روز جمعه مورخ ۲۷/۵/۱۳۹۱ یکی از زندانیان بند متادون به نام مهدی را که بیمار بود و مجبورا” برای رفع گرسنگی حدود های ساعت ۴ بعد از ظهر غذا خورده بود به علت روزه خواری می خواستند به بند ویژه یعنی سلول انفرادی ببرند ولی او مقاومت می کرد. ماموران به دستور چاوشی معاون زندان او را کشان کشان همراه با ضرب و شتم شدید به سلول انفرادی بردند.
دستان او را با دستبند از میله های پنجره سلول که در ارتفاع بالای است بسته و او را آویزان کردند پاهای مهدی حدود ۳۰ سانت از زمین فاصله داشت در حالی که او آویزان بود تا صبح شنبه به تناوب توسط ماموران مورد ضرب وشتم قرار داشت.
روز شنبه صبح که زندانیان برای ملاقات می رفتند دیده اند که شهرام رضازاده یکی از مسئولین زندان و چاووشی معاون زندان دو نفره مشغول کتک زدن مهدی که همچنان آویزان بوده هستند. و چند سرباز نیز در اطراف آنها حضور دارند.
تعدادی از زندانیان که حدود ساعت ۱۱ قبل از ظهر از ملاقات بر می گشتند دیدند که کتک زدن تمام شده و مهدی روی زمین بی حرکت افتاده است.به دستور چاووشی معاون زندان دو نفر از زندانیان به نام های بهزاد زارع حس پور و یوسف فتعلی نژاد، مهدی را به بهداری بردند، در بهداری پس از معاینه گفتند بر اثر خونریزی داخلی مرده است. کشتن زندانیان آنقدر عادی است که ماموران و مسئولین زندان آدم کشی خود را پنهان نمی کنند بلکه فقط در گزارشات کتبی یک دلیل دروغ برای مرگ مقتول می نویسند و بس.
غیر از افرادی که از عصر روز جمعه تا صبح شنبه زندانی آویزان از میله پنجره را بطور متناوب کتک زده اند که ما آنها را نمی شناسیم اما این را می دانیم که شهرام رضا زاده از مسئولین زندان و چاووشی معاون زندان از ساعت ۸ صبح تا ده و سی دقیقه دو نفره مشغول کتک زدن مهدی بودند و می خواستند صواب روزه گرفتن و لذت مومن بودن را به او بچشانند. این مومنین با ضرب و شتم توانستند انجام وظیفه کرده وبه نهی از منکر خود عمل نموده یک انسان را به قتل برسانند.
شهرام رضازاده و چاووشی دو نفر از قاتلین مهدی هستند که نباید فراموش شوند و باید آنها در زمان مناسب محاکمه و مجازات شوند. نباید فراموش کرد که این دو جنایت کار یک زندانی اسیر را به خاطر اینکه برای رفع گرسنگی غذا خورده است در راه خدا به قتل رساندند .
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
۳۰/۵/۱۳۹۱
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید