راز سر به مُهر هانی

جمعه, 10ام آذر, 1402
اندازه قلم متن

Sepideh_Hajjami.jpg

مطمئنا همه شما فیلم سینمایی “Cast Away” به فارسی “دورافتاده” را، با بازی تام هنکس را دیده‌اید. این فیلم قصه یک مأمور پست است که به دلیل سقوط هواپیمایش در حالیکه همه تصور می‌کردند کشته شده، ۴ سال به تنهایی در جزیره‌ای دورافتاده‌ای زندگی می‌کند…

این فیلمِ تحسین شده توسط منتقدان، جوایز بسیاری را از آن خود کرده است.
مخاطبان فیلم “دورافتاده” با قصه و کاراکتر “چاک نولاند” همذات‌پنداری می‌کنند، در برخی صحنه‌ها برای تنهایی او اشک می‌ریزند و در نهایت بابت نجاتِ او شادمان می‌شوند… مخاطبان با علم به خیالی بودنِ قصه‌، لحظه‌هایی غرق در دنیای فیلم شده و به شدت احساساتی می‌شوند.

از قصه خیالیِ “چاک نولاند” گریز می‌زنیم به قصه واقعیِ “هانی آلبوشهبازی”. جوانی که ۴ سال در تنهایی زندانی بود اما پایان قصه‌اش تلخ بود…
۴ سال پیش، در آبان خونین ۱۳۹۸ ویدئویی از لحظه شلیک مأموران حکومتی به یک فرد در شادگان منتشر شد و در پی آن رسانه‌ها از مرگ آن فرد با نام “هانی آلبوشهبازی” خبر دادند… روز گذشته فردی که به تصورِ همگان و با خطای فاحش رسانه‌ها، در فهرست کشته‌شدگان آبان جای گرفته بود توسط جمهوری اسلامی اعدام شد.
در واقع “هانی آلبوشهبازی” ۲ بار کشته‌ شد! و این است تفاوت قصه “هانی” و “چاک”!
“چاک” در فیلم “دورافتاده” بعد از ۴ سال به خانه برگشت و اما در زندگی واقعی، “هانی” بعد از ۴ سال به چوبه دار سپرده شده است.
بسیاری از مردم جهان قصه‌های دردناک را به شکلی ساختتگی و بعنوان مخاطب تجربه می‌کنند. ما ایرانیان اما در ژانر فیلم‌های تراژیک زندگی می‌کنیم! ما کاراکترهای واقعیِ قصه‌ها هستیم. قصه‌هایی که هیچ‌کدام هَپی اِند “Happy End” نیستند!
پرونده زندگی “هانی” در ۳۲ سالگی، در گمنامی و تنهایی بسته شد. کسی برای او فرش قرمز پهن نکرد، جایزه‌ای به نامش زده نشد، و حتی خبر اعدام غیرانسانی‌اش هم به اندازه کافی پوشش داده نشد، چرا که او ستاره نبود… “هانی”‌ اما‌، واقعی بود، درد و رنجی ملموس بود، هنوز کسی نمی‌داند این ۴ سال چگونه در زندان سر کرده، آیا در انفرادی محبوس بوده؟ با زخم و جراحت ناشی از شلیک گلوله، در زمان بازداشت چه کرده؟ چقدر درد کشیده؟ آیا فریب وعده و وعیدهای حکومت را خورده و به امیدِ رهایی، سکوت کرده بوده؟ “هانی” مانند یک رازِ سر به مُهر رفت و قصه‌اش با او به خاک سپرده شد… کسی نمی‌داند آیا “هانی” هم مانند “چاک” با امید به نجات، با وسیله‌ای مانند توپ در فیلم “دورافتاده” برای خود همدمی ساخته بود یا نه؟ کسی از او نمی‌داند چرا که او کاراکتر یک قصه نبود، “هانی”، انسانی واقعی بود، انسانی که در اعتراضات آبان ۹۸ با هزاران امید و آرزو برای گرفتن حقش و به امید دستیابی به یک زندگی ایده‌آل به خیابان رفت و برخلاف “چاک” دیگر هرگز به خانه برنگشت.

از: گویا


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.