درویشی
عموما حکومتهایی که برمبنای یک ایدئولوژی شکل می گیرند، خود را مقدس فرض میکنند.
وقتی حکومتی مقدس شد کم کم فاجعه شکل میگیرد، مقدس شدن یک حکومت این را میرساند که حکومت عاری از هر نوع خطا و اشتباهی است و این یعنی شما هر مدل انتقاد و اعتراضی به ساختار داشته باشید در حال توهین به مقدسات هستید!
وقتی حکومتی مقدس شد، مجریان حکومت نیز خود را همچون پیامبران مقدس و معصوم میدانند و این یعنی مجریان به خود اجازه هرکاری را میدهند.
از طرفی مقدس شدن یک حکومت باعث تقدم تعهد بر تخصص میشود، متخصصان گوشه نشین میشوند و فقط افراد متعهد به مقدسات کارهای اجرایی را برعهده میگیرند!
در حکومتهای مقدس، ساختار و قوانین قابل اصلاح و تغییر نیست.
چرا که قوانین را الهی و حکم را حکم خدا میدانند و با اینکه سرعت تغییرات و تکنولوژی بالاست و الگوهای علمی مناسبی وجود دارد، بر اساس قوانین هزاران سال گذشته سعی میکنند شرایط را مدیریت کنند و به سوالهای جدید پاسخهای قدیمی میدهند.
حکومتهای مقدس برای کارهای اشتباه خود همیشه توجیه میآورند، قحطی و خشکسالی و جنگ و تحریم را تقدیر الهی میدانند ، فرصتها را از دست میدهند و توجیه میآورند که استخاره گرفتیم و بد آمد، دروغ میگویند و توجیه میآورند که دروغ مصلحتیست.
از طرفی هر اشتباه خود را گردن دشمن عوامل خارجی میاندازند!
در حکومتهای مقدس بجای اینکه مردم را به ثروت آفرینی دعوت کنند به قناعت دعوت میکنند.
حکومتهای مقدس وقتی شرایط اقتصادیشان بد میشود سعی میکنند فقر را مقدس جلوه بدهند و به مردم وعده دهند که اگر در این دنیا فقیر هستی، این فقر امتحان الهی است و اگر فقر را تحمل کنی، پس از مرگت در دنیای دیگری زندگی بهتری خواهی داشت.
حکومتها مقدس نیستند…
قوانین جامعه هم الهی نیست و باید تاریخ انقضا داشته باشند و بر اساس شرایط روز تدوین و اجرا شوند…
گاندی معتقد بود جان انسانها بر هرچیزی در اولویت است، اگر با وضع یک قانون جان انسان به خطر بیوفتد، باید قانون عوض شود!
حکومتها مقدس نیستند، مجریانش هم معصوم و مبری از اشتباه نیستند
اتفاقا بیشتر در معرض خطا و فساد هستند، چرا که بر روی صندلی قدرت نشستهاند و بیشترین دسترسی به پول، اسلحه و رسانه دارند و اگر نظارت و نقدی بر این ساختار نشود فساد شکل میگیرد.
حکومتها مقدس نیستند، تقدس تعصب میآورد و تعصب چشم را کور و گوش را کر میکند!
از: گویا