برای نمونه، “تسلا” تولید خودروهای برقی خود را در آلمان به دلیل کمبود قطعات تولید شده در آسیا بین ۲۹ ژانویه تا ۱۱ فوریه به حال تعلیق درآورده است و شرکت سوئدی “ولوُو” که صاحب آن شرکت چینی “جیلی” است تولید خود را در بلژیک به مدت سه روز متوقف کرده است. “جیلی” همانند شرکت سوئدی “ایکا” به مشتریان خود گفته است نمی‌تواند در زمان مقرر محصولات خود را تحویل بدهد. این تاخیرها دیگر شرکت‌ها را که بخشی از زنجیرۀ تولید به شمار می‌روند با مشکلات مشابه روبرو کرده است.

به گفتۀ فرماندهی ارتش آمریکا در خاورمیانه از بیست و سوم نوامبر گذشته تاکنون حوثی‌های یمن بیست و هفت حملۀ پهپادی و موشکی در دریای سرخ انجام داده‌اند. در نتیجۀ این حملات کشتی‌های تجاری عبور خود را از طریق دریای سرخ و کانال سوئز کاهش داده‌اند.

در وضعیت عادی دوازده درصد کشتی‌های تجاری از این طریق عازم اروپا می‌شوند. چهار شرکت بزرگ کشتیرانی جهان که روی هم ۵۳  درصد حمل و نقل دریایی را انجام می‌دهند عبور کشتی‌های خود را از تنگۀ باب‌المندب در ورودی دریای سرخ ممنوع کرده اند و در نتیجه مسیر خود از آسیا به اروپا را سیزده هزار کیلومتر و به مدت ده روز افزایش داده‌اند.

به این ترتیب از این پس ۹۰ درصد کشتی‌های حمل و نقل از طریق کانال سوئز راهی اروپا نمی‌شوند و این امر به کاهش چهل درصدی درآمدهای مصر به عنوان مالک کانال سوئز منجر شده است. بحران دریای سرخ به کاهش تجارت جهانی و همچنین کاهش صادرات و واردات به ترتیب به میزان ۲ و ۳٫۱ درصد میان آسیا و اروپا منجر شده است.

ونسان کلرک، رئیس شرکت حمل و نقل دانمارکی، به فاینشنال تایمز گفته است که ادامۀ بحران دریای سرخ علاوه بر فشارهای تورمی و افزایش هزینه‌ها نهایتاً بر زندگی مصرف‌کنندگان در اروپا و آمریکا نیز اثر خواهد گذاشت. بر اساس محاسبات شرکت بیمۀ “آلیانس” بحران جاری دریای سرخ روزانه بین شش تا ده میلیارد دلار بر هزینه‌های تجارت جهانی می‌افزاید.