خطیب در اطلاعات عملیات سپاه از سال ۱۳۵۹، وارد قصه توحش خلق جنایت‌ها شد. زمانی که خلخالی در کردستان، به فرمان خمینی در حال اعدام بود و سپاه هم با گروه قیاده موقت (ادریس و مسعود بارزانی هم پیمان جمهوری اسلامی) در حال سرکوب و کشتار کردهای ایران بودند. خودش همه کردها را دشمن می‌دانست و گروه‌ها و سازمان‌های سیاسی محلی و منطقه‌ای را هم فتنه گروهک‌ها نامید. دشمن خونی ابوالحسن بنی صدر شد و در زمان جنگ ایران و عراق، کاملا مبرهن است که در شبستان‌های مخوف مساجد به همراه دیگر مُلاها چگونه شمشیر به دست بوده و حکم صادر کرده‌اند. کشتار ۶۷ تنها یک سرانگشت از تاریخ جنایت هاست که شاید روزگارانی برملا شود و یا هرگز. بسیاری از همکاران او در ان دوران، امروزه در شورای عالی امنیت ملی و در باند احمد شمخانی هستند.

خطیب باورمند به تهاجم فرهنگی است. نگاهی جزم باورانه و تهی از آگاهی. سال ۸۸ اعتراض‌های مردم و شعارشان علیه اصل ولایت فقیه و استبداد دینی را فتنه می‌داند و مرتبا در سخنانش دم از ” جهاد، ولایتمداری، شهادت و حرکت بسیجی و جهادی در مقابل نظام سلطه” می‌زند. او یک ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی تمام عیار است. به شدت به کوشش در زمینه توسعه تروریسم اسلامی و بحران آفرینی باور دارد و ان را ” ایستادگی در برابر توانمندی دشمن علیه ثبات نظام ” می‌شناساند. از دید او و همفکرانش، هر مخالف برانداز نظام خمینی و خامنه‌ای را باید بی هیچ کوتاهی قتل و عام کرد. خطیب در آبان ۱۳۷۶ – دوران علی فلاحیان در وزارت اطلاعات – مدیر کل اطلاعات قم بود. ماجراهای کشمکش منتظری و خامنه‌ای هم که مورد توجه جامعه قرار گرفت.

این ذهنیت توهم پرداز و نگاه وحشتناک ذهنی خطیب در سخنانش هست و نظام ولایت فقیه را که ” بر اساس فرهنگ عاشورا برپا شده و با خون و شهادت بیمه شده “تبلیغ می‌کند. از دید وی، سازمان‌های اطلاعاتی امنیتی جهان، کار و سرگرمی دیگری ندارند جز اینکه بنشینند و علیه حکومت فاشیستی مُلایان، نقشه کشی و نفوذ کنند که وی آن را فتنه‌ می‌داند. در این زمینه کاملا مشابه حیدر مصلحی است.

اگر خطیب در مجلس رای بیاورد، اهل فرهنگ و ادب و هنر ایران، روزگار تاریکی خواهند داشت. او اهل قلم را سرباز در جهت نفوذ و گسترش فرهنگ غربی و دشمن برانداز نظام‌اش می‌داند و در پی ترویج مداوم خرافات و موهومات ” فرهنگ عاشورایی، زینبی و سیدالساجدینی در میان خانواده‌ها و نسل جوان ” است. از دید او، نظامی مُلایان در اقتصاد کشور عاجز و فاسد نیست، کار کار نفوذی‌ها و توطئه‌های دشمن و تحریم است که فساد را در کشور گسترش می‌دهند. اما خودش کسی است که چشمانی کور و گوش هایی کرد نسبت به مفاسد دارد. که یکی از نمونه‌های بارز آن هم اکبر طبری است.

خطیب تا تیر ماه سال ۹۸ رئیس مرکز حفاظت و اطلاعات قوه قضائیه بوده. طبق سخن رئیسی با اصرار لاریجانی از بیت خامنه‌ای به قوه قضائیه آمده. که محمد باقر ذوالقدر – نزدیک به باند لاریجانی – هم از سپاه همراه وی به قوه قضائیه رفت. اما در زمینه کشف تروریست‌های اسید پاش و یا آمر به معروف و ناهی از منکر چه کرده؟ با باند مخوف امام جمعه‌های مساجد چه رفتاری داشته؟ رفتار او با معترضان در جنبش‌های سالهای ۹۶ و ۹۸ چه بوده؟ طبعا رابطه او با مجتبی خامنه‌ای هم قابل حدس و گمان است.

