بسیاری از اقتصاددانان معتقدند بودجه ۱۴۰۱ نه‌تنها فرآیند جراحی اقتصاد کشور را طی نمی‌کند بلکه به معنای فرو کردن دشنه در قلب اقتصاد ایران و معیشت مردمی است که نفس‌هایشان زیر بار فشار حداکثری به شماره افتاده و پیمانه صبرشان در مقابل سیاست‌های توأم با آزمون و خطای مسئولین لبریز شده است.

از این‌رو، نه جایی برای افزایش سهمگین مالیات‌ها و نه تابی برای قطع ارز ترجیحی دارو و نهاده‌های دامی وجود ندارد.

راه صحیح اینست که دولت ضمن تلاش و هنرنمایی برای لغو تحریم‌های ظالمانه، در مسیر جلوگیری از فرار مالیاتی کسانی متمرکز شود که دست در جیب مردم داشته و با اتصال به شبکه تصمیم‌گیری کشور، زالوصفتانه، خون مردم را مکیده و نظام را به سوی از دست دادن سرمایه‌های اجتماعی سوق داده‌اند.

باید به نمایندگان مجلس هشدار داد که تدبیر و درایت را در اصلاح ماهوی و ساختاری بودجه‌ای قرار دهند که می‌تواند به فاجعه‌ای تبدیل شود و تبعات اجتماعی و امنیتی زیادی ببار آورد، زیرا تصویب نسخه‌ای که طراحان و بودجه‌نویسان تیم اقتصادی دولت برای کشور پیچیده‌اند، مثل روز روشن است که نتیجه‌ای جز تبدیل «بحران» به «انفجار»، نخواهد داشت.