روزنامه شرق در گزارشی با اشاره به صدور احکام پرونده انفجار معدن «معدنجوی طبس»، نوشت بسیاری از خانوادههای قربانیان و مصدومان حادثه حتی از تشکیل جلسه دادگاه خبر نداشتند و از نتایج آن هم در شوک فرو رفتهاند. هممیهن نیز گزارش داد برخی مصدومان دچار آسیبدیدگی حافظه شدهاند.
شرق سهشنبه چهارم شهریور نوشت تنها تعداد انگشتشماری از خانوادهها برای پیگیری حقوق خود وکیل گرفته بودند.
این روزنامه به نقل از همسر ناصر آخوندی، کارگری که سال گذشته زیر آوار معدن جان باخت، نوشت: «برای حضور در دادگاه به ما خبر ندادند. کسی اطلاع نداد جلسه تشکیل شده است.»
او با اشاره به زندگی دشوار خود و دو فرزندش تاکید کرد: «هر حمایتی هم شود جای خالی همسرم را پر نمیکند.»
خانواده مهدی علیزاده نیز که از زمان حادثه در کماست، وضعیتی مشابه دارند.
همسر او گفت: «به ما گفتند دادگاه آنلاین برگزار میشود اما دیگر کسی تماسی نگرفت. از طرف معدن هم فقط همان روزهای اول سراغمان آمدند. الان فقط ماهی ۱۵ میلیون تومان میریزند و تمام.»
بر اساس رای صادر شده از سوی دادگاه بدوی، پنج متهم محکوم شدهاند؛ یکی به پرداخت ۲۰ درصد دیه کامل و هر پنج نفر نیز به سه سال حبس تعزیری از جنبه عمومی جرم.
با این حال دادگاه با توجه به نداشتن سابقه کیفری، بخش بزرگی از مجازاتها را تعلیقی در نظر گرفته است.
اکنون این حکم با اعتراض مواجه شده و در مرحله تجدیدنظر است.
برخی خانوادهها که در دادگاه حاضر بودند، از احکام صادرشده بهشدت ناراضیاند.
او افزود: «جان آدمها را گرفتند. این مجازات برای چنین حادثهای کافی نیست.»
معدنجو، یک سال قبل
معدن زغالسنگ معدنجو در طبس شامگاه ۳۱ شهریور سال گذشته منفجر شد و بر اثر آن ۵۳ نفر جان خود را از دست دادند و شمار دیگری در بیمارستان بستری شدند.
علت اصلی این حادثه تجمع گاز متان در معدن و نبود تهویه مناسب بود.
بررسیهای رسمی نشان دادند که استفاده نکردن از تجهیزات گازسنج، فقدان سیستمهای هشداردهنده و حفاریهای غیراصولی، از عوامل مستقیم این انفجار بودند.
علاوه بر مدیریت معدن، سازمان صنعت، معدن و تجارت استان و اداره کار، بهدلیل ضعف نظارت، در وقوع این فاجعه مقصر شناخته شدند.
بر اساس گزارش شرق، با گذشت یک سال از این انفجار، علاوه بر خانواده جانباختگان، برخی مصدومان همچنان با مشکلات جسمی و روانی دستوپنجه نرم میکنند.
علیرضا کدهای، یکی از کارگران مجروح است که پس از حادثه هوشیاریاش را از دست داده و همین باعث جدایی او از همسرش شده است.
همسرش گفت: «چهار، پنج ماه است اصلا همدیگر را ندیدهایم. خانوادهاش مرا مقصر میدانند و اجازه نمیدهند با هم زندگی کنیم.»
مادر امید سلطانی، دیگر مصدوم حادثه، گفت درمان فرزندش هنوز کامل نشده و او با افسردگی و مشکلات حافظه دست به گریبان است: «هیچ حمایتی از ما نشد. اگر به خواست پسرم باشد، پیگیر دادگاه نمیشود و از حقش میگذرد.»
روزنامه هممیهن نیز چهارم شهریور در گفتوگو با خانواده دو تن از مصدومشدگان نوشت آنها دچار آسیبدیدگی حافظه شدهاند؛ یکی هنوز خانوادهاش را به یاد نمیآورد و دیگری به زوال عقل مبتلا شده است.
این در شرایطی است که برای او هنوز هیچ دیهای تعیین نشده است.
حسن قلینژاد نیز بهدلیل آسیب جسمی نتوانسته به معدن بازگردد و محمد. ب، پس از بازگشت کوتاهمدت به معدن، به علت حقوق پایین و نداشتن روحیه کار، آنجا را برای همیشه ترک کرده است.
در گزارش روزنامه هممیهن آمده که هیچکدام از این چهار مصدوم هنوز دیه نگرفتهاند و وضعیت دیه آنها در انتظار نظر پزشکی قانونی یا رسیدگی قضایی است.
روایت بازماندگان نشان میدهداحکام صادره برای حادثه معدن طبس، نه تنها تسکینی بر درد خانوادههای داغدیده نبوده، بلکه بر رنج و احساس بیعدالتی در آنان افزوده است.
از: ایران اینترنشنال
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید