خبرگزاری هرانا – مریم ابراهیم وند، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما از حدود یک ماه قبل از داشتن کارت تلفن و تماس با خانواده محروم است. وی با نگارش نامه‌ای به مسئولان زندان اعتراض کرده و گفته است که در اعتراض به این امر اعتصاب غذا کرده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مریم ابراهیم وند، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده سینما از حدود یک ماه قبل از داشتن کارت تلفن و تماس با خانواده محروم است.
یک منبع مطلع از وضعیت خانم ابراهیم وند در این خصوص به هرانا گفت: «کارت تلفن خانم ابراهیم وند از حدود یک ماه پیش به دلایل نامعلوم توسط مسئولان زندان قرچک غیرفعال شد و ایشان از آن زمان تاکنون تنها می‌تواند در دفتر حفاظت زندان به صورت کنترل شده با خانواده و وکیل مدافع خود صحبت کند. این در شرایطی است که پرونده او در مرحله تجدیدنظر است و این مدت باید مدام با وکیل خود در تماس باشد. از طرف دیگر او از تاریخ ۶ دیماه از بند سیاسی زندان قرچک به بند مادران این زندان منتقل شده و اکنون بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در این بند بسر می‌برد.»
خانم ابراهیم وند با نگارش نامه‌ای به مسئولان زندان اعتراض کرده و گفته است که در اعتراض به این امر اعتصاب غذا کرده است.
متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است، عینا در ادامه می‌آید:
«اینجانب مریم ابراهیم وند، نویسنده و کارگردان سینما بعد از ۲۹ ماه بلاتکلیفی به دلیل ساخت فیلمی با محوریت تجاوز به دختران و مشکلات جامعه و انتقاد به رئیس جمهور به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شدم و پس از صدور حکم بدوی در تاریخ ۱۰ آبان‌ماه ۹۹ از زندان اوین به بند ۸ زندان قرچک ورامین، بند زندانیان با جرایم سیاسی و امنیتی منتقل شدم.
با ورود به بند ۸، کارت تلفنم را پس از ۱ هفته ضبط کردند و اظهار کردند دادستان تهران شما را ممنوع التماس کرده است. در مورخ ۲۳ آذرماه امسال گارد ویژه با باتوم و شوکر به بند سیاسی حمله‌ور شده و کلیه زندانیان سیاسی را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند و گلرخ ایرایی را به بدترین شکل با ضرب شوکر و باتوم از بند خارج کردند. بعد از آن سپیده خوش رفتار، یکی از پاسیاران زندان قرچک با زدن ۲۰ شوکر به ساق پای چپم من را مجروح و دچار آسیب جدی شدم و همچنان در راه رفتن با مشکل مواجه هستم. تاکنون هیچگونه رسیدگی پزشکی به وضعیتم صورت نگرفته است.
از سوی دیگر بنده تنها دانشجو در زندان قرچک دانشجو هستم اما پس از برگزاری ۲ آزمون از طرف زندان شهر ری محروم از تحصیل شدم و اجازه شرکت در امتحانات دانشگاه به من داده نشد. نهایتا در تاریخ ۱۳ دیماه ۹۹ آقای حیات الغیب، مدیرکل سازمان زندان‌ها از بند سیاسی قرچک بازدید کرده و به اعتراض خود را نسبت به محرومیت از تلفن، شرکت در امتحانات و ضرب و شتم توسط ماموران زندان بیان کردم. ایشان دستور دادند به محض انتقال از بند سیاسی به بند مادران که شانزده کودک زیر یک سال در آنجا نگهداری می‌شود، “کارت تلفن به شما داده شده و مثل همه زندانیان حق تماس دارید.”
اما متاسفانه آقای حیات الغیب با دروغ اینجانب را از بند سیاسی به بند مادران و کودکان مظلوم که در زندان مورد شکنجه هستند، انتقال دادند و همچنان بنده محروم از تلفن و تحصیل هستم. این در حالی است که پرونده قضایی اینجانب در شرایط حساس و بحرانی است و به تازگی در دادگاه تجدیدنظر تعیین شعبه شده است. بنابراین می‌بایست جهت پیگیری و نقض حکم غیرقانونی و ناعادلانه دادگاه بدوی با وکیل و خانواده تماس داشته باشم.
به همین منظور از مورخ ۱۶ دیماه ۹۹ در حال اعتصاب غذا هستم. در تاریخ ۲۹ دیماه در چهاردهمین روز اعتصاب غذا زمانی که از بند به قصد رفتن به بند به سمت بند سیاسی که نگران حال جسمانی و شرایط بنده بودند، خارج شدم. مقابل در بند ۸ یکی از زندانبان‌ها به نام فرزانه کریمی بدون توجه به شرایط جسمانی‌ام با گرفتن دستهایم من را به سمت دیوار پرتاب کرد و مورد ضرب و شتم و توهین و افترا قرار داد. من با افت فشار شدید، بر زمین افتادم. فرزانه کریمی با صدای بلند اعلام کرد: “ما می‌توانیم، می‌زنیم!”
بند سیاسی که شاهد چنین رفتار خشونت آمیز و ضرب و شتم من بودند، از جمله صبا کردافشاری و زهره سرو اعتراض خود را بیان کردند. اما هیچ مسئولی حاضر به پاسخگویی نبودند. با توجه به اینکه امروز کماکان در اعتصاب غذا خود بسر می‌برم، نه تنها به من رسیدگی پزشکی نمی‌کنند بلکه مورد ضرب و شتم ماموران هم قرار گرفتم! از سوی دیگر زندانیان سیاسی امکان خروج از بند ۸ را نداشته و از هرگونه تماس تلفنی محروم شده‌اند. هر لحظه نیز امکان ضرب و شتم از سوی ماموران وجود دارد و صرفا اظهار کنند به دستور دادستان تهران چنین رفتاری را اعمال می‌کنند. هیچکس در زندان قرچک صدای ما را نمی‌شوند! از مردم عزیز می‌خواهم صدای ما باشید!
مریم ابراهیم وند / ۳۰ دیماه ۱۳۹۹/ زندان قرچک ورامین.»
مریم ابراهیم وند که از تاریخ ۳۱ تیرماه ۹۷ در زندان بسر می‌برد، در آبان‌ماه امسال توسط شعبه ۱۰۵۹ دادگاه کارکنان دولت از بابت اتهام “ساخت فیلم مبتذل” به ۷ سال حبس، از بابت اتهام “توهین به رئیس جمهور” به ۱ سال حبس و بابت اتهام “نشر اکاذیب علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به قصد تشویش اذهان عمومی” به ۲ سال حبس محکوم شد به ۱۰ سال و ۶ ماه حبس محکوم شد. وی در بخش دیگر پرونده خود توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام “تبلیغ علیه نظام” به ۶ ماه حبس حبس محکوم شده که این حکم در رای نهائی در دادگاه کارکان دولت تجمیع شده و وی در مجموع به ۱۰ سال و ۶ ماه حبس محکوم شده است.
در صورت تایید این حکم در مرحله تجدیدنظر، با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۷ سال زندان به اتهام “ساخت فیلم مبتذل” برای وی قابل اجرا است.
مریم ابراهیم وند متولد ۱۳۷۰، نویسنده و کارگردان سینما و تهیه کننده فیلم‌های “طنز عشق”، ” ما همه تنهاییم” و “پانسیون دختران” است، از دلایل شهرت وی علاوه بر فعالیت‌های سینمایی و فرهنگی، نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ بود که به عنوان یکی از زنان نامزد برای انتخابات ثبت نام کرد.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید