مسئول پارک ملی بختگان در استان فارس خبر داد که پس از خشک شدن کامل دریاچه بختگان «به دلیل کمآبی»، نمک این دریاچه نیز با «توفانهای نمکی» به اطراف پراکنده شده و باعث «شور» شدن زمینهای کشاورزی شده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، محمد جانی، مسئول این پارک ملی، روز پنجشنبه، ۱۸ تیر، تاکید کرد که دریاچه بختگان به دلیل کمآبی و کاهش بارندگی «کاملا» خشک شده است.
به گفته آقای جانی، این دریاچه باعث افزایش رطوبت هوا و «ثمردهی» درختان انجیر، بادام و زیتون میشد و با خشک شدن کامل این دریاچه، باغداران این ناحیه دچار مشکل شدهاند.
وی تاکید کرد که خشک شدن این دریاچه باعث ایجاد «توفانهای نمکی» و مشکلات پوستی، چشمی و ریوی برای مردم شهرستانهای نیریز، استهبان، خرامه و ارسنجان میشود.
دریاچه بختگان در ۷۰ کیلومتری غرب شهرستان نیریز در استان فارس واقع شده و در سال ۷۴ به همراه ارتفاعات شمال این دریاچه و همچنین بخشی از تالابهای این منطقه به عنوان پارک ملی به ثبت رسید.
بر اساس گزارشها، خشک شدن دریاچه بختگان از سال ۸۵ شروع شده و برخی از کارشناسان احداث سدهای «درودزن» و «سیوند» را از جمله دلایل این اتفاق ذکر کردهاند.
در همین حال حمید چیتچیان، وزیر نیروی ایران، روز یکشنبه، ۲۸ اردیبهشت ۹۳، با تاکید بر خشک شدن دریاچههای هامون، ارومیه، گاوخونی و بختگان گفته بود که «طی سالهای گذشته در ساخت سد افراط کردیم».
بر اساس گزارشها، برنامه پیشرفت و توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) در سال ۹۳ در گزارشی با اشاره به خشک شدن برخی تالابها و دریاچههای ایران اعلام کرده بود که دریاچههایی مانند بختگان، هامون و پریشان «به لحاظ اکوسیستم غیرقابل برگشت» هستند.
خبرگزاری مهر پیش از این خبر داده بود که پس از خشک شدن تدریجی دریاچه بختگان، پرندگانی که از روسیه و دشتهای سیبری به ایران مهاجرت میکردند دیگر در این دریاچه «توقف» نمیکنند.
پیش از این گزارشهای متعددی درباره تاثیرات خشک شدن دریاچههای ایران منتشر شده است.
در همین حال آرمین نوربخش، دبیر کمیته اجتماعی ستاد احیای دریاچه ارومیه، روز دوشنبه، ۸ تیر، خبر داده بود که شهروندان روستاهای اطراف این دریاچه و حتی شهر تبریز «به علت استنشاق هوای آغشته به نمک دچار فشار خون بالا شدهاند».
از: رادیو فردا