ایران وایر:
«حبیبالله لطیفی»، زندانی سیاسی محکوم به حبس «ابد»، با وجود تایید وخامت جسمی او از سوی پزشکی قانونی استان کردستان، پس از تحمل ۱۵ سال از حکم خود در زندان مرکزی سنندج، همچنان از حق مرخصی محروم است و دادستانی سنندج از اعزام او به مراکز پزشکی خارج از زندان خودداری می‌کند.
«صالح نیکبخت»، وکیل این زندانی سیاسی، تداوم وضع جسمی موکلش را نگران‌کننده می‌داند و معتقد است که ادامه روند فعلی، زندگی این زندانی سیاسی را با مخاطره روبه‌رو کرده است.
از سوی دیگر، «سیدمحمد حسینی»، زندانی سیاسی اهل شهرستان نقده از توابع آذربایجان غربی که در سال ۱۳۹۶ از حزب دمکرات کردستان ایران جدا شده بود، با دریافت امان‌نامه از اطلاعات پیران‌شهر، از اقلیم کردستان عراق به ایران بازگشت؛ اما پس از مدتی بازداشت شد و در ۴خرداد۱۴۰۰ به چهل سال حبس و تبعید به زندان مرکزی ارومیه محکوم شده است. در جمهوری اسلامی صدور امان‌نامه از سوی اداره اطلاعات به معنای عدم تعقیب قضایی فرد امان داده شده است.
بستگان این زندانی سیاسی باور دارند که اداره اطلاعات پیران‌شهر صدور امان‌نامه را به روشی برای بازگرداندن مخالفان جمهوری اسلامی و مجازات آنان تبدیل کرده است و فرزندشان را یکی از قربانیان این روش می‌دانند.
***
حبیبالله لطیفی، آبان‌ماه ۱۳۸۶ زمانی که دانشجوی سال آخر رشته مهندسی صنایع در دانشگاه ایلام بود، در سنندج بازداشت شد. او پس از تحمل سه ماه انفرادی و شکنجه جسمی از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج به اتهام «محاربه و افساد فی‌الارض از طریق عضویت در یکی از احزاب مخالف نظام» به اعدام محکوم شد؛ اما پس از درخواست اعاده دادرسی، پرونده او مجددا مورد بررسی قرار گرفت و با یک درجه تخفیف حکم او به حبس ابد تغییر یافت.
صالح نیکبخت، وکیل این زندانی سیاسی در رابطه با وضعیت جسمی موکل خود به «ایران‌وایر» گفت: «آقای لطیفی مبتلا به بیماری گوارشی موسوم به سندروم روده تحریک‌پذیر و همچنین اختلال روان‌پزشکی موسوم به اختلال افسردگی است و شرایط بسیار بدی را در زندان سپری می‌کند. این در حالی است که طی دو سال گذشته وخامت جسمی آقای لطیفی شدت گرفته و اوضاع جسمی او بدتر شده است.»
نیکبخت با تاکید بر افسردگی موکل خود در زندان به «ایران‌وایر» گفت: «طبیعی است که شخصی ۱۵ سال مداوم از عمر خود را در زندان، آن‌هم بدون مرخصی و رسیدگی پزشکی و تخصصی در خارج از زندان بگذراند، دچار افسردگی شود.»
این وکیل پایه یک دادگستری در ادامه وخامت جسمی حبیبالله لطیفی و تشخیص پزشکی قانونی استان گفت اما دادستانی استان، علی‌رغم تایید پزشکی قانونی به عنوان مرجع رسمی مورد اعتماد خودشان مبنی بر رسیدگی پزشکی و اعزام او به مراکز پزشکی خارج از زندان همچنان بر موضع خود پافشاری می‌کند: «بهداری زندان، پزشکی قانونی و متخصصانی که به دعوت این ارگان دولتی به وضعیت درمان زندانیان سیاسی رسیدگی می‌کنند، جملگی از سال ۹۸ با اعلام وخامت جسمی آقای لطیفی و اعزام سریع او به مراکز پزشکی خارج از زندان را تایید و توصیه کرده‌اند اما دادستانی سنندج همچنان از اعزام او به بیمارستان خودداری می‌کند.»
وکیل این زندانی سیاسی به «ایران‌وایر» می‌گوید: «بارها درباره وخامت جسمی آقای لطیفی با دادسرای استان مکاتبه کرده‌ام، بلکه با تودیع وثیقه متناسب جهت درمان رضایت دهند؛ ولی تاکنون دادسرا و نهادهای ذی‌ربط پاسخی نداده‌اند.»
او همچنین اضافه کرد: «خودداری مقام قضایی در حالی است که پزشکان متخصص تاکید کرده‌اند که برای جلوگیری از تشدید بیماری، آقای لطیفی نیاز به نگهداری او در محیطی آرام و دور از استرس دارد که این امکان هم به‌جز اعزام او به خارج از زندان ممکن نیست. به نظر می‌رسد دستگاه قضا نمی‌تواند به‌طور مستقل در مورد وضعیت این زندانی سیاسی اقدام کند.»
او همچنین شائبه‌هایی را که پیرامون ابتلای موکلش به ویروس کرونا به وجود آمده بود، رد کرد و گفت اگرچه علایمی مشابه کرونا در او مشاهده شده بود، اما پس از معاینه پزشک‌های زندان ابتلای او به ویروس کرونا را تنها یک «شک» اعلام کرده‌اند.
