دیده بان حقوق بشر اضافه کرد: بنا به مقررات جدید پس از منع عبور و مرور وضع شده توسط دانشگاه، یک ساعت پس از غروب، زنان متأهل تنها در صورتی می‌توانند به خوابگاه رفت و آمد کنند که همراه همسرشان باشند. علاوه بر این، زنان ساکن خوابگاه نیازمند رضایت‌نامه والدین هستند تا بتوانند هر هفته تنها دو شب را در منزل بستگان سپری کنند. این محدودیت‌ها به محدودتر شدن چند ماه پیش ساعت‌های ورود و خروج اضافه شده‌اند که به زنان اجازه می‌دهد صرفاً بین ساعت شش صبح و یک ساعت پس از غروب خوابگاه را ترک کنند.

بر اساس این گزارش، فعالان دانشجویی سراسر کشور علیه این قوانین موضع گرفته‌اند. چندین دانشجوی زن شرح داده‌اند که زندگی با این محدودیت‌ها چقدر تحقیرآمیز و خوارکننده است. دانشجویان زن همچنین خبر داده‌اند که مأموران حراست دانشگاه به زنان فشار آورده‌اند تا حالا که کلاس‌ها دوباره حضوری در محل دانشگاه برگزار می‌شوند پوشش سفت و سخت‌تری داشته باشند که موی سر و گردن را کامل بپوشاند.

دیده بان حقوق بشر نوشت: با وجود این که هر کدام از دانشگاه‌های ایران مجموعه مقررات ویژه خود برای خوابگاه‌هایشان را دارند، خوابگاه‌های زنان به شکل تاریخی نسبت به مردان محدودیت‌های بیشتری بر عبور و مرور زنان وضع کرده‌اند که شامل ساعات منع عبور و مرور هم می‌شود. امسال این قوانین محدودتر از قبل شده‌اند و عاملیت دانشجویان زن برای اتخاذ تصمیمات اولیه برای زندگی‌شان را محدودتر می‌کند.