یک – زمانی گوشه و کنار شهر بیلبوردهایی برای ترویج حجاب نصب میشد (و احتمالا هنوز هم نصب میشود) که به جای توصیه به زنان که حجاب برای خودشان خوب است و یا گوهر باید توی صدف باشد و شکلات اگر توی کاعذش نباشد دورش مگس جمع میشود و چیزهایی از این دست، این بار مخاطبش دیگر زنان نبوده و غیرت و مردانگی آقایانی را نشانه گرفته بود که زنانشان حجاب درست و حسابی ندارند. ظاهرا طراحان این بیلبوردها از متحول شدن خانمها قطع امید کرده و نقشه ی شماره دو یعنی تحریک آقایان با زیر سوال بردن مردانگی و غیرتشان را میخواستند پیاده نمایند بلکه با این روش مردها به خاطر متهم نشدن به بی غیرتی خودشان بشوند گشت ارشاد بی جیره مواجب و چماقی خودجوش بر سر عزیزانشان… این بیلبوردها تا مدتها سوژه ی خنده و شوخی در شبکه های اجتماعی بود.
دو- هفته پیش روزنامه یالثارات با چاپ عکس تعدادی هنرپیشه که همراه همسرانشان در یک مراسم شرکت کرده بودند برای انتقاد از پوشش زنان شرکت کننده، شوهران این زنان را با تیتر درشت “دیوث” خطاب کرد… مهران غفوریان به عنوان یکی از کسانی که در آن عکسها به همراه همسرش حضور داشت بلافاصله به این اقدام واکنش نشان داد و با انداختن چیزی شبیه پتو بر روی همسرش در حالی که دست در دست هم از یک رستوران خارج میشدند، طرز فکر عقب مانده ی دست اندرکاران این رسانه را به باد تمسخر گرفت… هنرمندان دیگر هم به اشکال مختلف اعتراض کردند و نشان دادند که قرار نیست سبک زندگی و طرز فکر خود را به خاطر نخوردن برچسب بی غیرتی و یا دیوث خطاب نشدن از طرف عده ای خشکه مغز، تغییر دهند.
سه – و حالا مردان کنشگرانه خود به میدان امده اند و منتظر برچسب خوردن ننشسته اند… مردانی که حجاب تحمیل شده بر عزیزانشان را به سر کرده و با صدای بلند اعلام میکنند که ما هم در رنج و تبعیضی که بر زنان کشورمان می رود شریک و به آن معترضیم… مردانی که تعریفی دیگر از «غیرت» و «مردانگی» ارائه میدهند… تعریفی که با تعریف جاهلانه ی آن که زن را شیء می انگارد بسیار متفاوت است… تعریف جدیدی از «غیرت» که زن را خانه نشین، دور از چشم، محصور، مطیع، محتاج امر و نهی و پیچیده شده لای پوششی اجباری نمیخواهد … تعریف جدیدی از «مردانگی» که به شعور زن، انتخاب زن، اراده ی زن و آزادی زن احترام میگذارد و داعیه ی مالکیت شش دانگ بر ذهن و جسم او ندارد.
کمپین آزادیهای یواشکی این روزها باز هم با ایده ای دیگر به اصطلاح گل کاشته… حالا بیشتر رسانه های دنیا دارند تصاویر مردان ایرانی را نشان میدهند که حجاب بر سر گذاشته و با این روش به تبعیض علیه زنان و حجاب اجباری اعتراض میکنند… جهان دوباره دارد ایران را نگاه میکند و این بار تصاویری می بیند که البته برایش تازگی دارد… تصاویری که با تصاویر کلیشه ای مرد ایرانی و مرد خاورمیانه ای زمین تا آسمان متفاوت است… جهان حالا دارد مردانی را می بیند که خواهان رفع تبعیض علیه زنان و لغو حجاب اجباری هستند…مردانی که حجاب روی سر زنان و دختران خود را به سر کرده اند و با صدای بلند میگویند که حجاب اجباری تنها مشکل زنان نیست بلکه مساله ی هر انسان آزاده ای ست که تبعیض، زورگویی و تحجر را بر نمیتابد.
اما چیزی که از انعکاس صدای مردان ایرانی در رسانه های جهان مهم تر است این است که با وجود تمام تهدیدها و سمپاشی ها و کارشکنی ها و تحقیرها و توهین ها، روز به روز همدلی در بین مردم برای اعتراض به حجاب اجباری دارد بیشتر و گسترده تر میشود… و این یعنی امید به آینده… امید به اینکه روزی در کشور عزیزمان احترام به زن و احترام به انتخاب او و احترام به شعور و سلیقه او و احترام به آزادی او، جای «احترام طالبانی» را که از آن تعبیر به “غیرت” و “ناموس پرستی” میشود، بگیرد. و این یعنی حرکت به سمت جامعه ای بهتر…جامعه ای که در آن مردان برای اثبات “غیرتمندی” و “مردانگی” خود نیاز به این نداشته باشند که نیمی دیگر از جامعه را با زور از حقوق انسانی و اولیه خویش محروم کرده و اراده ی خود را بر ایشان تحمیل نمایند. جامعه ای که «رگ گردن» مردان غیرتمندش با دیدن ظلم و تبعیض و زورگویی بیرون بزند و نه با دیدن چند تار موی زنانه!
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید