فاطمه جمالپور
سلامت نیوز: براساس یافته های پژوهش گسترده سازمان بهزیستی درباره کودکان کار و خیابان، کودکان ۱۰ساله بیشترین تعداد کودکان خیابانی را تشکیل می دهند.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه شرق در ادامه گزارش خود نوشت: میانگین درآمد این کودکان ۲۳هزارتومان در روز است.۱۷.۳درصد کودکان خیابانی حداقل یک بار در عمر مصرف الکل داشته اند. ۲۳درصد این کودکان حداقل یک بار مواد، الکل یا سیگار مصرف کرده اند و۶.۹درصد این کودکان در شش ماه اخیر مصرف داشته اند. ۲۱درصد کودکان تجربه رابطه جنسی داشته اند. میانگین سن شروع روابط جنسی در دختران ۱۲.۵سال و در پسران ۱۳.۷سال است و ۵.۴درصد این کودکان آزار جنسی را گزارش کرده اند. سازمان بهزیستی در طول سال، پنج هزار کودک را جمع آوری می کند و این پژوهش نتایج طرح سنجش رفتارهای پرخطر در کودکان کار و خیابان است که از سال ۹۱ کلید خورده.
سن ورود کودکان به خیابان چهار تا ۱۸سالگی بوده است. میانگین سن ورود به خیابان سه تا ۱۰سال بوده و کودکان ۱۰ساله بیشترین تعداد کودکان خیابانی را تشکیل می دهند. بیشتر کودکان خیابانی به کارهای متعارف به ویژه دستفروشی (۷۳.۲درصد)، باربری و پادویی (۸.۶درصد) و نوازندگی (۴.۶درصد) یا نیمه متعارف زباله گردی و جمع آوری ضایعات نان (۹.۶درصد) و تکدی گری (۵.۷درصد) مشغولند و تعداد بسیار اندکی از کودکان (دودرصد) تنها به مشاغل غیرمتعارف شامل تن فروشی، خریدوفروش مواد و جیب بری می پردازند.
مشاغل نیمه متعارف (زباله گردی و تکدی گری) در پسران و کودکان افغان به شکل معناداری بالاتر از کودکان ایرانی است (۸/۸درصد در مقابل ۳.۸درصد). در کودکان ایرانی کولی نیز تکدی گری به شکل معنا داری بیش از سایر کودکان ایرانی است (۱۱.۴درصد) در مقابل (۱.۶درصد). تعداد اندکی از کودکان (۹درصد) در کنار کار خیابانی کارهای غیرمتعارف شامل تن فروشی و خریدوفروش مواد نیز انجام می دهند. بیشترین فراوانی محل کار و کودکان خیابانی در تهران مناطق ۲ (۲۴.۵درصد)، ۱۲ (۱۸درصد) و یک (۱۱.۱درصد) است.
بالاترین سهم متعلق به کودکانی است که بین ساعات ۱۳ تا ۱۴ در خیابان هستند (۱۶.۳درصد)، اما ۱۳.۱درصد کودکان خیابانی کل روز (از ۸ صبح تا ۲۳) را در خیابانند.
میانگین درآمد این کودکان از مشاغل ذکرشده به عنوان کار اول ۲۳هزارو۴۸۸تومان در روز است که از حداقل روزانه دوهزارتومان تا حداکثر ۵۰هزارتومان نیز تغییر می کند. بیشتر کودکان تمام یا بخشی از درآمد خود را به خانواده می دهند (۷۹درصد). آنها علت کارکردن خود را تامین معاش خانواده می دانند به خصوص در میان کودکان افغان این دلیل به شکل معناداری بیشتر از سایر کودکان است. همچنین در میان ایرانیان کولی کارکردن و کسب درآمد عمدتا وظیفه کودکان خانواده است. کودکان خیابانی به شکل روزمره، مجموعه ای از آسیب های روانی و اجتماعی را در خیابان تجربه می کنند. مطالعه کمی نشان می دهد که ۴۰.۲درصد کودکان تحمل سرما و گرما،۳۴.۹درصد توقیف اجناس،۳۳.۲درصد تصادف با ماشین و ۲۶.۷درصد مریض شدن را ذکر کرده اند. در میان انواع تجارب کودکان، خشونت از سوی مردم، همسالان و ماموران یک تجربه رایج در زندگی کودکان خیابانی است. یافته های کمی مطالعه نشان می دهد که ۲۷.۴درصد کودکان اهانت و کتک خوردن از ماموران، ۲۶.۶درصد کتک خوردن از همسالان، ۱۶.۲درصد اهانت و کتک خوردن از مردم، ۸.۵درصد خفت شدن و ۵.۴درصد آزار جنسی را گزارش کرده اند.
