بهروز مینا
چهارشنبه گذشته نشریه «هافینگتون پست» با همکاری گروه استرالیایی رسانه های «فیرفاکس» پرده از یک عملیات گسترده و چند ملیتی فساد مالی و ارتشا برداشتند که در قلب آن، شرکت «یونااویل» (UNAOIL) و مالکان ایرانی الاصل آن، یعنی اعضای خانواده «احسنی» قرار دارند.
شرکت گمنام یونااویل هرگز در میان نام های اصلی صنعت نفت و بازار انرژی مطرح نبوده است. با این حال، این شرکت به نمایندگی از شرکت هایی مانند «سامسونگ»، «رولز رویس»، «هالیبرتون» و «لایتون هلدینگز»، میلیون ها دلار در کشورهای مختلف به مقامات دولت های صادرکننده نفت رشوه پرداخت کرده است.
بعد از یک ماه تحقیق و فاش شدن مدارک محرمانه و ایمیل های این شرکت، اکنون مسجل است این شرکت که در موناکو قرار دارد، واسطه فعالیت شرکت های چند ملیتی در کشورهای نفت خیزی مانند روسیه، ایران، عراق، آذربایجان، سوریه، لیبی و حتی یمن بوده است.
ایمیل های کشف شده، دو وزیر سابق نفت عراق، یکی از وابستگان بشار اسد، مقامات سابق رژیم قذافی در لیبی و دولتمردان اماراتی را متهم به فساد و پذیرش رشوه می کنند. در حالی که به نظر می رسد برخی از شرکت های اروپایی و امریکایی فکر می کردند شرکت یونا اویل یک شرکت خدمات لابی و برقراری ارتباط است، کار اصلی آن پرداخت رشوه به تصمیم گیران دولتی در کشورهای محل اجرای قرارداد بوده است. بسیاری از شرکت های طرف قرارداد یونا اویل می دانستند که این شرکت از طرف ایشان رشوه پرداخت می کند ولی کارهای فراقانونی و غیرقانونی آن را ندیده گرفته اند.
رییس شرکت یونااویل، «عطا احسنی» است. او شرکتش را ارایه کننده راه حل های صنعتی در بخش انرژی در آسیای مرکزی، خاورمیانه و آفریقا معرفی می کند. پیام های وی عاری از واژه های تخصصی و بیشتر پر از واژه های کلیشه ای مانند ارزش افزوده، شراکت بلند مدت و اراسه خدمات برجسته است. در چارت سازمانی شرکت می توان دید که یونااویل شامل شرکت های مهندسی، تعمیر و نگهداری، خدمات انرژی و حتی یک بانک است. این شرکت در فعالیت های خیریه مشارکت دارد و عکسی از یک مدرسه اهدایی از سوی «یوناکیدز» (UNAKIDS) در وب سایت آن ملاحظه می شود.
هافینگتون پست می نویسد: «خانواده احسنی، میلیونرهای مقیم موناکو هستند که با شاهزادگان، شیوخ و گروهای ممتاز بازرگانی در امریکا و اروپا مراوده دارند.»
آن ها عضو هیات مدیره سازمان های غیردولتی و عام المنفعه بسیاری هستند.
شرکت یونااویل در سال ۲۰۰۷ توسط سازمان «تریس اینترنشنال» به عنوان یک موسسه ضدفساد گواهینامه گرفته است. با این حال، به نوشته خبرنگاران امریکایی و استرالیایی فیرفاکس و هافینگتون پست، این شرکت در قلب عملیات ارتشا بین المللی در صنعت نفت قرار دارد.
در عراق این شرکت حداقل ۲۵ میلیون دلار رشوه برای تضمین دریافت قرارداد توسط مشتریانش پرداخت کرده است. دریافت کنندگان رشوه، «حسین شهرستانی» معاون امور انرژی نخست وزیر عراق، وزیر آموزش و پرورش عراق، «عبدل کریم لعیبی» وزیر نفت که در سال ۲۰۱۴ برکنار شد و «ضیا جعفر موسوی» مدیر عامل شرکت نفت جنوب عراق هستند.
وابستگان این شرکت در ایران فعال بوده و هستند. یکی از آن ها در ایمیلی، ایران را جایی می داند که همه چیز با استفاده از روابط، ارتباطات و استعداد ویژه پیش می رود.