خطیب هر جنبش و حرکتی که در جهت مصالح و منافع نظام ولایت فقیه و ملایان نباشد را باطل می‌داند. او که در محفل رئیسی و اژه‌ای و خامنه‌ای به این کرسی می‌نشیند، از هیچ دشمنی و شقاوتی فروگذاری نخواهد کرد. در اوهام خود، با تمام توان می‌تواند هر اعتراض مردمی علیه شقاوت و نکبت و محنت استبداد دینی و نظام فرمانفرمایی مُلایان را سرکوب کند. همه را مخل امنیت و ثبات رژیم می‌داند که می‌خواهند نظام را در درون مرزهای خودش بر اندازند!

خطیب در پی اباطیل و خیالات “صدور انقلاب و نظام” است، از نگاه او، کل منطقه خاورمیانه تحت امر مُلایان هستند و جمهوری اسلامی هم یک ابرقدرت جهانی و رسمی شده. آمریکا را نظام سلطه و دشمن ایران می‌داند. که ” دشمن این عظمت را نمی‌تواند تحمل کند”. اما همان نظام او، در مدیریت کرونا، ناتوان ترین و حقیرترین در جهان بشری بود

از دید گاه خطیب، سازمان‌های تروریستی مانند سپاه قدس و سپاه پاسداران و.. “مقدس و عزت دین و زینت ” حکومت‌اند و همه این سربازان نظام مُلایان را نیروهای مسلح کشور می‌داند که ” دشمن اقتدار این نظام را مدیون نیروهای مسلح و اقتدار موشکی می‌داند؛ برای همین، تمام همّ و غمّ خود را بکار گرفته تا در جهت تضعیف نیرویهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، قدم بردارد”. آیا با این تفکر امیدی به محدودسازی موشکی، برجام ۲، صلح و آرامش منطقه‌ای هست؟ وقتی کسی مانند خطیب که توسعه تروریسم اسلامی را ” انقلابی گری و آرمانهای انقلاب و ولایت” می‌داند، آیا راهی جز تروریسم می‌شناسد؟ درنگاه خاورمیانه و جهانی او یک روانپریش افراطی و تروریست است. او در اوهام، در پی خدشه وارد نشدن به چهره نظام مُلایان و اقتدار نظام است و معتقد است ایران در سال ۲۰۳۰ گل و بلبل می‌شود. اما در عالم واقعیت، چهره اختاپوس مذهبی در ایران ترک برداشته و هر لحظه امکان فروپاشی‌اش هست.

از دید خطیب باید درقوه قضائیه و یا وزارت اطلاعات و یا بیت خامنه‌ای سنگر گرفت که دشمن فتنه گر ایستاده! تحت تاثیر ادبیات و ذهنیت خامنه‌ای است. و تصور دارد که از این سنگر‌های موهوم او می‌تواند ” با مواضع محکم و عالمانه و هوشیارانه و با بصیرت و ولایتمداری در مقابل نفوذ، فتنه و توطئه ها” ایستادگی کند و یا با مقاومت “همه توطئه‌ها را بشکند و بر آنها غلبه کند. و این، نگاهی فراتر از پریشانی ذهنی دن کیشوت است! از دید او هر منتقد نظام یا خواهان براندازی، در پی رواج طعنه و شایعات و اکاذیب و داستان سرایی و جوسازی است و صرفا دستگاه تبلیغات اسلامی و رسانه‌های داخلی جمهوری اسلامی، واقع بین و راست گو هستند!

خطیب در گفتارهایش دست به جعل تاریخ هم می‌زند. به کذب می‌گوید “قبل از انقلاب حاکمان و مسولان کشور وابسته به قدرتهای غرب و شرق بودند و فساد تمام دستگاه حاکمیتی کشور را فرا گرفته بود و علیرغم درآمدهای کلان هیچ امکانات و پیشرفتی حاصل نمی‌شد” و امروزه مورخ هم و جامعه ایران، قضاوت دیگری دارند. و از نگاه خطیب، خامنه‌ای یک رهبر فرزانه است اما شعارهای مردم جامعه ایران، گویای نکته‌ای غیر قابل انکار بود! [ ننگ ما ننگ ما، رهبر الدنگ ما، مرگ بر اصل ولایت فقیه و مرگ بر خامنه‌ای، خامنه‌ای قاتله، ولایتش باطله و…. ]

از: گویا