عصر ایران – علیرضا زاکانی، شهردار تهران گفته است که حتما در پارک های تهران مسجد خواهند ساخت و درباره احداث مسجد در پارک قیطریه و نگرانی مردم از قطع درختان آنجا تاکید کرده که در محل احداث مسجد تنها ۱۵ – ۱۰ نهال وجود دارد که آنها را هم به کمی آن طرف تر منتقل خواهند کرد.

در این باره چند نکته قابل توجه است:

۱ – ساخت مسجد با پول مردم، نشانه متدین بودن شهردار نیست و اگر در پارک ها مسجد بسازد، نمی گویند وای چه شهردار  مومنی!
  “هزینه کرد درست پول مردم برای مردم”، می تواند نشانه تعهد واقعی باشد نه مسجدسازی در جاهایی که نیازی به مسجد نیست.

به راستی آیا مردم تهران، اکنون به ساخت مسجد جدید توسط شهرداری نیاز دارند و از شهردار می خواهند برایشان در پارک ها مسجد بسازد یا به توسعه حمل و نقل عمومی، افزایش سرانه فضای سبز، احداث پارگینگ های عمومی و بهره گیری از مکانیزم های جدید امحاء زباله و بازیافت و نظایر این ها؟
مردم به شهرداری پول نمی دهند که زاکانی و دوستانش هر جور خواستند هزینه کنند. ای کاش بفهمند که “الاهمّ فالمهم” یعنی؟! 
تشخیص اولویت ها این قدر سخت است آقای زاکانی؟!


۲ – در حالی که بسیاری از مساجد تهران عملاً غیر فعال و خالی از نمازگزار است، ساخت مسجد جدید چه توجیهی دارد؟ آن هم در جایی مانند قیطریه که به دلیل قدمتش، دارای چندین مسجد در اطراف همین پارک است.
به زاکانی و همفکرانش ایشان می گوییم اگر واقعاً دلسوز اسلام هستید، به جای ساخت مسجد، نمازگزار تربیت کنید، آن هم نه با کلاس و بیلبورد و خاصه خرجی های تبلیغاتی که با حُسن عملکرد خود به عنوان گارگزاران نظام اسلامی.

یادشان نرود که بخش عمده ای از دین گریزی ها به ویژه در نسل جوان، از عملکردهای نابهنجار همین هایی نشأت می گیرد که چهره و گفتار اسلامی به نمایش می گذارند و چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند و نمی دانند که در عصر اطلاعات، خلوتی وجود ندارد و مردم می بینند و می فهمند.

پارک قیطریه و مساجد اطراف

۳ – تعداد روحانیون در کشور، از تعداد مساجد بیشتر است. با این حال، بیش از نیمی از مساجد کشور، امام جماعت ندارند. اول خود روحانیون به مسجد بروند و مساجد فعلی را راه بیندازند، بعد اگر جایی مسجد کم بود، خود مومنین دست به کار می شوند و مگر در طول تاریخ، این همه مسجد را در شهرها و روستاهای کشور، شهرداری ها ساخته اند؟ذ(جالب نیست؟ بسیاری از روحانیون هم رغبتی به امامت جماعت در مساجد ندارند و درگیر کارهای حکومتی شده اند!)

۴ – عجیب است که شهردار می گوید در محل ساخت مسجد در پارک قیطریه درختی نیست و در آن چند هزار متر زمین در نظر گرفته شده برای مسجد، تنها ۱۵ – ۱۰ نهال وجود دارد! اگر این گونه است که باید فوراً در این همه فضای خالی در پارک باید درخت بکارند و کم کاری صورت گرفته را جبران کنند.
چرا درخت بکارند؟ چون آنجا پارک است و معنی و کاربرد پارک هم که معلوم است!
مگر خودشان از بام تا شام از کمبود سرانه فضای سبز در تهران نمی گویند؟ و آیا جایی مناسب تر از فضاهای خالی پارک ها برای درختکاری؟

زاکانی در حال کاشت مناسبتی درخت در روز درختکاری

۵ – واقعاً چه اصراری است که وقتی این همه کار زمین مانده در کشور و در همان شهرداری تهران وجود دارد، مسوولان وارد کارهای حاشیه ای و حاشیه ساز شوند؟ از مسجد سازی هم می خواهند تقابل درست کنند؟ خدا کند که این یکی را بی خیال شوند!

بعد از تحریر:
برای کسانی که این نقد به شهردار را حمل بر مخالفت با ارزش هایی مانند مسجد می کنند، پاسخی نداریم چرا که اگر کسی متوجه نشود که «نقد مسجدسازی بیهوده در پارک ها با پولی که در جاهای دیگر شهرداری بدان نیاز ضروری است، ربطی به مخالفت با امور مقدسی چون دین و مسجد و نماز ندارد»، اساساً طرف بحث و استدلال و پاسخ نیست. حال بمانند افرادی که می فهمند ولی منافع شان در تظاهر به نفهمی است و به اسم دین پروژه می گیرند و کاسبی می کنند! اینان را به خدای بزرگ واگذار می کنیم.