نهم دى؛ خواب زمستانى

سه شنبه, 10ام دی, 1392
اندازه قلم متن

mohammad_javad_akbarain

وقتى پاى صحبت آنها که دى ماه ۵٧ را تجربه کرده اند مى نشینى بر یک نکته، اتفاق نظر دارند؛ آنها مى گویند شاه، صداى انقلاب مردم را دیر شنید؛ آنقدر دیر که مجبور شد ٢۶ دى ماه همان سال از ایران برود.

مرورى بر آنچه در سالها و ماههاى منتهى به دى ماه ۵٧ اتفاق افتاد نشان مى دهد که “انکار واقعیت” بزرگترین اشتباه شاه بود؛ اگر استبداد و بازداشت مخالفان، چاره ى راحتىِ خیال و تخیل اعلیحضرت بود خواب زمستانى اش با انقلاب ۵٧ آشفته نمى شد.

تنها سه دهه بعد، آیت الله خامنه اى جا پاى اعلیحضرت گذاشت و ساکت کردن خیابان “به هر قیمت” و خواب زمستانى آرام را بر پذیرش واقعیت ترجیح داد؛ خوابى که با “بازى با ارقام” آغاز شد!

رسانه هاى رسمى نظام، میلیونها معترض به انتخابات ٨٨ را “چندهزار نفر” خواندند اما در تاریخ ٢٠ مرداد همان سال، علیرضا جمشیدى سخنگوی وقتِ قوه قضائیه در یک کنفرانس خبرى، تنها تعداد بازداشتى ها را ۴٠٠٠ نفر شمرد که نام شان در بازداشتگاه هاى رسمى کشور به ثبت رسیده؛ اما وقتى درباره آمار و وضعیت بازداشتگاه هاى غیررسمى مثل کهریزک از او پرسیدند اظهار بى خبرى کرد و گفت “برای روشن شدن ابعاد این پرونده باید سایر مقامات نیز همکاری کنند”؛ همان زمان پیگیرانِ پرونده بنا بر آمار رسمى آقاى جمشیدى مبنى بر ۴٠٠٠ بازداشتى و بى خبرى اش از کهریزک، بازداشت شدگان پس از انتخابات را حدود ۵٠٠٠ نفر ارزیابى کردند.

این تازه روایت تهران بود در حالى که دامنه اعتراض به شهرهاى دیگر (از جمله شیراز و اصفهان و مشهد و بابل و قم) نیز کشیده شده بود اما سرنوشت بسیارى از معترضانِ دیگر استان ها و شهرستان ها در آوار غربت و مظلومیت، مبهم ماند.

بازى با ارقام به شهداى جنبش سبز هم رسید و بیش از یکصد کشته که نام و تصویرشان موجود و گواهى خانواده هاى شان منتشر شده نیز همواره انکار شد؛ صادق لاریجانى، تنها یک کشته (ندا آقاسلطان) را پذیرفت که آن را هم نمایش انگلیسى خواند؛ اما رهبر جمهورى اسلامى گفت که کشته شدگان از بسیجیان بوده اند… اینهمه تولید دروغ از فقیهانِ مدعى “عدالت” کافى نبود و هجوم تلخ “واقعیت” را مهار نکرد تا نوبت به ٩ دى رسید؛ روشن بود که همان جمعیتى که همیشه به صورت حرفه اى در نمازجمعه و سایر راه پیمایى ها شرکت مى کنند بار دیگر دعوت شدند تا این بار علیه جنبش سبز و در ستایش رهبر جمهورى اسلامى شعار دهند.

این بار اگرچه آقاى خامنه اى، حکومتى بودنِ راهپیمایى ٩ دى را انکار نکرد اما مسئولیت تولید آمار دروغ را خود بر عهده گرفت و جمعیت هواداران خود را “دهها میلیون نفر” اعلام کرد و در نخستین سخنرانى پس از آن روز گفت: “قوی‌ترین حکومتهای دنیا… اگر همه تلاش‌شان را هم بکنند، نمی‌توانند ظرف دو روز، صد هزار نفر آدم را بیاورند توی خیابانهای شهرشان یا کشورشان. اینکه چند ده میلیون انسان در سرتاسر کشور بیایند اگر به دستور حکومت هم آمده باشند، این خیلی حکومت مقتدری است”.

