عصر ایران؛ مصطفی داننده- ایران سیل زده شده است. سیل وحشتناک که رنگ غم به روی ایران پاشیده است. هنوز آمار دقیقی از میزان کشته‌های این سیل ویران‌گر در دست نیست. می‌گویند کشته شدگان در سیل هالیوودی شیراز، حدود ۱۹ نفر است.

واقعا تلخ و دردناک است اما سیل اصلی در جاده‌های ایران در حال جاری شدن است. از آغاز سفرهای نوروزی تا روز اول فروردین در جاده‌های کشور ۱۲۱ نفر کشته و حدود دو هزار نفر زخمی شده‌اند.

سیل آمد و تمام می‌شود. مانند همه بلایای طبیعی که آمدند، ما را گریان کردند و تمام شدند. جاده‌های ایران اما هر روز و هر روز پذیرای خودروهایی هستند که خیلی هم استاندارد نیستند و رانندگانی که باور ندارند در قوطی از آهن نشسته‌اند که می‌تواند به خاطر سرعت بالا و بی‌احتیاطی تبدیل به دستمال‌کاغذی مچاله شده شود.

واقعا چرا ما اینقدر برای سیل و زلزله حساس هستیم ولی در مورد رانندگی و جاده، بی‌خیال، بی‌خیال، انگار نه انگار در سال سخت ۹۷، ۲۸ هزار ایرانی در تصادف کشته شده‌اند.

این روزها همه ما به حق، از مسؤولان کشور انتظار داریم مشکلات سیل زدگان را حل کنند. پس از خودمان هم هنگام رانندگی انتظار داشته باشیم و نگران جان خود و دیگران باشیم.

آمار کشته‌های سالانه ایران از کشورهایی که در آن جنگ است هم بیشتر است. آمار ۲۸ هزار کشته در یک سال بالاتر از تمام جنگ‌ها و خونریزی‌های جهانی است. معلوم نیست ما ایرانی‌ها با خود چه می‌کنیم.

طبق گفته کارشناسان حدود ۷۰ درصد این تصادف‌ها عامل انسانی دارد. معلوم نیست این فرمان خودرو چه رازی در خود دارد که وقتی به دست ایرانی‌ها می‌چسبد تبدیل به شیطانی می‌شود که انسان را به مرگ نزدیک می‌کند.

بسیاری از ما می‌دانیم که پراید و برخی دیگر از خودروهای موجود در بازار چندان امن نیستند. این را می‌دانیم اما فرمان به دست می‌گیریم، پا را روی گاز می‌گذاریم و دل به جاده و اتوبان می‌زنیم.

راننده نه تنها خود را به کام مرگ می‌کشاند بلکه دیگران را هم با خود به دره مرگ می‌برد. چه بسیار کودکانی که فدای اشتباه و خود خواهی یک راننده شده‌اند.

باید فکری کرد. تمام جامعه از مردم و دستگاه‌های مسئول باید دست به کار شوند تا بحران مرگ در رانندگی به نقطه پایان خود برسد. نباید به همین سادگی بر اثر تصادف مردم به کام مرگ بروند.

همانطور که در بالا اشاره شد، سیل اصلی در جاده‌های ایران روان است و باید آن را جدی گرفت. ما نباید اینقدر راحت بمیریم.