سلطانی از علیرضا پناهیان پرسیده است: «ماجرای شراکت شما در ساخت و ساز ملک منطقه ۲ تهران با آقای رضا مطلبی کاشانی مالک تک ماکارون چیست؟» و خطاب به پناهیان گفته است: «عمامه‌داران، بهتر نیست راجع به ارتباط و شراکتی که با برخی از سرمایه‌داران دارید برای ما عوام هم توضیح دهید؟»

علیرضا پناهیان در پاسخ در ویدئویی گفته است: «من یک واحد آن خانه را بیشتر ندارم آن هم با هدیه رفقا؛ مانند امام خمینی که هدیه‌ای زندگی می‌کردند و مقام معظم رهبری که با هدیه رفقایش زندگی می‌کنند من هم اینگونه زندگی می‌کنم».

او هم‌چنین مدعی شده است که “هیچ وقت دنبال پول درآوردن” نبوده و گفته “اگر قرار باشد همه جزئیات زندگیم را بگویند مردم برایم اعانه جمع می‌کنند”.

یاشار سلطانی در ادامه افشاگری‌های خود سئوالات دیگری نیز از پناهیان پرسیده است. از جمله این که «ماجرای خرید زمین ۴۲۳ متری در منطقه خوش‌نشین سعادت‌آباد تهران از خانم لیلاد ممتحن در سال ۹۱ چیست؟»، «آیا همانطور که در قولنامه آمده شما این زمین ۴۲۳ متری را به قیمت ۱۱میلیون و هشتصد هزار تومان خریداری کردید؟»، «شما چگونه و به چه مناسبتی زمین سعادت آباد را متری ۴۳ هزار تومان خریداری کردید؟»، « چرا خانواده ممتحن که زمان انقلاب از کشور خارج شده‌اند این ملک را به یک چندم قیمت واقعی و با واسطه‌گری مسگرزاده به شما فروخته‌اند؟».

علیرضا پناهیان: خانه‌ام را رفقا هدیه داده‌اند

انتقاد کیهان: این‌که «مثل امام هدیه‌ای زندگی می‌کنم» شایسته نبود

افشاگری درباره علیرضا پناهیان با واکنش‌های متضادی حتی در میان اصولگرایان روبرو شد. برخی از چهره‌های تندرو حکومت به دفاع از او برخاستند. برخی از اصولگرایان به او تاختند.

حسین شریعتمداری، مدیر مسئول روزنامه تندرو کیهان و نماینده ولی فقیه در این روزنامه روز پنج‌شنبه ۲۰ شهریور نوشت که هرچند «شخصیت پاک و فداکار ایشان برای همه مردم شناخته شده است» اما  «این بخش از سخن ایشان در توضیح چگونگی تهیه خانه مسکونی خود که گفته‌اند “مانند امام خمینی که هدیه‌ای زندگی می‌کردند و مقام معظم رهبری که با هدیه رفقایش زندگی می‌کنند من هم اینگونه زندگی می‌کنم” حساب شده و شایسته نبود».

حسین شریعتمداری سپس به “برادران عزیز” و “دوستان دلسوخته انقلاب” انتقاد می‌کند که اگر به سخنان آقای پناهیان انتقادی دارند بهتر است آن را با خود او در میان بگذارند یا انتقاد خود را در رسانه‌ها “با حفظ حریم افراد مطرح کنند”. مدیر مسئول کیهان سپس به “ورود به زندگی خصوصی آقای پناهیان و اینکه فلان خانه را از کجا آورده؟!” انتقاد کرده و به “کسانی” حمله کرده که از نظر او دست به “شایعه‌سازی درباره زندگی خصوصی” پناهیان زده‌اند.

این سخنان حسین شریعتمداری با واکنش در شبکه‌های اجتماعی روبرو شده است.

حسین بداغی در پاسخ به شریعتمداری به پروند‌ه‌های دیگری در جمهوری اسلامی اشاره کرده که در آن چیزی به نام ُحریم خصوصی” جایی ندارد.

اما در میان منتقدان، اصولگرایانی هم هستند که به فساد سیستماتیک در جمهوری اسلامی و نزدیکان بیت رهبری هم انتقاد دارند. یکی از آنها سیدمهدی صدرالساداتی است که در کانال اینستاگرام خود با اشاره به اسنادی که از شراکت مطلبی کاشانی، مالک تک ماکارون و علیرضا پناهیان منتشر شده، نوشته است: «آقای مطلبی هم‌چنین، به گفته خود آقای ابوترابی، خانه‌ای در اختیار آقای ابوترابی امام جمعه تهران قرار داده است! آقای مطلبی کاشانی همان فردی بود که ۲۴۰۰۰ متر موقوفه را در لواسان برای ۱۰ سال ماهی ۲ میلیون تومان اجاره کرده بود. خانواده مطلبی ساکن کانادا هستند و ایشان اخیرا عضو هیات امنای حرم امام رضا هم شده‌اند.»

علیرضا پناهیان سمت‌های مختلفی در جمهوری اسلامی داشته است؛ نایب‌رئیس قرارگاه عمار، معاونت فرهنگی نهاد رهبری در دانشگاه‌ها و مسئول نهاد رهبری در دانشگاه هنر. او از جمله چهره‌های تندروی حکومت است که سخنان و مواضع سیاسی‌اش بارها جنجال‌آفرین شده است.

“پناهیان تنها نیست”

شبکه‌های اجتماعی نیز در این دو روز مملو است از توییت‌ حامیان پناهیان با هشتگ “پناهیان تنها نیست” و واکنش‌ منتقدان.

کاربری در دفاع از پناهیان نوشته است:

و پاسخ گرفته “الحق که پناهیان تنها نیست”.

یکی دیگر از کاربران گفته است:

رضا مراد ویسی به ارتباط سرکوب‌های خیابانی هدیه‌های رانتی اشاره کرده و توییت زده است:

برخی نیز مانند حسام‌الدین آشنا، مشاور حسن روحانی هم در حساب توییتری خود به دفاع از پناهیان برخاسته‌ و نوشته‌اند که شیوه تامین درآمد یک روحانی با کاسب و کارگر و کارمند تفاوت دارد.

چرا مردم “رفقای خوب” ندارند

روزنامه شرق روز چهارشنبه ۱۹ شهریور در گزارشی پیرامون دوستان خوب پناهیان یا امثال اکبر طبری، که در دادگاه گفته بود دوستانش می‌توانند نصف لواسان را به او هدیه دهند نوشته است: «سوالی که برای کاربران شبکه‌های اجتماعی و مردم ایجاد شده این است که چرا آن‌ها از این دوستان ندارند؟ یا چرا چنین بذل ‌و‌ بخشش‌هایی میان دوستان معمول و جاری نیست؟ این دوستان را چطور و کجا می‌توان پیدا کرد؟»

شرق به سخنان اخیر پناهیان اشاره کرده که گفته بود: «امسال دوستان گفتند نمی‌خواهید درباره عدالت‌گرایی صحبت کنید؟ دوران عدالت‌خواهی گذشته؛ عدالت‌خواهی معمولا معطوف به این است که کسی دزدی نکند، آنکه ماشاءالله قوه قضائیه فعال شده ان‌شاءالله دزد‌ها را هم می‌گیرد و بیشتر هم می‌گیرد و دزدی جمع می‌شود از مملکت؛ بالاتر از دزدی، امتحان دیگری داریم که مواسات است.»

سخنانی که با واکنش برخی اصولگرایان از جمله عماد افروغ روبرو شد که پرسیده بود: «ما کی واقعا عدالت را اجرا کردیم که حالا دوره آن گذشته باشد!» روزنامه شرق به ویدئویی از محمدرضا زائری، روحانی ممنوع‌ المنبر و ممنوع التصویر اشاره کرده که در آن درباره پناهیان گفته است: «امثال این افراد در همه سطوح قدرت هستند که فکر می‌کنند حق دارند با زور چوب، مردم را به بهشت ببرند.»

از دیگر منتقدین جدی علیرضا پناهیان رسول جعفریان، رئیس کتابخانه دانشگاه تهران است که سال‌ها پیش از این به “انحطاط فکری” فراگیر در ایران اشاره کرده است.

جعفریان گفته بود این افراد «در همه فنون و علوم اظهار‌نظر کرده، کشور را با لاطائلات خود که هیچ سنخیتی با افکار اصیل شیعی ندارد و مراجع دینی هم آن‌ها را تأیید نمی‌کنند، پر کرده‌اند و سیما هم به آن‌ها میدان داده، همه این‌ها نشان می‌دهد ما در حال فرو‌رفتن در باتلاقی از انحطاط فکری هستیم که به‌سادگی از آن بیرون نخواهیم آمد.»

آیا پناهیان «طعمه» بعدی غربال‌های حکومتی است؟

گروهی معتقدند که جنجال بر سر پرونده این واعظ مورد علاقه رهبر جمهوری اسلامی برای آن است که پس از اکبر طبری چهره بعدی قربانی غربال‌های جمهوری اسلامی شود. اما بسیاری روزنامه نگاران مستقل بر این باورند که پشت او به شدت به بیت رهبری گرم است و هیچ اتفاقی هم برایش نخواهد افتاد. آنها بیم دارند که تیغ دستگاه قضایی جمهوری اسلامی مانند همیشه متوجه روزنامه‌نگارانی شود که تلاش در افشای اسناد دزدی و فساد کرده‌اند.

علیرضا پناهیان به اندازه دوستانی که به او هدیه‌های میلیاردی داده‌اند در شبکه‌های اجتماعی طرفدارانی دارد که معتقدند با افشاگری علیه او بر ارج و قربش افزوده نیز می‌شود.

برخی هم به طعنه نوشته‌اند که دوستان علیرضا پناهیان باید به فکر آقازاده او نیز باشند.

از: دویچه وله