دخترها بیشتر از پسرها در خیابان مریض شده اند (۳۲.۴درصد در مقابل ۲۱.۵درصد) و تصادف کرده اند. (۴۹.۳ درصد در مقابل۲۹.۲درصد) و سابقه آزاردیدگی جنسی (۱۲.۷درصد در مقابل ۲.۷۵درصد) و کتک خوردن و اهانت از طرف مردم (۲۶.۸ درصد در مقابل ۱۱.۸درصد) را گزارش کرده اند. اما توقیف اجناس پسران بیشتر از دختران (۶۵.۶درصد در مقابل ۴۷.۹درصد) است.
در شش ماه قبل از مطالعه، ۴۸.۴درصد کودکان اظهار کرده اند که توسط شهرداری و ۱۲.۸درصد توسط نیروهای انتظامی در خیابان دستگیر شده اند. کودکان ایرانی بیش از کودکان غیرایرانی و بزرگ ترها (۱۵ تا ۱۸ سال) بیش از کوچکترها (۱۰ تا ۱۴سال) دستگیر شده اند.
یافته های مصرف مواد
کودکان خیابانی در مقایسه با جمعیت عمومی، مصرف الکل بالاتری دارند و مصرف مواد آنها نیز بالا و احتمالا بالاتر از جمعیت عمومی زیر ۱۸ سال است. براساس یافته های کمی این مطالعه، ۱۷.۳درصد کودکان خیابانی حداقل یک بار در عمر مصرف الکل داشته اند. مصرف شش ماه اخیر الکل در کودکان خیابانی ۱۱.۰۷درصد است و در حدود هفت درصد کودکان خیابانی هر روز الکل مصرف می کنند.
نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد ۶.۹درصد کودکان خیابانی یک بار مصرف یکی از مواد مخدر را (با یا بدون الکل) داشته اند. مصرف حداقل یک بار مواد، الکل و سیگار در جمعیت کودکان خیابانی ۲۳درصد و مصرف شش ماه اخیر مواد در کودکان خیابانی۶.۹درصد است. دخترها از حیث مصرف الکل و سیگار تفاوت معناداری با پسران ندارند. اما پسران به طور معناداری بیش از دختران در خطر مصرف مواد هستند.
مصرف سیگار و الکل در کودکان ایرانی به طور معناداری بیش از کودکان افغان است. اما از حیث مصرف مواد تفاوت معناداری میان دو گروه نیست.
سن شروع مصرف مواد در کودکان خیابانی پایین است به طوری که در حدود ۵۶درصد کودکان مصرف مواد را قبل از ۱۴سالگی شروع کرده اند. در عین حال مصرف سیگار، الکل و مواد در کودکان خیابانی بزرگ تر (۱۵ تا ۱۸سال) به شکل معناداری بالاتر از کوچک ترهاست. بسیاری از کودکان مصرف کننده در مطالعه حاضر دارای خانواده معتاد (عمدتا پدر معتاد) هستند و ۴۳.۸درصد کودکان، داشتن پدر معتاد و ۳۶.۹درصد، دوستان نزدیک معتاد را گزارش کرده اند.
یافته های روابط جنسی
کودکان خیابانی به دلیل شرایط و روش زندگی خانواده از سنین پایین با روابط جنسی آشنا شده و آن را تجربه می کنند. سن شروع رابطه جنسی در کودکان خیابانی پایین است. میانگین سن شروع روابط جنسی در دختران ۱۲.۵سال و در پسران۱۳.۷سال است.
بیشتر کودکان خیابانی (۷۶.۸درصد) شب ها در خانه خود یا بستگان می خوابند و از حمایت خانوادگی نسبی برخوردارند. اما ۲۱درصد کودکان که محل خواب آنها خانه مشترک با دوستان است یا به تنهایی در خیابان، مراکز حمایتی یا در محل کار می خوابند، فاقد مراقبت خانوادگی هستند.
در حدود یک سوم کودکان خیابانی تهران (۳۱درصد) سابقه ترک خانه را گزارش کرده اند که تاییدکننده وجود مشکلات در خانواده است. میان دختران و پسران و گروه های سنی مختلف تفاوتی از حیث ترک خانه دیده نشده اما ترک خانه توسط کودکان ایرانی (۳۶.۹درصد) به شکل معناداری بالاتر از کودکان افغان (۲۱.۴درصد) است. ۲۳.۹درصد کودکان سابقه آزار جسمی در خانواده را گزارش کرده اند. خانواده های کودکان خیابانی وضعیت اقتصادی مطلوبی ندارند. بیکاری و مشاغل کم درآمد پدران، مشارکت ضعیف مادران در درآمد خانواده و جمعیت زیاد خانواده، مهم ترین علل وضعیت نامطلوب اقتصادی خانواده های کودکان خیابانی است. شرایط نامطلوب اقتصادی، فرهنگی و حقوقی افغان ها در ایران نیز سبب کار کودکان افغان در خیابان می شود. نداشتن کارت اقامت در مورد بسیاری از افغان ها، عدم امکان کار رسمی و کسب درآمد کافی، دسترسی سخت کودکان به آموزش رسمی و نیاز خانواده به درآمد کودکان، برخی عواملی هستند که به کار کودکان افغان در ایران منجر می شوند.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید