لوموند نوشته است که در آستانۀ دومین سالگرد خیزش زنان ایران علیه حجاب اجباری که سریعاً به جنبشی علیه جمهوری اسلامی تبدیل شد، دستگاه‌های اطلاعاتی و قوۀ قضائیه جمهوری اسلامی ایران دوازده تن از فعالان و مدافعان حقوق زنان در استان گیلان – شامل یازده زن و یک مرد –  را روی هم به بیش از شصت سال زندان محکوم کرده‌اند.

همزمان یک فعال دیگر مدافع حقوق کارگران، شریفه محمدی، چهل و چهار ساله، در همین استان به اتهام قیام مسلحانه علیه نظام اسلامی به اعدام محکوم شده است. در جریان جنبش مهسا استان گیلان صحنۀ اعتراض‌های خیابانی گسترده بود و به نوشتۀ لوموند دوازده تن از فعالان این استان صرفاً به دلیل یاری رساندن به خانواده‌های کشته شدگان یا زندانیان این جنبش از سوی دادگاه های انقلاب به اتهام‌های واهی به دهه‌ها زندان و بعضاً اعدام محکوم شده‌اند.

برخی از محکومان از شکنجه‌های روحی، جسمی و جنسی خود و همچنین اعدام‌های ساختگی در جریان بازداشت‌های موقت خبر داده و گفته‌اند که این شکنجه‌ها برای مجبور کردن آنان به انجام اعترافات و قبول اتهامات بی اساس صورت گرفته‌اند.

شیوا نظرآهاری، فعال حقوق زنان که اینک در اروپا پناهنده است در گفتگو با لوموند گفته است که دستگیری فعالان حقوق زنان در گیلان انتقام منظم حکومت اسلامی از زنان و کسانی است که در دفاع از حقوق زنان و برابری آنان با مردان مبارزه می کنند. به گفتۀ خانم نظرآهاری، برای حکومت تهران تحمیل مجازات‌های سنگین به فعالان حقوق زنان در استان‌ها آسانتر است، زیرا، حکومت می پندارد که این اقدام‌ها در استان‌ها توجه چندانی در قیاس با “مرکز” برنمی انگیزد، مضاف بر این که حکومت با این شیوه این پیام را نیز به همۀ فعالان حقوق مدنی و سیاسی در سراسر کشور می‌رساند که هر فعالیتی در دفاع از حقوق زنان با خطرات مشابه روبرو است. 

در همین راستا امروز سه شنبه شانزدهم مرداد ماه رضا رسایی از بازداشت شدگان جنبش مهسا در زندان دیزل‌آباد کرمانشاه اعدام شد. دستگاه قضایی ایران رضا رسایی را با استناد به اعترافات وی به مباشرت در قتل رئیس اطلاعات سپاه پاسداران در شهرستان صحنه متهم و به اعدام محکوم کرد و دیوان عالی نیز با استناد به همین اعترافات حکم اعدام وی را تأئید نمود. رضا رسایی ضمن تکذیب مکرر اتهام وارده گفته بود که این اعترافات زیر شکنجه اخذ شدند.