به نام نامی ایران به نام نامی انسان به آیین وفاداران به راه و رسم بیداران
دلی دارم پر از خورشید نگاهی روشن از باران نگاهی روشن از باران
جز دوست نمیخوانم جز مهر نمیدانم جز عشق نمیخواهم
من زاده ی ایرانم جز مهر نمیدانم …
تویی دلبستگیهایم پناه خستگیهایم به هر جا میروم از تو دوباره در تو می آیم
کران تا بیکران عشق است بیابان در بیابانت هوای زندگی دارد خیابان در خیابانت
جهان تا هست خواهم بود اگر تو جان من باشی برایم خانه باشی خاک باشی و وطن باشی