عصر ایران؛ محسن ماندگاری – مهمترین ویژگی پزشکیان در مناظره دیشب، کشاندن سعید جلیلی از آسمان به روی زمین بود. او به رغم نمایش ناامید کننده در مناظره های ملال آور دور اول که ساختار طوری چیده شده بود تا همه نامزدها سخنان کلی و طولانی مطرح کنند، در مناظره اخیر، توانمندی و منطق برتر خود را در برابر جلیلی که استاد سخن فرسایی های طولانی و انتزاعی است نشان داد.

 

بزرگترین ایراد جلیلی که او را به یک رئیس جمهور فوق العاده خطرناک تبدیل می کند، نه دیدگاههای بسته فرهنگی یا سیاسی یا حتی مخالفت با برجام و انزواطلبی در سیاست خارجی، که ایده های فضایی و رویایی و راه حل های جادویی برای اداره کشور است. “توهم دانایی”، خود را “عقل کل” پنداشتن ویژگی اصلی او و برخی دیگر از اصولگرایان جوان است که در این سالها دور برخی مقامات کشور را گرفته اند و برای هر مساله ای، راه حلی جادویی در جیب دارند. 

آنها مخالف برجام اند اما هیچ جایگزین دیگری هم برای آن ندارند. آنها معتقدند بدون توافق با آمریکا می توانند نفت بفروشند و کشور را اداره کنند اما درباره خسارتهای هنگفت و هزینه های سرسام آور دور زدن تحریمها برای فروش نفت و خریدهای خارجی توضیحی نمی دهند و با کلی گویی و متهم کردن دیگران به نفهمیدن راه حل های جادویی آنها، از پاسخ طفره می روند.

 

پزشکیان احتمالا این را بخوبی می دانست و در مناظره، جلیلی را به گوشه رینگ برد و بارها از او خواست اگر برجام را قبول ندارد درباره راه حل خود برای حل مساله توضیح دهد. او با تکرار سوالات خود اجازه نداد جلیلی از پاسخ طفره رود تا مردم بفهمند راه حل جایگزین جلیلی، طلبکاری از آمریکا و ادامه دعوا و تنش میان دو کشور و قفل شدن زندگی در این قفسی است که آنها برای ایران ساخته اند. 

 

در بحث فروش نفت نیز پزشکیان از جلیلی خواست شفاف توضیح دهد که هزینه دور زدن تحریمها و فروش نفت چقدر است تا بینندگان بفهمند در این سالها چه خسارتهای بزرگی به اقتصاد ایران وارد شده و سفره های مردم بخاطر شعارهای دهن پرکن و ایده های فضایی آقایان چگونه کوچکتر و مردم به فلاکت دچار شده اند.  

 

پزشکیان در مناظره آخر نیز باید اجازه ندهد جلیلی با سخنان کلی از پاسخ طفره رود. او باید با سوالات مشخص و دقیق، جلیلی را از آسمان به روی زمین بیاورد و پوشالی بودن و غیراجرایی بودن برنامه ها و ایده های خیالی او را به مردم نشان دهد. باطل السحر ادعاهای جلیلی و همفکرانش، سخن گفتن روی زمین است نه سخن فرسایی در فضا.