خانم ستوده بدون برخورداری از مراقبت پزشکی و بهبود در وضعیت سلامتی، درست یک روز قبل از تاریخی که قرار بود جایزه‌ی زیست درست را دریافت کند، به زندان بازگردانده شد. این بازگشت زودهنگام به زندان خطر بیشتری برای سلامتی او به شمار می‌رود، چون او در نتیجه‌ی بیش از دو سال زندان، به ویژه با توجه به شرایط بد بهداشتی در زندان قرچک، ضعیف شده است. وضعیت سلامتی خانم ستوده که از تاریخ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸ (۲۳ خرداد ۱۳۹۷) در حبس خودسرانه به سر می‌برد، در ماه‌های گذشته در اثر اعتصاب غذای او در زندان اوین از تاریخ ۱۱ آگوست تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۱ مرداد ـ ۴ مهر ۱۳۹۹) با خواست آزادی کلیه زندانیان سیاسی در ایران، بدتر شده است.

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران یادآوری می‌کنند که خانم ستوده از تاریخ ۱۹ سپتامبر تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۰ (۲۹ شهریور ـ ۲ مهر ۱۳۹۹) به بیمارستان طالقانی تهران منتقل ولی پیش از پایان درمان و رسیدگی مشخص پزشکی به زندان بازگردانده شد که او را با خطر بزرگی روبرو کرد. برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران به‌شدت از احتمال وخیم‌تر شدن وضع سلامتی خانم ستوده در زندان به شدت نگران هستند، به ویژه با توجه به اینکه دولت‌مردان ایران به‌طور معمول مدافعان حقوق بشر را از مراقبت پزشکی محروم می‌کنند.

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران به شدت تصمیم دولت‌مردان ایران برای بازگرداندن نسرین ستوده به زندان را محکوم می‌کنند و یک بار دیگر دولت‌مردان ایران را به آزادی بدون‌قیدوشرط و دائمی خانم ستوده فرا می‌خوانند.

برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر (The Observatory (FIDH-OMCT)) در سال ۱۹۹۷ به صورت برنامه‌ی مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه ایجاد شد. هدف این برنامه مداخله در موارد سرکوب مدافعان حقوق بشر، جلوگیری از این سرکوب و چاره جویی در باره آن است. سازمان جهانی مبارزه با شکنجه و فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر هر دو از اعضای ProtectDefenders.eu هستند که سازو‌کار مدافعان حقوق بشر در اتحادیه‌ی اروپاست و جامعه‌ی مدنی بین‌المللی آن را برپا کرده است.

جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI)، در پی بسته شدن جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر (تاسیس ۱۳۵۶) در ایران در سال ۱۳۶۰ و تبعید رهبران آن به خارج، در فروردین ۱۳۶۲ در پاریس تاسیس شد. جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران پیگیرانه نقض حقوق بشر در ایران را افشا و علیه آن مبارزه کرده است. کانون این فعالیت‌ها به‌ویژه الغای مجازات اعدام در ایران، حقوق زنان، زندانیان سیاسی و عقیدتی و اقلیت‌های قومی و دینی،‌ آزادی بیان،‌گردهمایی و تشکل و موضوع‌های دیگر،‌ بوده است. جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران در سال ۱۹۸۶ به عضویت فدراسیون بین المللی جامعه‌های حقوق بشر در آمد.

منبع: سایت برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق