عصر ایران – زمانی دولت حسن روحانی، عزمش را جرم کرد تا تعدادی هواپیمای مسافربری برای ناوگان هوایی ایران بخرد؛ ناوگانی که دهها سال بود، روی هواپیمای نو ندیده و با فرسودگی عجیبن شده بود.

دو هواپیما ساز اصلی دنیا، یعنی بوئینگ و ایرباس، طرف مذاکره ایران شدند و قرار شد هواپیماها با اندکی پیش پرداخت وارد کشور شوند و بقیه هزینه خریدشان از محل کارکرد هواپیماها در طول سال های آتی پرداخت شود.

چنان قرارداد بزرگی می توانست هواپیمایی ایران را که زمانی جزو سرآمدان جهان بود، بار دیگر احیا کند ولی مخالفان روحانی، آن را برنتابیدند و شروع به سنگ اندازی کردند؛ یکی شان همین علیرضا زاکانی بود.


گزیده از حرف های او در این باره را بخوانید:

– ادعای محرمانه بودن قرارداد ایرباس‌ها بهانه‌ای برای پورسانت گیری عده‌ای است. اینکه دولت مدعی است رقم قرارداد ایرباس‌ها باید محرمانه بماند دلایل مختلفی دارد و یکی از آنها این است که بدین ترتیب عده‌ای می‌توانند از این محل پورسانت بگیرند.

 – در موضوع خرید هواپیماها هم عده‌ای از خارج به اینها دیکته می‌کنند که چه خریداری شود.

– مدیرعامل ایرباس به ایران می‌آید و مورد استقبال و قدردانی فراوان قرار می‌گیرد در حالی که ما با خرید هواپیماها اشتغال برای آنها ایجاد کرده‌ایم.

– در واقع دولت «شو درمانی» کرده است و اصرار می‌کند می‌تواند درد مردم را با این شو درمانی‌ها کم کند.

حالا چرخ روزگار چرخیده و نوبت به زمامداری زاکانی و دوستانش رسیده و ناگهان خبری افشا شده که زاکانی قرارداد محرمانه ای به مبلغ دو میلیارد یورو با یک شرکت چینی نه چندان مطرح برای خرید اتوبوس و تاکسی بسته است. این قرارداد طوری مخفیانه بسته شده بود که حتی برخی اعضای شورای شهر هم بعد از انتشار آن در رسانه ها، از مفادش مطلع شدند و کار بدانجا رسید که رئیس کمیته حقوقی شورا گفت: ما با شهردار و شهرداری نظارت‌گریز مواجه هستیم و حتی به متن قرارداد چند میلیارد دلاری زاکانی با چینی‌ها دسترسی نداریم!

قرارداد که افشا شد، شروع کردند به داد و قال که چرا این توافق محرمانه را افشا کردید و حتی از دادستانی خواستند افشا کننده را تحت تعقیب قرار دهد!

حال برمی گردیم به افاضات علیرضا زاکانی که زمانی برای قرارداد خرید هواپیما، یقه می دراند!

او گفته بود محرمانه بودن قرارداد هواپیما برای این است که عده ای این وسط پورسانت بگیرند.
حال از جناب ایشان می پرسیم اگر معنای محرمانه بودن، زمینه سازی برای پورسانت است، آیا اینجا هم که همه چیز را محرمانه برگزار کردید، قرار است بساط پورسانت برپا شود؟

زاکانی گفته بود: در موضوع خرید هواپیماها هم عده‌ای از خارج به اینها دیکته می‌کنند که چه خریداری شود.

در آن زمان، دولت ایران، سراغ دو هواپیما ساز اصلی دنیا رفته بود و زاکانی می گفت از خارج خط گرفته اند. حال خودش که برای خرید اتوبوس و تاکسی سراغ گمنام های چینی رفته، توضیح دهد که آیا به او هم خط داده اند که چه چیزی و از کی بخرد؟!
اگر کسی سراغ دو تامین کننده اصلی هواپیما برود و در معرض این اتهام باشد که خط گرفته است، کسی که از بین صدها خودروساز به سراغ یک شرکت چینی گمنام برود، به طریق اولی در مظان این اتهام خواهد بود؛ حال بماند که طرف قرارداد زاکانی برای خرید خودرو، یک شرکت ساختمانی بود!

زاکانی گفته بود که مدیرعامل ایرباس به ایران می‌آید و مورد استقبال و قدردانی فراوان قرار می‌گیرد در حالی که ما با خرید هواپیماها اشتغال برای آنها ایجاد کرده‌ایم.
او که از آمدن مدیرعامل ایرباس و استقبال و قدردانی ایرانی ها از او این گونه آشفته خاطر شده بود، برای خرید خودرو از چین، خودش به چین رفت ، نه این که طرف چینی برای فروش محصولاتش به ایران بیاید! 

زاکانی در نقد خرید هواپیما گفته بود که با این کار برای کشورهای تولید کننده، اشتغالزایی می شود و حال آن که طبیعت هر قراردادی همین است و مگر قرار نیست با دو میلیارد یورویی که از ایران به چین می رود، اشتغالزایی شود؟!

زاکانی از این که از مدیرعامل ایرباس قدردانی شده، ناراحت بود؛ البته معلوم نیست که چه قدردانی خاصی از ایرباس شده بود ولی هر چه بود، آن زمان، در و دیوار شهر را با پوسترهای تمجید از توان تولید کننده های خارجی پر نکرده بودند ولی اکنون چه؟ خودتان ببینید:


و نهایتاً اگر دولت قبلی به قول زاکانی “شو درمانی” کرده بود (هر چند مادام که برجام برقرار بود، هواپیماهایی که خریده بودند آمدند) زاکانی بگوید خودش مشغول چی درمانی است؟!