او پیش تر، مسئولیت آمار رأى دهندگان به محمود احمدى نژاد را نیز خود بر عهده گرفته بود و در نخستین ساعات پس از رأى گیرى و پیش از طى مراحل قانونى، رأى او را ٢۵میلیون اعلام کرد؛ رسانه هاى کوچک، توان تولید دروغ هاى بزرگ را ندارند و او خود مى بایست مسئولیت این دو دروغ بزرگ را بر عهده بگیرد: رأى ٢۵ میلیونى کسى که نظرش به نظر او نزدیکتر بود و تظاهرات دهها میلیون نفرىِ هوادارانش…

اعداد البته درست انتخاب شده بود، رأى احمدى نژاد حتما باید بیشتر از آراء ٢٠ و ٢٢ میلیونى خاتمى در خردادهاى ٧۶ و ٨٠ اعلام مى شد تا اولاً مبادا رییس دولتِ مطلوب رهبرى از رییس جمهور “نامطلوبِ” او، کم آورده باشد و ثانیاً امکان تشکیک در عدد نباشد و تقلب، آشکار نشود. عدد تولیدى براى شرکت کنندگان در تظاهرات ٩ دى هم باید دهها میلیون اعلام مى شد تا از ٣ میلیون عدد معترضان ٢۵ خرداد (اعلام شده توسط شهردارى تهران) “خیلى بیشتر” باشد؛ پیشینیان گفته اند دروغ هر چه بزرگتر باشد انکارش دشوارتر است!

البته اگر روزگارى این روش به کار مى آمد اما تاریخِ آن گذشته و حالا دیگر به آسانى نمى توان این جنس قصه ها را براى یک خوابِ زمستانىِ بى دردسر به کار گرفت؛ مردم فراموش نکرده اند که میرحسین موسوى و مهدى کروبى در انتخابات ٨٨ به صراحت گفته بودند که احمدى نژاد دروغ مى گوید و در آمار تقلب مى کند؛ همان مردم به یاد دارند که رهبر جمهورى اسلامى در نخستین نماز جمعه بعد از انتخابات ٨٨ نامزدها و معترضان را به شدت ملامت کرد که چرا رییس دولت را دروغگو خوانده اند؟ اما تنها کمتر از دو سال بعد اکثریت قریب به اتفاق رسانه هاى اصولگرایان، دولت محمود احمدى نژاد را دولتِ تقلب در آمار و ادعاهاى دروغ مى دانستند؛ هر چند به این پرسش پاسخ نمى دادند که دولتى که به آسانى در آمار و ادعاها بزرگترین دروغ ها را مى گوید چرا در نتایج انتخابات بزرگترین تقلب را مرتکب نشود؟ مردم اما منتظر اعتراف اصولگرایان نمانده اند و حالا دیگر به آسانى درباره صداقتِ دو سوى معرکه، قضاوت مى کنند.

سردار علایی، رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه، و فرمانده اسبق نیروی دریایی سپاه دو سال پیش در مقاله اى در روزنامه اطلاعات نوشت که: “در اواخر دوره پهلوی «تیراندازی به تظاهر کنندگان»، «حصر کردن بعضی بزرگان در خانه های خود»، «متهم کردن مخالفان به اقدام علیه امنیت کشور» و «متهم کردن مردم معترض به اردو کشی و زورآزمایی خیابانی» از جمله اشتباهات محمدرضا شاه پهلوی بود که به سرنگونی او انجامید».

امسال نیز همسران سرداران شهید سالهاى جنگ (حاج همت و حمید باکرى) در نامه ای به صادق لاریجانى نوشته اند: “کسانی که قدرتشان را از خون همسران ما و با یتیمی فرزندانمان کسب کرده‌اند حتی یک بار دلیل اعتراض ما [در ٨٨] را سئوال نکردند”.

آنچه سردار علایى، دو سال پس از ٩ دى ٨٨ نوشت و آنچه اکنون همسران سرداران شهید سالهاى جنگ نوشته اند تلاشى است براى بیدار کردن رهبرى از خواب زمستانى؛ خوابى که در ٩ دى رسما آغاز شد؛ آقاى خامنه اى اما ترجیح داد به جاى شنیدن سخنانِ یاران مشفق، لالایىِ روحانیان دربار را بشنود؛ محمد تقى مصباح یزدى سال گذشته در گفتگو با هفته نامه ٩ دى گفته بود: “تا آنجایی که بنده اطلاع دارم، هیچ کس به اندازه آیت الله خامنه اى اهمیت این روز را درک نکرده است” و ماجرا دقیقا همین است؛ قصه باید به مذاق کسى خوش بیاید که تصمیم گرفته بخوابد.

محمد جواد اکبرین

از: روزآنلاین


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.