تهیه‌کنندگان این گزارش توانسته‌اند نیروهای نظامی جمهوری اسلامی و حزب‌الله لبنان را از یونیفرم، نشان‌ها و تسلیحاتشان شناسایی کنند.

در این گزارش همچنین به نقل از شاهدان اشاره شده که نیروهای جمهوری اسلامی به زبان دیگری به جز زبان عربی سخن می‌گفتند و لباس‌ها و نشان‌های متفاوتی داشتند

شاهدان همچنین یادآوری کرده‌اند که نیروهای حزب‌الله لبنان نیز لهجه عربی لبنانی داشته‌اند.

این گزارش جزییاتی را نیز درباره تلاش برای نسبت دادن این کشتار به مخالفان بشار اسد بیان کرده است.

از جمله این اقدامات این بوده که گزارشگران تلویزیونی به غیرنظامیانِ به شدت زخمی‌، فشار می‌آورده‌اند تا روایت دولت مبنی بر مسئول بودن مخالفان در این کشتار را تأیید و تقویت کنند.

تهیه کنندگان این گزارش اعلام کردند دست‌کم ۷۰۰ نفر بر اثر حمله نیروهای وفادار به بشار اسد و متحدانشان در داریا کشته شدند.

پس از وقوع کشتار در داریا در حومه دمشق، بان کی مون، دبیر کل وقت سازمان ملل متحد، آمریکا و فرانسه، شدیدا آن را محکوم کردند و خواستار «تحقیق فوری، مستقل و بی‌طرفانه» درباره این ماجرا شدند.

پاریس اعلام کرد از کشتار در داریا «دچار شوک شده» و واشینگتن این کشتار را «نشانه‌ای جدید از اعمال سرکوب وحشیانه از سوی رژیم بشار اسد» خواند.

دیده‌بان حقوق بشر سوریه در آن زمان از کشف بیش از ۳۰۰ جسد در نزدیکی دمشق در جریان کشتار داریا خبر داد.

اسد و مخالفان او یکدیگر را به دست داشتن در کشتار داریا متهم کردند.

سرکوب سهمگین و خشونت‌بار اعتراض‌های مسالمت‌آمیر در سوریه که هدف آن ساقط کردن رژیم بشار اسد بود، این اعتراضات را به جنگی داخلی تبدیل کرد.

جمهوری اسلامی و روسیه به عنوان متحدان اسد در سرکوب معترضان با او همراه شدند و در ادامه به حمایت مالی و نظامی از او پرداختند.

مدافعان رژیم اسد در ایران «مدافع حرم» نام گرفتند و تهران، افغانستانی‌های مقیم ایران و پاکستان را نیز بسیج کرد و در قالب لشکرهای فاطمیون و زینبیون به سوریه فرستاد.

کمک‌های نظامی به رژیم اسد از سوی جمهوری اسلامی، «حضور و کمک مستشاری» خوانده شد.