مهرداد درویش پور 

 

در وانفسای قطبی شدن فضای بومی و جهانی بین بنیادگرایی اسلامی و جنگ و میلیتاریسم و راست افراطی، شاهد جرقه نوین دیگری در مبارزات زنان علیه هنجارهای اسلامی نظام حاکم در آسمان رنگ پریده مرده ایران شدیم. اعتراض زن جوان دانشجو در برابر تلاش ماموران حراست برای تحمیل حجاب بیشتر به او، از طریق برهنگی یا نیمه برهنگی بدن نه تنها نشانگر افق راه سوم در مبارزات جامعه مدنی ایران است بلکه جرقه ای است که گویی ورود ” انقلاب زنانه” ایران به فاز نوینی را نشان می‌دهد. گویی مبارزه زنان علیه حجاب اجباری و کلیت هنجارهای حکومت اسلامی با “برهنگی” بیش از همه نشان از “عریان” تر شدن ابعاد چالشگری زنان برای زندگی، برای آزادی و برای حق برابر و کسب کرامت انسانی است.

 

در سطح جهانی برهنگی همچون روش مسالمت آمیزی برای اعتراض علیه اقتدارگرایی، حمایت از حقوق بشر، مبارزات ضد جنگ، محیط زیست، حقوق حیوانات و پدرسالاری به کار گرفته شده است. اما برهنگی بدن زن در ایران در اعتراض و رویارویی با اقتدار اسلامی حاکم- که نه فقط تحمیل حجاب اجباری بلکه پوشاندن و سرکوب اراده زنان را هدف گرفته- نشانگر کنشی زنورانه برای رهایی از نه فقط پوششی خفقان آور بلکه علیه نمادهای اقتدارگرایی و خفقانی است که لاپوشانی و سرکوب اراده معطوف به تغییر آنان را نشانه رفته است. این اعتراض نمادین بار دیگر نشان دادند که زنان در ایران بیش از پیش به پیشقراول مدرنیته و گذار به دمکراسی و تبعیض ستیزی بدل شده اند.

 

از: فیس بوک نویسنده