سعید شهند روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: گوزن زرد ایرانی از جمله گونه‌های مهم است که برنامه عمل ملی حفاظت برای آن تنظیم شده است و به دلیل قرار گرفتن در لیست قرمز (در حال انقراض) بسیار مورد توجه قرار دارد.

وی اضافه کرد: سال گذشته ۶ راس با ترکیب چهار ماده و ۲ نر از زیستگاه دشت ناز مازندران به مرکز تکثیر و احیای گوزن زرد ایرانی در جزیره رشکان پارک ملی دریاچه ارومیه منتقل شد و در اردیبهشت امسال شاهد تولد سه راس گوساله از این گوزن‌ها بودیم.

مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان‌غربی ابراز امیدواری کرد: با افزایش جمعیت گوزن‌های زرد ایرانی در مرکز تکثیر رشکان، افزون بر اینکه زمینه انتقال این گونه به زیستگاه اشک پارک ملی دریاچه ارومیه وجود دارد، امکان انتقال این گونه به سایر زیستگاه‌های کشور نیز ممکن شود.

وی اظهار کرد: با این اقدامات تاثیرگذار امیدها برای خارج شدن گوزن زرد ایرانی از لیست قرمز (در حال انقراض) وجود دارد و با توجه به افزایش تعداد گونه‌ها از طریق انتقال از سایر سایت‌ها خطر مشکل ژنتیکی (چاله ژنتیکی) این گونه هم برطرف شده است.

وی یادآور شد: گوزن زرد بومی جزیره «اشک» پارک ملی دریاچه ارومیه نیست بلکه در سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۸ به تعداد ۶۵ راس از زیستگاه دشت ناز ساری استان مازندران به این زیستگاه منتقل شد.

به گزارش ایرنا، گوزن زرد ایرانی طبق فهرست ارایه شده از طرف اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت که به فهرست سرخ معروف است، در رده «EN» و در معرض خطر قرار دارد. تا نیم قرن پیش تصور می‌شد که نسل گوزن زرد در دنیا برای همیشه منقرض شده است اما حدود ۵۰ سال پیش چهار راس گوزن زرد در دز و کرخه مشاهده و برای تکثیر بهتر در مناطق مختلف ایران پراکنده شدند.

گوزن زرد ایرانی بزرگ‌تر از «شوکا» و کوچکتر از «مارال» یعنی ۲ گوزن دیگر بومی ایران است و خال‌های سفید روی پشت و پهلوهایش آن را از این ۲ نوع گوزن متمایز می‌کند؛ گوزن‌های نر شاخ‌های بلند و به نسبت پهنی دارد و در اواخر فصل زمستان شاخ‌ها می‌افتد و شاخ‌های جدید بلافاصله شروع به رشد می‌کند و در تابستان تکمیل می‌شود.

موی گوزن زرد در فصل تابستان کوتاه است؛ رنگ پشت و پهلوها در این فصل زرد متمایل به قرمز و زیر بدن و کفل‌ها و دم سفید است و در قسمت پشت و پهلوها خال‌های سفید مشخصی دارد که در زمستان موها بلندتر و به رنگ خاکستری با خال‌های نامشخص است.

گوزن زرد ایرانی کمی بزرگ‌تر از گوزن زرد اروپایی است و دارای طول سر و تنه میان ۱۵۰ تا ۲۰۰ سانتی‌متر، دم ۱۶ تا ۲۰ سانتی‌متر و ارتفاع ۸۵ تا ۱۱۰ سانتی‌متر است؛ این پستاندار وزنی برابر با ۵۰ تا ۱۳۰ کیلوگرم دارد.