بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، درپی اعتراض مسالمت‌آمیز کشاورزان اصفهانی که از روز ۱۷ آبان‌ در اعتراض به سوءمدیریت حکومت در کنترل بحران آب و بی‌توجهی به خواسته‌هایشان در بستر خشکیده زاینده‌رود و کنار پل خواجو شکل گرفت، روز جمعه ۵ آذر ماه، نیروهایی نظامی و شبه نظامی با بی‌رحمانه ترین شکل ممکن اقدام به پراکنده کردن کشاورزان معترض کردند.

درپی سرکوب کشاورزان، ده‌ها تن بازداشت و به بازداشت‌گاه زندان دستگرد اصفهان منتقل شدند که بسیاری از ایشان هنوز در بازداشت هستند. طبق برآورد سازمان حقوق بشر ایران، تعداد بازداشت شدگان بیش از ۳۰۰ نفر بوده است.

سازمان حقوق بشر ایران همچنان ضمن ابراز نگرانی شدید در مورد وضعیت بازداشت شدگان خواهان آزادی بدون قید و شرط آنها شده است.

مقامات خانواده بسیاری از بازداشت شدگان را تهدید کرده‌اند که درخصوص بازداشت ایشان هیچ‌گونه خبر رسانی صورت نگیرد.

یک منبع مطلع درخصوص وضعیت مجروحان به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «بسیاری از مجروحان با وجودی که تعداد زیادی ساچمه در بدن دارند، از ترس بازداشت به مراکز درمانی مراجعه نمی‌کنند و زخم‌هایشان ممکن است عفونت کند. در درمانگاه کاشانی و الزهرا حدود ۴۰ نفر هستند که از ناحیه چشم چپ یا راست، متاسفانه کور شده‌اند. مامورانی که در بیمارستان هستند، خانواده‌ها را تهدید کرده‌اند که اگر جایی بگویید، هم خودش [فرد مجروح] و هم شما را بازداشت می‌کنیم».

این منبع در ادامه گفت: «در بین کسانی که چشمشان کور شده، یک کودک ۱۶ ساله به‌نام ع. م [نام کامل نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است] نیز حضور دارد. ماموران از فاصله خیلی نزدیک با تفنگ ساچمه‌ای به او شلیک کردند و علاوه بر کور شدن یک چشمش، سینه‌اش نیز پر از ساچمه است که پزشکان تاکنون موفق به خارج کردن آنها نشده‌اند. ع. م پدر ندارد، تراشکار است و با نامادری خود زندگی می‌کند. یک فرد دیگر به‌نام م. س [نام کامل نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است] نیز چشم چپش کور شده. او را پیش از انتقال به بیمارستان آنقدر کتک زده‌اند که در ادرارش خون وجود دارد».

ح. ح، م. ب، ح.ب و ع. ر [اسامی کامل نزد سازمان حقوق بشر ایران محفوظ است] نام چهار تن دیگری است که بینایی یک چشم خود را از دست داده‌اند و هم‌اکنون در بیمارستان هستند.

آسیب دیدن چشم تعداد زیادی از کشاورزان معترض باعث واکنش کاربران شبکه‌های اجتماعی و فعالان مدنی در داخل ایران شده است. فعالان مدنی در عکس‌هایی که از خود در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند، یک چشم خود را به‌صورت نمادین بستند تا به این سرکوب خونبار اعتراض کنند.

در جریان این درگیری‌ها، ماموران نظامی و شبهه نظامی برای سرکوب معترضان از فاصله نزدیک و با تفنگ‌هایی که حاوی ساچمه‌های سربی بودند، به سوی معترضان شلیک کردند.