یا در اصفهان زن حامله را اعدام می‌کنند». 

این نشریه فرانسوی‌زبان، ضمن یادآوری اظهرات ابراهیم رئیسی و گروه مرگ همراه وی در دیدار با حسینعلی منتظری که تاکید داشتند تاکنون گروهی از زندانیان را بازجوئی شدند، اگر احکام اعدام در مورد آنها اجراء نشود و آنها را بار دیگر به سلول‌ها بازگردانیم برای جمهوری اسلامی ایران ایجاد مشکل خواهد کرد، اگر شما اجازه بفرمایید «کلک آنها را هم بکنیم»، ازموضع‌گیری بشردوستانه حسینعلی منتظری با تقدیر یاد می‌کند، زمانی که آیت‌الله منتظری «مخالفت» خود را اعلام کرد و گفت: «نمی‌خواهم ۵۰ سال دیگر بگویند آقای خمینی یک چهره خونریز، سفاک و فتاک بود».

لوبس، با یادآوری این رویداد، می‌نویسد: ابراهیم رئیسی، در واقع، همانگونه که هانا آرنت در کتاب آیشمن ذکر کرده است «نمونه‌ای از ابتذال شر» است که بدون اندیشیدن و بدون عذاب وجدان ، فردی مفید برای جمهوری اسلامی است که بر اساس فتوای رهبر، اقدامات شرورانه انجام می‌دهد. 

این نشریه، در بخش دیگری از این مقاله، از گزارش عفو بین‌الملل نام می‌برد که با جزئیات به این کشتار پرداخته، از کودکانی که به جرم همراه شدن با والدینشان در تظاهرات به قتل رسیدند، از پدران و مادرانی که بر سر قبور فرزندان خود جمع شده اما دستگیر شدند و از قبرهای خالی از جسدی که به خانواده‌ها نشان داده شد اما پیکرهای آنها هیچ‌گاه به خانواده‌ها تحویل داده نشد، یاد کرده و این پرسش را مطرح می‌کند که آیا رئیسی، ملایی که از مشهد سربراورده، فقط یک کارگزار است که در دستگاه خمینی خدمت کرده یا فردی جاه‌طلب که همانطور که لقب «رئیس‌السادات» را برگزیده، در رژیم سرکوبگر آخوندی پله‌های ترقی را طی کرده است. 

لوبس، در این مقاله به تفصیل به سابقه حرفه‌ای ابراهیم رئیسی در نظام جمهوری اسلامی ایران اشاره داشته و به گمانه‌زنی‌ها درباره احتمال جانشینی علی خامنه‌ای هم پرداخته است.