سیدمحمد حسینی، ۳۶ ساله، متاهل و دارای دو فرزند است که به زندان طولانی‌مدت محکوم شده است. این زندانی سیاسی به اتهام «محاربه از طریق عضویت در احزاب مخالف نظام» از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی مهاباد به ریاست قاضی «جواد غلامی»، به ۴۰ سال حبس و تبعید به زندان مرکزی ارومیه محکوم و حکم او ۴خرداد، پس از چهار سال بلاتکلیفی، سال جاری در بخش اجرای احکام زندان نقده به‌طور رسمی به او ابلاغ شده است.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی با اشاره به دوران چهار ساله بلاتکلیفی آقای حسینی در زندان به «ایران‌وایر» گفت در اولین ملاقاتی که پس از بازداشت او که حدود دو ماه پیش صورت گرفت، به خانواده خود گفته است که اطلاعات سپاه پاسداران شرط پایان بلاتکلیفی او را همکاری با این نهاد امنیتی عنوان کرده، اما به گفته خودش درخواست این نهاد امنیتی را رد کرده است: «همچنین از زمانی که بازداشت شده تاکنون، یک‌بار آن هم به مدت بسیار کوتاهی اجازه و امکان ملاقات با خانواده‌اش به او داده شده است و گاهی اوقات هم از طریق تماس تلفنی با آن‌ها صحبت می‌کند.»
او می‌گوید بازداشت این فعال سیاسی در حالی صورت گرفته که آقای حسینی پس از جدایی از حزب متبوع خود در هماهنگی با اداره اطلاعات نقده و همچنین با دریافت امان‌نامه از اطلاعات پیران‌شهر از گذرگاه مرزی سردشت به زادگاه خود بازگشت؛ اما پس از مدتی بازداشت و با پرونده‌سازی و اتهامات واهی به تحریک و توصیه برخی عناصر بومی سپاه پاسداران نقده و پیران‌شهر، روبه‌رو شد: «او واقعا هیچ فعالیتی نداشت و تنها به کار و زندگی خود سرگرم بود؛ اما تعدادی از عناصر محلی سپاه و اداره اطلاعات پیران‌شهر و نقده که در این نهاد امنیتی نیز مسئولیت دارند، مسبب و محرک بازداشت او بوده‌اند و اتهاماتی هم که به او وارد شده هیچ مبنایی ندارند؛ چون او نه اسلحه به همراه داشت و نه با هیچ سازمان و حزبی همکاری می‌کرد.»
او با مقایسه بازگشت «محمد مرادی»، زندانی سیاسی اهل پیران‌شهر، از طریق امان‌نامه اطلاعات پیران‌شهر به ایران، بازگشت سیدمحمد حسینی را یک روش و دام امنیتی برای بازگرداندن فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی به ایران می‌داند: «اداره اطلاعات پیران‌شهر با قول مساعد خود و اتکا به اعتبار نهادی چون وزارت اطلاعات سید محمد و خانواده او را فریب داده‌اند؛ وگرنه چه کسی حاضر است چنین بی‌محابا به ایران بازگردد؟»
محمد مرادی، زندانی محبوس در زندان نقده، در سال ۱۳۹۷ با دریافت امان‌نامه از اداره اطلاعات پیران‌شهر به همراه خانواده خود از اقلیم کردستان عراق به ایران بازگشت. او پس از بازگشت بلافاصله بازداشت و سپس به ۴۰ سال زندان و تبعید به زندان مرکزی ارومیه محکوم شده است.
به گفته منبع نزدیک به خانواده حسینی، «اواخر بهار گذشته، هنگامی که ویروس کرونا در بخش‌هایی از زندان مرکزی نقده شیوع پیدا کرد و بسیاری از زندانیان به مرخصی رفتند، خانواده این زندانی سیاسی برای آزادی موقت او اقدام کردند؛ اما دادستانی با قید وثیقه بسیار سنگین ۱۰ میلیارد تومانی عملا مانع آزادی او شد؛ چون نه این خانواده، بلکه بسیاری از مردم توان تامین چنین مبلغی هنگفتی ندارند.»
به گفته منبع «ایران‌وایر» آقای حسینی مدت‌ها است که از بیماری آسم و کلیه هم رنج می‌برد و به‌طور مستمر از دارو استفاده می‌کند؛ اما مسئولان زندان، با ممانعت و گاهی اوقات با ایجاد ممنوعیت، او را از دسترسی به داروهایش محروم می‌کنند: «داروهایش را اغلب خانواده سیدمحمد تهیه می‌کنند؛ چون مسئولان و بهداری زندان نه این‌که حق استفاده از تسهیلات پزشکی زندان را برای او روا نمی‌دانند، گاهی اوقات هم مانع دسترسی به داروهایی می‌شوند که خانواده او برایش تهیه کرده‌اند.»
او در انتهای گفت‌وگو با اشاره به شرایط شکننده اقتصادی خانواده و فرزندان آقای حسینی گفت: «پس از بازداشت سیدمحمد، خانواده و فرزندانش در تنگنای بسیار شدید اقتصادی گرفتار شده‌اند و عملا بار تامین مایحتاج و تامین معیشت و نیازهای این خانواده، علاوه بر خانواده پدری، به دوش خیرین افتاده است.»
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید