مراسم هیجدهمین سال نکوداشت مرحوم مصطفی عالی‌نسب، تأثیرگذارترین عضو شورای اقتصاد در دههٔ اول پس از انقلاب، با موضوع «عالی‌نسب و آینده‌ی توسعه در ایران» در موسسه دین و اقتصاد برگزار شد.

 در این مراسم فرشاد مومنی، اقتصاددان و استاد دانشگاه، در مورد مرحوم عالی نسب اظهار داشت: گفت: مرحوم عالی نسب به‌مانند محمد یونس، متفکر و رهبر جامعهٔ مدنی بنگلادشی، به دنبال حذف فقر، عقب ماندگی و استثمار بود و باور داشت در جامعه‌ای که ربا وجود دارد امکان تحقق عدالت و استقلال نیز وجود ندارد.

وی با اشاره به نقش قوه قضاییه در عملکرد اقتصاد، تصریح کرد: در کشوری که قوه قضاییه آسیب‌پذیر باشد و زمینه فساد و عدم شفافیت در آن دیده شود رسیدن به اقتصاد شکوفا دشوار است. مرحوم عالی نسب در دعوای که با یک شرکت خارجی داشتند باوجود اینکه کمپانی طرف دعوا اصرار داشت که موضوع در دادگاه‌های ایران حل و فصل شود، عالی نسب تلاش کردند که این موضوع در کشوری بی‌طرف و از سوی یک مرجع صالحه مورد بررسی قرار بگیرد.

مومنی ادامه داد: بسیاری از عزیزان نام سید رضا فیروزآبادی، روحانی نیک اندیشی که در دوره دکتر مصدق فعالیت سیاسی می‌کردند را شنیده‌اید. وی به عشق دفاع از مصدق در برابر مخالفانش به کسوت نمایندگی مجلس تن دادند و وقتی مصدق حصر و حبس بودند به دیدار مرحوم بروجردی می‌روند و از ایشان می‌خواهند که برای رفع حصر مرحوم مصدق تلاش کنند که آقای بروجردی در جواب به فیروزآبادی می‌گویند «کاری که مصدق کرد فراتر از حد و توان من است. وی پنجه در پنجه منافع انگلستان کرد و این موضوع فراتر از توان من است».

استاد دانشگاه علامه طباطبایی عالی‌نسب را جزو هم‌مسلکان مصدق معرفی کرد و افزود: کمر اقتصاد و جامعه را فساد گسترده شکسته و تعارض منافع اقتصاد را فلج کرده است؛ قاعده‌گذاری باید معطوف به منافع ملی باشد نه معطوف به منافع گروه‌های خاص.

وی افزود: در ۱۰ سالی که ایشان در دفتر نخست وزیری رفت و آمد داشتند در موضوعی من را شاهد گرفتند و در جمعی از من پرسیدند که آیا در مدتی که من در نخست وزیری بودم، آیا دیدید که شخصی از نزدیکان و بستگان من پا در دفتر نخست وزیری بگذارند؟ که من در پاسخ گفتم خیر ندیدم. آیا این گمان وجود دارد که این اقدام تصادفی باشد؟ خیر، پشت این اقدام حجم عظیمی از دانایی تاریخی نهفته است. عالی نسب معتقد بود اگر چشم منافع شخصی را کور کنیم می‌توانیم برای منافع ملی مفید باشیم.

وی با بیان اینکه نباید از اصول پایه و سرنوشت‌ساز توسعه عدول کنیم، تصریح کرد: اصول ثابت در همه تجربه‌های موفق توسعه قابل مشاهده است و دولت مهندس میرحسین موسوی نماد تمام عیار دولت توسعه‌گرا هستند. افرادی بر این باورند که استراتژی‌های زمان جنگ و غیرجنگ متفاوت هستند، اما آیا درست است که در شرایط غیرجنگی، کشور و اقتصاد با فساد گسترده و دلالی اداره شود؟ بدون تردید این مسیر‌ها راه نجات ایران نخواهد بود.

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه برخی سوراخ دعا را گم کرده‌اند، گفت: ارتقا تولید باید اصل قرار گیرد. اشتغال‌زایی با موعظه امکان‌پذیر نیست، مرحوم مطهری اقتصاد را نقد می‌کنند، اما آن را بی‌اهمیت جلوه نمی‌دهند. باید امنیت اقتصاد و معیشت مردم فراهم شود و با عنایت خداوند مردم راه حق را انتخاب خواهند کرد.

وی با بیان اینکه نوعی ترویج حساسیت‌زدایی نسبت به سرنوشت بنگاه‌های تولیدی در دستور کار قرار گرفته است، اضافه کرد: برخی با افتخار از واردات خودرو‌های کارکرده سخن گفتند و برخی رسانه‌ها نیز از آن به عنوان یک حماسه یاد کردند، این سخنان نشان می‌دهد که اقتصاد به نفع غیرمولد‌ها لو رفته است. از این‌رو به بازسازی ساختاری سیستم نیاز داریم و این بلوغ در سند لایحه برنامه ۷ متجلی نشده و امید است که با مرام مرحوم عالی‌نسب‌ها اقتصاد و جامعه روی ریل بالندگی بیفتد.