رونو ژیرار نوشته است که اسرائیل پیروزی بشار اسد در جنگ داخلی سوریه را پذیرفته و با حضور نظامی روسیه و استقرار پایگاه‌های دریایی و هوایی این کشور در سوریه مشکلی ندارد، اما حاضر نیست حضور نظامی ایران را در مرزهای خود با سوریه بپذیرد. مفّسر فیگارو افزوده است که در این خصوص رهبران اسرائیل با یکدیگر اتفاق نظر دارند، صرف نظر از این که چه کسی بر کرسی نخست‌وزیری در این کشور تکیه بزند. به نوشتۀ فیگارو، در این زمینه راهبرد اسرائیل جلب حمایت روسیه برای بیرون راندن نیروهای ایرانی از سوریه است و اسرائیل حاضر است در ازای آن بقای رژیم بشار اسد در سوریه را بپذیرد.

رونو ژیرار نوشته است که تقریباً هرشب جنگنده‌های اسرائیلی اهداف نیروهای ایران در سوریه را بمباران می‌کنند بی آنکه تاکنون یک سرباز روسی کشته شده باشد، زیرا، میان اسرائیل و نیروهای روسی مستقر در سوریه هماهنگی نظامی کاملی در خصوص ایران وجود دارد. مفّسر فیگارو افزوده است که اسرائیل نمی‌خواهد سپاه پاسداران لزوماً با سرشکستگی خاک سوریه را ترک کند. اسرائیلی‌ها حتی حاضرند که سپاه پاسداران با برگزاری یک رژۀ پیروزی خاک سوریه را ترک کند. هدف راهبردی اسرائیل به نوشتۀ مفّسر فیگارو قطع مسیر ارسال اسلحۀ ایران به حزب‌الله لبنان از طریق سوریه است. این راهبرد به نوشتۀ مفّسر فیگارو کاملاً با اهداف آمریکا و فرانسه منطبق است، هر چند علناً آن را اعلام نمی‌کنند. به نوشتۀ فیگارو آمریکا و فرانسه نیز می‌دانند که بشار اسد به این زودی‌ها از قدرت برکنار نخواهد شد و بازسازی سوریه توسط متحدان آنها در خاورمیانه یعنی امارات و عربستان صورت خواهد گرفت که حاضرند مناسبات دیپلماتیک خود را با رژیم دمشق از سربگیرند.

به نوشتۀ فیگارو، آمریکا و فرانسه همانند امارات و عربستان نیز مایلند که محور شیعی تهران-بیروت بسته شود به طوری که حزب‌الله ناچار گردد به تشکیل یک حکومت تکنوکرات و اصلاح طلب در لبنان تن دهد.

فیگارو در ادامه افزوده است که منافع روسیه نیز ایجاب می‌کند که تنها نیروی خارجی مستقر در سوریه باشد. پایگاه دریایی روسیه در طرطوس دسترسی مستقیم مسکو به مدیترانه را تأمین می‌کند که رؤیای دیرینۀ روسیه از زمان کاترین دوم است و پایگاه هوایی روسیه در لاذقیه به مسکو امکان می‌دهد که جلوی توسعه طلبی‌های ترکیه اردوغان را بگیرد که به رقیبی راهبردی برای روسیه تبدیل شده است.    

از: ار اف ای