در تصاویر ذیل، بریده‌های از گزارش تحلیل حساسیت سود هر سهم و گزارش مرتبط با درآمد عملیاتی شرکت‌های پالایش نفت لاوان، شرکت ملی صنایع مس ایران، شرکت فولاد مبارکه اصفهان و شرکت پالایش نفت بندرعباس، بازتاب یافته است.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ این ۴ شرکت از این رو انتخاب شده‌اند که از جمله شرکت‌ها و سهام قوی بازار حال حاضر محسوب می‌شوند، در همه این گزارشات تحلیلی، مدیریت به وضوح، رشد درآمدی خود را منوط به دو شرط کرده است؛ رشد قیمت دلار و رشد قیمت‌های جهانی

 

 

تقریباً هیچ شهروندی در ایران نیست که از تاثیر مخرب رشد قیمت دلار و کاهش ارزش پول ملی بر تورم آگاه نباشد. هرچه ارزش پول ملی کم شود، نرخ ارز مرجع یعنی دلار صعودی می‌شود و تقریباً بلافاصله مکانیزم مخرب و روانی رشد قیمت‌ها در بازار به کار می‌افتد.

بر اساس آمارها، رشد نرخ ارز در دوره یک‌ساله دولت ابراهیم رِئیسی در مقایسه با دولت‌های پیشین بیشترین شتاب صعودی را داشته است. هرچند در ظاهر رئیس‌جمهور اعلام کرد که «اطلاع دقیق داریم که برخی درصدد افزایش نرخ دلار هستند»، اما به نام این به زعم وی «برخی» اشاره‌ای نکرد.

با توجه به شواهد به نظر می‌رسد تنها منتفع و تلاشگر برای افزایش نرخ ارز، خود دولت، خاندان‌های الیگارشی و وابسته به اقتصاد حکومتی و خصولتی‌ها هستند.

در ۴ شرکت فوق‌الذکر و دیگر شرکت‌های بزرگ حاضر در بورس، این افزایش نرخ دلار است که می‌تواند حاشیه سود و درآمد عملیاتی را افزایش دهد.

چندی قبل کاهش مقطعی قیمت دلار، خبر‌های آغاز دور جدید مذاکرات و واهمه سهامداران از تکرار فاجعه سال ۹۹ باعث قرمزپوش شدن بازار سرمایه شد.

کاهشی شدن نرخ دلار باعث می‌شود که شرکت‌های موسوم به «شرکت‌های دلاری بورس» با بحران افت قیمت و در نتیجه نوسان منفی در سهم مواجه شوند. پیش از این مقامات رسمی اظهار کردند که ۱۰۰۰ نفر برنده واقعی بحران سال ۹۹ در بورس بودند. به نظر می‌رسد این حلقه خاص و خصولتی‌ها هر کاری می‌کنند که قیمت دلار کاهش نیابد و بلکه افزایشی نیز بشود.

از آنجا که نماد شرکت‌های دلاری از جمله نماد‌های جریان‌ساز بازار سرمایه است. بدیهی است که افت آن‌ها به افت کل بازار بورس منتهی می‌شود. در واقع شکست مذاکرات برجام و خبر‌های منفی از این مذاکرات علی‌رغم تاثیر طولانی منفی بر اقتصاد کشور، خبر چندان بدی برای این شرکت‌ها و حلقه‌های اقتصادی نیست. خود دولت نیز از جمله برندگان افزایش نرخ دلار است، سامانه نیمایی به گونه‌ای طراحی شده است که افزایش نرخ دلار به افزایش مستقیم و بلافصل درآمد‌های دولت منتهی می‌شود.

شرکت‌های دلاری نیز عموماً دولتی_ خصولتی هستند. هرچند بازنده اصلی بازی دلار، مردم عادی هستند و این کمر آن‌ها است که زیر بار فشار رکود تورمی، خم می‌شود، اما شرکت‌های خام‌فروش منابع طبیعی کشور و هزاران خانواده الیگارشی، سود سرشاری از این راه به جیب میزنند.

سیاست و اقتصاد در هم تنیده در ایران پیچیده است و اثر چندانی از صداقت در آن دیده نمی‌شود.