جواد نوروزبیگی، تهیه‌کننده فیلم سینمایی «برادران لیلا»، در مصاحبه با برنامه رادیویی سینمامعیار که به بررسی حواشی انتشار نسخه غیررسمی این فیلم اختصاص داشت، گفت ذهن مسئولان سازمان سینمایی ایران بیمار است و ادامه حملات رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی به «برادران لیلا»، به ممنوع‌الکاری او و سعید روستایی، کارگردان فیلم، منجر شده است.

با این‌حال او در بخشی از این گفتگوی رادیویی گفت برخلاف برداشت مدیران سینمایی جمهوری اسلامی ایران از فیلم اشتباه است و برادران لیلا فیلمی در مورد «مسئولان حکومت» نیست بلکه دارد‌ «آثار تحریم در زندگی مردم» را به‌تصویر می‌کشد.

نوروزبیگی در ادامه این بخش از اظهاراتش چنین گفت:««این فیلم چه ربطی به مسئولان نظام و حاکمیت دارد؟ این حرفی است که به من زدند! آخر این چه نشانه‌گذاری است؟ چرا شناخت شما از فیلم این‌قدر کم است؟ برادران لیلا درباره‌ آثار تحریم در زندگی مردم است و من معتقدم هر کارخانه‌داری که فیلم ما را ببیند، کارخانه خود را تعطیل نمی‌کند و مطمئنم آقای رئیسی و آقا [رهبر جمهوری اسلامی] هم که فیلم را ببینند، نگاه مدیران سینمایی را ندارند. این مفاهیم و برداشت‌هایی که از فیلم داشتید، ساخته ذهن شما است نه سازندگان فیلم.»  

نوروزبیگی همچنین در ارتباط با موضوع جلوگیری از فعالیت خودش و کارگردان فیلم تاکید کرد: «کار به جایی رسید که وزیر ارشاد از پله‌های هیئت‌ دولت پایین نیامده، مصاحبه کرد که عوامل برادران لیلا باید تنبیه شوند. برای من و سعید روستایی در دادسرای امنیت به اتهام اقدام علیه نظام پرونده قضایی باز شده و فعلا هر دو ممنوع‌الکاریم. علی‌رغم اینکه طبق پروانه نمایش فیلم ساخته بودیم و دلیلی برای عذرخواهی نبود، به وزیر ارشاد نامه عذرخواهی نوشتم ولی این کار هم در رفع حواشی پیش‌آمده و حل مشکل نمایش فیلم، تاثیری نداشت.»

فیلم توقیف‌شده «برادران لیلا» که انتشار نسخه غیررسمی‌ آن در روزهای پایانی اسفند ۱۴۰۱ بازتاب‌ گسترده‌ای در میان مخاطبان ایرانی داشت، در نخستین ماه از سال ۱۴۰۲ بار دیگر هدف خشم مسئولان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر وابستگان حکومت اسلامگرای ایران قرار گرفت.

در آخرین مورد از حملات حکومتی به این فیلم و عوامل آن و بعد از صحبت‌های تند هفته‌های گذشته دو مجری صداوسیما علیه سعید روستایی، علیرضا پناهیان،  رئیس اتاق فکر بیت رهبر جمهوری اسلامی در دانشگاه‌ها، شامگاه روز ۲۳ فروردین در برنامه سحرگاهی شبکه ۳، گفت: «شنیده‌ام فیلمی ساخته شده که در صحنه اوج آن، دختر به صورت پدرش سیلی می‌زند. امیدوارم شایعه باشد و اصلا چنین چیزی وجود نداشته باشد». نجم‌الدین شریعتی، مجری این برنامه هم در تایید سخنان پناهیان گفت: «انشالله که دروغ باشد.»

تهیه‌کننده «برادران لیلا» در ادامه گفت‌وگوی تازه خود، اعلام کرد: «به من گفتند مخالف اصلی نمایش فیلم شخص وزیر ارشاد است که من این را قبول ندارم؛ چون اگر اراده‌ای برای نمایش فیلم بود، آقایان حداقل قرار ملاقاتی بین من و سعید با وزیر ارشاد معین می‌کردند. به ما گفتند فیلم از دست ما خارج شده و این تنها فیلمی است که ما نمی‌توانیم برایش تصمیم بگیریم. ما را به نهادهای امنیتی حواله کردند. ما رفتیم صحبت کردیم، تعهد دادیم و مشکل به‌ظاهر حل شد اما بعد از این همه پیگیری، به ما گفتند به آن‌ها ربطی ندارد و ما خودمان مستقلیم و از جایی دستور نمی‌گیریم! جرم ما چه بود که ما را به تعبیر خودشان تنبیه کردند؟»

او افزود: «با ممنوع‌الکاری من و سعید اتفاقی نمی‌افتد؛ بالاخره دوره شما هم تمام می‌شود و عده دیگری می‌آیند و ما باز فیلم می‌سازیم! سازمان سینمایی درباره برادران لیلا صادقانه رفتار نکرد، چون مفهومی به‌شدت زشت و زننده در ذهنش بود که امیدوارم این ذهن بیمار را اصلاح کنند.»

پیش از این روح‌الله سهرابی، مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش فیلمسازان سینمایی، در واکنش به سخنان تهیه‌کننده و کارگران «برادران لیلا» درباره دریافت مجوز ساخت اثر، گفته بود این سازمان، صدور مجوز را به اعمال سانسورهایی مانند «له نشدن شخصیت پدر» و «حفط احترام به حرمت پدر و مادر» مشروط کرده بود.

در ادامه محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت رئیسی، روز ۲۶ فروردین به سخنان تازه تهیه‌کننده فیلم «برادران لیلا» پاسخ داد و گفت: «فیلم‌هایی بوده‌اند که از نظر ما دچار اشکالات جدی بودند اما عواملش آمدند و تعامل کردند و مسئله‌شان حل شد. در این موضوع هم خود دوستان نامه‌های متعددی نوشتند و پذیرفتند که اشکالات مربوط به خودشان بوده و به ما ارتباطی نداشته است و ما قانون را رعایت کردیم. تجربه برادران لیلا تجربه یک قانون‌گریزی بود. اگر بخواهیم این اتفاق نیفتد، همه باید به قانون پایبند باشیم.»

عمر سانسور آثار هنری و فرهنگی در ایران به قدمت نظام جمهوری اسلامی است و صدها اثر هنری یا تالیفات فرهنگی در این سال‌ها به دلیل علاقه نداشتن مدیران جمهوری اسلامی به محتویات آن، با توقیف یا سانسور گسترده مواجه شدند و در مواردی علیه مولفان آن‌ آثار پرونده‌سازی امنیتی صورت گرفته است.