در انقلاب فرهنگی برای اینکه به گفته عبدالکریم سروش دانشگاه‌ها “سراپا عطر و بوی اندیشه اسلامی بخود بگیرند و گلستان‌های معطری شوند” پزشک گرانقدر دکتر اسماعیل نریمیسا را به گفتۀ دادستان انقلاب خوزستان “چون دانشجویان مجروح را درمان و پانسمان کرده بود، اعدام کردند.

در کشتارهای سال‌های ۶۰ و ۶۷ دکتر احمد دانش، نخستین جراح پیوند کلیه در ایران و ده‌ها پزشک به دار آویخته شدند. قتل پرفسورمنوچهرحکیم (استاد تشریح – اندام شناسی) در۲۲ دی ماه ۱۳۵۹ در مطب‌اش در تهران و قتل فجیع دکتر کاظم سامی نشان داد که پزشک کُشی حکومت اسلامی فقط به اعدام پزشکان در زندان‌ها و قتل در شکنجه گاه‌ها ختم نمی‌شد. خانه، خیابان، مطب و بیمارستان قتلگاه بسیاری از پزشکان شد. در لیست پزشکان به قتل رسیده توسط آدمکشان اسلامی و نیز پزشکان اعدامی، تعدادی از پزشکان بهائی هستند که به طرز فجیعی به قتل رسیدند. قتل دکتر فیروز نعیمی، رئیس سازمان بهداشت همدان در زیر شکنجه، و زجرکش کردن پزشک خوشنام دکتر ناصر وفائی دو نمونه‌اند: “جسد دکتر وفائی در حالی تحویل خانواده وی شد که ران‌ها و پاهای وی رشته رشته پاره شده بود و…”
و کشتند بسیارانی از پزشکان دگراندیش را، دکتر غلامحسین ابراهیم زاده و دکتر رامین پوراندرجانی را، کشتاری که هنوز ادامه دارد. امروز نام‌های این عزیزان به صدها رسیده است، کشتار صدها پزشک، دندانپزشک، پرستار و متخصصان و کادرهای بخش خدمات بهداشتی و درمانی در طول ۴ دهه حیاتِ جهل و جنون و جنایت ونکبت، لیستی که تاریخ بشریت مشابه‌اش ثبت نکرده است.

***
پزشکان دگراندیش که در حکومت اسلامی اعدام شدند، مسعود نقره کار
پزشکان را تنها نگذاریم!، مسعود نقره کار
پزشکان و سیاست، مسعود نقره کار
نقش پزشکان در “جنبش زن، زندگی، آزادی”، مسعود نقره کار

از: گویا