ایمیل های نمایندگان شرکت از ایران حاوی شکایت از مشتریان اروپایی است. در یک ایمیل از سال ۲۰۰۶ درباره شرکت بریتانیایی «وایر پمپز» می خوانیم: «سال نو ایرانی در راه هست و توقعات زیاد هستند. پول کم آورده ام. حالا پنج میلیون پوند بیزنس وایر پمپز در خطر است چون من نمی توانم به قول هایم به حامیان پروژه عمل کنم.»
ایمیل دیگری در همین سال ۱۰ هزار دلار در ماه برای مدیرعامل یک شرکت ایرانی می خواهد:«رییس هیات مدیره اش یک مقام برجسته دولتی است و هیات مدیره اش نفوذ سیاسی خوبی دارند.»
هافینگتون پست گزارش می دهد شبکه ارتباطات ایرانی یونااویل همچنین به شرکت هایی مانند «ABB» و «الیوت و یوکوگاوا» در پروژه های مختلف نفتی و غیرنفتی در ایران کمک کرده است.
یونااویل در سال ۲۰۱۱ با استفاده از نفوذ سیاسی افراد مرتبط با آن، از جمله رییس پلیس ایران، به یک شرکت استرالیایی درگیر یک پرونده حقوقی کمک کرد تا راه حل مناسبی پیدا کند.
در کنار عطا احسنی، دو پسر او به نام های «سیروس» و «سامان» در شرکت یونااویل به عنوان مدیرعامل و مدیر بازرگانی فعال هستند.
هافینگتون پست داستانی را نقل می کند که وقتی پرستار فیلیپینی سیروس احسنی ۵۰۰ هزار دلار از جواهرات همسر او را دزدید، او چه طور با استفاده از ارتباطاتش با یک سیاستمدار فرانسوی و همکارانش در پلیس فیلیپین رد او را پیدا کرد و برای پرستار فراری حکم جلب از پلیس بین الملل گرفت.
سیروس و سامان احسنی متخصص راه انداختن کارها هستند. آن ها حرفه ای پر ریسک که پاداش های زیادی برایشان داشته است.
در سال ۲۰۰۷، خانواده احسنی در مجموع مالک ۶۳ میلیون یورو در حساب های بانکی و سرمایه گذاری بوده و ارزش دارایی هایشان در فرانسه، موناکو، ایالات متحده ولندن به ۱۳۰ میلیون یورو می رسید. در موناکو، سیروس و سامان جزو طبقه اول جامعه اشرافی هستند.
سیروس خزانه دار کلوب «امبسادور» موناکو است که رییس آن شاهزاده «آلبرت»، حاکم این شاهزاده نشین کوچک است.
شاهزادگان اروپایی و شیوخ عرب در میهمانی های این خانواده در موناکو شرکت می کنند. به نوشته «سیدنی مورنینگ هرالد»، سیرویس مرد خوش خلقی است که اطرافیانش به او وفادارند.
بین عطا احسنی و فرزندانش یک رابطه صمیمانه وجود دارد که در این ایمیل ها مشهود است. عطا نامه های خود به فرزندانش را با «Love, Dad» (با مهر، بابا) امضا می کند.
عطا احسنی یک مهندس نفت تحصیل کرده انگلیس و امریکا است که بعد از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ ایران را ترک کرد. بعد از بازداشت «رضا ضراب» در میامی در ماه گذشته میلادی، این دومین پرونده رسوایی مالی است که در آن نام یک خانواده ایرانی الاصل مطرح می شود.
نام موناکو هم پیش از این در جریان پرونده دکل های نفتی گم شده ایران مطرح شد. یکی از متهمان اصلی این پرونده، یعنی «رضا مصطفوی طباطبایی»، مقیم موناکو است.
پلیس موناکو اعلام کرده که از مدیران شرکت یونااویل در هفته گذشته بازجویی و محل زندگی و کار آن ها را بازرسی و جست وجو کرده است. در این بازجویی، افسران پلیس بریتانیا که در حال تحقیق درباره یک پرونده بین المللی ارتشا هستند، حضور داشته اند. به گزارش رسانه های موناکو، تحقیقات پلیس این کشور ادامه دارد.
از: ایران وایر
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید