صدها نویسنده و شخصیت فرهنگی در جهان با امضای نامه‌ سرگشاده انجمن قلم آمریکا خطاب به حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، خواستار آزادی نسرین ستوده و دیگر زندانیان سیاسی در ایران شده‌اند.

در این نامه سرگشاده که نویسندگان سرشناسی چون مارگارت اتوود، آریل دورفمن و پل استر نیز از امضاکنندگان آن هستند، از مقامات جمهوری اسلامی خواسته شده که نسرین ستوده، وکیل و فعال حقوق بشر، را «فوری و بدون قیدوشرط» آزاد کنند.

I signed! Join me in calling on the Iranian government to release Nasrin Sotoudeh and other political prisoners.https://t.co/6R0IfXcV5Q

— Margaret E Atwood (@MargaretAtwood) September 25, 2020

خانم ستوده که با اتهامات سیاسی به ۳۳ سال حبس و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده و در زندان از ۲۰ مرداد در اعتراض به وضعیت زندانیان سیاسی اعتصاب غذا کرده بود، پنجم مهرماه اعتصاب غذایش را شکست.

امضاکنندگان نامه انجمن قلم آمریکا علاوه بر اظهار نگرانی از وضعیت سلامت خانم ستوده، به پرونده قضایی که علیه دختر او، مهراه خندان، نیز گشوده شده اشاره کرده‌اند و از جمهوری اسلامی خواسته‌اند «به آزار و اذیت خانواده‌ ستوده» پایان دهند.

رضا خندان، همسر نسرین توده، روز ۲۷ مرداد از احضار دخترشان، مهراوه، خبر داده و گفته بود «پنج مأمور امنیتی بدون ارائه توضیحی اقدام به بازداشت مهراوه و انتقال او به دادسری اوین» کردند.

مهراوه خندان پس از احضار با قرار کفالت آزاد شد، اما در نامه انجمن قلم آمده است که پرونده‌ای قضایی برای او گشوده شده است.

درخواست آزادی کلیه زندانیان سیاسی که «به اتهامات ناعادلانه» در زندان‌های ایران نگهداری می‌شوند، بخش دیگری از نامه است. امضاکنندگان نوشته‌اند این زندانیان در معرض بیماری کووید ۱۹ قرار دارند و در عین حال از امکانات پزشکی محروم‌اند و «این ناقض ابتدایی‌ترین حقوق آن‌هاست».

نامه سرگشاده انجمن قلم آمریکا با امضای حدود صد نفر از نویسندگان و شخصیت‌های فرهنگی هنری منتشر شده، اما دیگران نیز در حال امضای آن هستند و شمار امضاها تا امروز، هفتم مهرماه، به نزدیک پنج هزار و هفتصد امضا رسیده است.

انجمن قلم آمریکا که اواخر فروردین ۱۳۹۰ جایزه «آزادی قلم» این انجمن را به نسرین ستوده اعطا کرده بود، پیش از این در هفتم شهریور نیز با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری نسرین ستوده و دیگر زندانیان سیاسی در ایران شده بود.

انجمن قلم آمریکا از قدیمی‌ترین سازمان‌های حقوق‌بشری جهان و دیرپاترین سازمان بین‌المللی و مستقل ادبی جهان است.