ایران اینترنشنال
مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، از وضعیت حقوق بشر در ایران در حوزههای مختلف از جمله نقض آزادی بیان، حق تجمع، هدف تهدید قرار گرفتن مدافعان حقوق بشر و روزنامهنگاران و تعداد بالای اعدامها در ایران به ویژه در ماههای اخیر بهطور جدی ابراز نگرانی کرد.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران روز ۱۷ آیان در گفتوگو با تلویزیون وب سازمان ملل با اشاره به روند محدود شدن آزادیها و امکانات جامعه مدنی ایران گفت که مدافعان حقوق بشر و روزنامهنگاران، مورد تهدید قرار میگیرند و در برخی موارد بازداشت میشوند.
ساتو با بیان این که علیه برخی مدافعان حقوق بشر و روزنامهنگاران اتهامهای مبهم مرتبط با امنیت ملی مطرح میشود، گفت: «در برخی موارد وقتی این افراد زندانی میشوند، از دریافت خدمات درمانی محروم میمانند.»
او با ابراز نگرانی از تعداد بالای اعدامها در ایران به ویژه در ماههای اخیر گفت این در حالی است که طبق میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی، مجازات اعدام تنها باید به شدیدترین جرایم محدود شود.
ساتو که از سه ماه پیش کار خود را بهعنوان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران بهجای جاوید رحمان آغاز کرد، روز ۱۱ آبان در اولین گزارش دورهای خود، حق حیات را به عنوان مهمترین حق بشری معرفی کرد و از افزایش نگرانکننده اعدامها در ایران ابراز نگرانی کرد.
بیشتر بخوانید: مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، ماموریت خود را آغاز کرد
سازمان حقوق بشر ایران، ۱۲ آبان در گزارشی اعلام کرد که جمهوری اسلامی در ماه گذشته میلادی (اکتبر) همزمان با تشدید تنش بین حکومت ایران و اسرائیل و در سایه تبلیغات جنگی، دستکم ۱۶۶ نفر را به دار آویخت.
این بالاترین تعداد اعدام گزارش شده در یک ماه و طی دو دهه گذشته در ایران است.
این سازمان حقوق بشری، روز ۱۷ آبان نیز در گزارشی نوشت که طی دو روز پیش از آن حکم اعدام دستکم ۲۳ نفر در زندانهای ایران به اجرا درآمده است.
وبسایت هرانا پیشتر در گزارشی به مناسبت روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام نوشت که در بازه زمانی ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ تا هشت اکتبر ۲۰۲۴، دستکم ۸۱۱ نفر در ایران اعدام شدند.
سازمان عفو بینالملل نیز در آخرین گزارش سالانه خود درباره مجازات مرگ، با اشاره به افزایش چشمگیر اعدام در ایران نوشت نزدیک ۷۵ درصد کل اعدامهای ثبتشده در سال ۲۰۲۳ در جهان، در ایران انجام شده است.
طبق این گزارش، جمهوری اسلامی بعد از خیزش «زن، زندگی، آزادی»، استفاده از مجازات اعدام را برای القای وحشت در میان مردم و تشدید کنترل خود بر قدرت افزایش داده است.