بری روزن، گروگان سابق سفارت آمریکا در تهران و نزار زکا، زندانی لبنانی پیشین در ایران با این هدف در برابر محل برگزاری مذاکرات هسته‌ای در وین دست به اعتصاب غذا زدند.

بری روزن که آغازگر این حرکت بود پنج روز به اعتصاب غذا ادامه داد با این تأکید که تا آزادی تمامی این زندانیان هیچ توافقی نباید با ایران صورت گیرد و پس از توافق هم اگر ایران بار دیگر دست به گروگان‌گیری زد توافق باید لغو شود.

به گزارش روزنامه استاندارد، همسر کامران قادری که در وین با سه کودک خود منتظر بازگشت شوهرش است گفته است: «او به زندانی شدنش در عین بی‌گناهی اعتراض می‌کند. او خواستار آزادی تمامی زندانیان دوتابعیتی‌ اروپایی به گروگان گرفته شده در ایران به عنوان پیش‌شرط ادامه مذاکرات هسته‌ای است.»

کامران قادری در زندان اوین در سلولی با مسعود مصاحب، دیگر زندانی ایرانی اتریشی و دبیرکل انجمن ایران و اتریش و چند خارجی دیگر زندانی است.

او در دی‌ماه ۱۳۹۴ (ژانویه ۲۰۱۶) در فرودگاه تهران بازداشت شد.

دادگاه پس از دو “اعتراف اجباری” او را به اتهام “جاسوسی” به ۱۰ سال زندان محکوم کرد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر نیز تأیید شد.

قادری دانش‌آموخته دانشگاه تکنیک وین است و در حوزه فناوری اطلاعات مشغول به کار بوده است.

خانواده قادری پس از مصاحبه رابرت مالی، نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران در روز یکشنبه سوم بهمن (۲۳ ژانویه) با خبرگزاری رویترز به آزادی او امیدوار شده است.

مالی در این مصاحبه گفت، بعید است که آمریکا با ایران به توافق برسد، مگر این که چهار شهروند آمریکایی به “گروگان” گرفته شده در ایران آزاد شوند. به گفته او، مذاکرات غیر مستقیم ایران و آمریکا در هر دو زمینه انجام می‌شود.

اعتصاب غذای مبتکرانه بری روزن با حمایت شماری از فعالان مدنی و زندانیان سابق در ایران روبرو شده است.

از جمله جمشید برزگر، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر مسائل سیاسی نیز در اعتراض به سرکوب مخالفان و “قتل بکتاش آبتین”، نویسنده زندانی در ایران در اعتصاب شرکت داشت.

مینا احدی، کنشگر سیاسی نیز از جمله کسانی است که در وین دست به اعتصاب غذا زده است.

دویچوله فارسی