در دوران پهلوی کوچکترین انتقاد و مخالفتی با ساواک و زندان و شکنجه پاسخ میگرفت. سرکوب آزادیخواهان از کودتای ۳ اسفند تا کودتای ۲۸ مرداد تا آخرین روزهای حکومت محمدرضا شاه، ممنوعیت احزاب و مطبوعات و هر نوع تشکل و فعالیت مدنی و سیاسی، و بازداشت و شکنجه و اعدام سیستماتیک مخالفین در پرونده خاندان پهلوی ثبت است.

رکورد جمهوری اسلامی در سرکوب و اعدام نباید باعث شود تا به روی جنایات حکومت پهلوی چشم ببندید. جنایات جمهوری اسلامی بی حد و حصر است اما جنایت با هر کمیتی جنایت است. از میرزاده عشقی و فرخی یزدی تا دکتر فاطمی و خسرو روزبه و مرتضی کیوان و تا خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان و صدها آزادیخواه دیگر از جمله بیژن جزنی و ۸ نفر دیگر از زندانیان سیاسی که مخفیانه در تپه‌های اوین تیرباران شدند از قربانیان رژیم پهلوی هستند. ما دهه سی و چهلی‌ها هم نه می‌بخشیم و نه فراموش میکنیم. گناه پدر را نباید به پای پسر نوشت ولی کسی که اعتبارش را از خاندانش میگیرد و همه کسانی که به او اعتبار میدهند موظفند تکلیفشان را با جنایات دوره پهلوی نیز روشن کنند. هر آزادیخواه صادق و پیگیری باید علیه همه دیکتاتوریها باشد.

جمهوری اسلامی یکی از وحشی ترین دیکتاتورهای جهان معاصر است اما تاریخ اعدام و سرکوب در ایران با جمهوری اسلامی شروع نشده است. هدف انقلاب زن زندگی آزادی بازگشت به گذشته نیست بلکه خاتمه بخشیدن به هر نوع دیکتاتوری است. انقلاب شکوهمند جاری و همه مردم بپاخاسته ایران، از دهه بیستی‌ها تا دهه هشتادی‌ها، عزم جزم کرده‌اند که به هر نوع دیکتاتوری در ایران پایان دهند. این یک تسویه حساب تاریخی جامعه با استبداد و سرکوب در تاریخ معاصر ایران، از انقلاب مشروطه تا به امروز است. جنگ با جمهوری اسلامی در بطن و مضمون خود جنگی است علیه دیکتاتوری و اختناق در هر شکل و با هر عنوانی. با نوستالژی دیکتاتوری پهلوی نمیتوان به جنگ دیکتاتوری جمهوری اسلامی رفت. مساله تنها به گذشته هم محدود نمیشود. همین امروز تحرکات شاه الهی‌ها در خارج کشور، شعبان بی مخ‌های سینه چاک “شاهزاده”، کاملا در خدمت جمهوری اسلامی عمل میکند. بر “شاهزاده” حرجی نیست ولی حداقل انتظار از مسیح علینژاد و دیگر مدعیان دفاع از انقلاب اینست که جنایات دوره پهلوی و شاه اللهی‌های دیروز و امروز را صریح و روشن و قاطعانه محکوم کنند.

حمید تقوائی