“به نام سعادت ملت ایران”؛ دکتر محمد مصدق در اسفند ماه سال ۱۳۲۹ در مجلس دورهی شانزدهم طرح ملی شدن صنعت نفت در سراسر کشور را به نام سعادت ملت ایران به مجلس پیشنهاد کرد و سپس به تصویب نمایندگان مجلس رسید. با کوتاه کردن دست انگلیسها از صنایع نفت ایران، روز یازدهم مهرماه ۱۳۳۰ کارکنان انگلیسی شرکت نفت سابق و خانوادههایشان ایران را ترک کردند و این کار در تاریخ استعماری انگلیس بی سابقه بود. پس از ملی شدن نفت دولت انگلیس به شورای امنیت سازمان ملل و دیوان داوری بین المللی لاهه شکایت کرد. دکتر مصدق در ستیز با امپراتوری انگلیس در سازمان ملل و دیوان داوری لاهه هم پیروز شد و کوشید به دخالتهای انگلیس در ایران پایان دهد. شوربختانه شاه با کمک جاسوسان و گماشتگان انگلیس در ایران پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ دکتر مصدق را زندانی و سپس در احمدآباد محصور و محدود کرد.
دکتر مصدق ملت ایران را ولینعمت خود مینامید. کمتر کسی تاکنون مانند دکتر محمد مصدق آرزو و باور ملت ایران را بارور کرده است. اگر کسانی چنین بختی داشتهاند هرگز نتوانستهاند این اعتماد را پابرجا کرده و نشان دهند که شایستهی اعتماد ملت ایران هستند. هر کس نیز که شایستهی این اعتماد نبود به جایی نرسید و فراموش شد. گویا این بخت به آقای حامد اسماعیلیون رو کرده است. او در سقوط هواپیمای پروازِ پ اس۷۵۲ PS۷۵۲)) اوکراینی در ۱۸ دی ۱۳۹۸ (۸ ژانویه ۲۰۲۰) دختر و همسر خود را از دست داد. کسی نمیداند چرا جمهوری اسلامی این هواپیمای مسافری را با پرتاب دو موشک سرنگون کرده است اما میتوان حدث زد شاید با سرنگون کردن این هواپیما حکومت مدارک و یا کسانی را همراه با مدارک مهمی از بین برده است. مدارک و یا کسانی که حکومت برای از بین بردن آنها تن به چنین رسوایی بزرگ جهانی داده است. این چنین کشتاری در لحظه در هر جای ایران ممکن است روی دهد. حکومت اسلامی تا کنون بارها نشان داده است که با مردمان میهن ما بیش از هر اشغالگر خارجی، دشمن است.
پس از این رویداد دلخراش آقای اسماعیلیون انجمنی برای دادخواهی کشته شدگان این هواپیما بنیاد نهاد. از آن هنگام هزاران و شاید هم میلیونها ایرانی این کار او را ستودهاند و از او و خانوادههای داغدار پشتیبانی کردهاند. من نیز یکی از کسانی بودم که برای او پیام فرستادم، این که پاسخی دریافت نکردهام برایم روشن است زیرا نمیشود به یکایک کسانی که پیامی میدهند، پاسخ داد. جاستین ترودو نخست وزیر کانادا گفته است که از ۱۷۶ مسافر، ۱۳۸ نفر قصد سفر به کانادا داشتهاند. وزیر خارجهی اوکراین در گزارشی شمار ایرانیان در این هواپیما را ۸۲ تن گزارش کرده است. انجمن خانوادههای جانباختگان پرواز پ اس ۷۵۲ تنها دادخواهی مسافران این هواپیما را به گردن ندارد، آنها دادخواهی میلیونها ایرانی را که در دوران حکومت اسلامی در ایران کشته شدهاند را نیز به عهده دارند. هنوز هم میلیونها ایرانی مانند آن ۸۲ تن در معرض نابودی و کشته شدن هستند. چنین انجمنی جهانی و راستین که زیر چشم میلیونها مردمی که دارای هوش و دانش هستند، پدید آمده است میتواند و بایستی در کار رهبری کشور ما ایران نقشی چشم گیر داشته باشد. انجمنها و سندیکاهای کارگری راستینی نیز علیرغم فشارها، زندان و کشتارهای حکومت در ایران پدید آمدهاند. در حکومت اسلامی تاکنون دهها و شاید صدها تن از رهبران و نمایندگان این انجمنها و سندیکاها مانند بکتاش آبتین،… کشته شدهاند و یا در زندانهای حکومت اسلامی در بند هستند. این انجمنها، سندیکاها، جبهه ملی، حزبها، گروههای اجتماعی و همگی رهبران آنها میتوانند و باید هر چه زودتر کنگرهای موقت برای سر و سامان دادن میهن مان پدید آورند و کار انتخابات برای برپاییِ یک مجلس شورای ملی از میان نمایندگان کنگره را به انجام برسانند. این مجلس شورای ملی موقت میتواند دولتی موقت با زمانی محدود و تعیین شده برای دوران گذارانتخاب کند. چنین دولت موقتی که از پشتیبانی میلیونها ایرانی انقلابی برخوردار باشد میتواند حکومت اسلامی را برکنار کند.
پس از تظاهرات بزرگ هشتاد هزار ایرانی در برلین آقای حامد اسماعیلیون در پیامی که منتشر کرده است مینویسد: «در شرائطی به سر میبریم که هر کلمه را باید با ترازوی طلا فروشان سنجید…» او به تمامیت ارضی اشاره میکند و مینویسد: «… مسألهی اصلی ایران است…». آری ایران مسأله اصلی است. تک تک سلولهای آقای حامد اسماعیلیون، آن ۸۲ جانباختهی ایرانی، شما و من از خاک ایران است. آقای اسماعیلیون اگر دخترش ری را و همسرش پریسا را از دست داده است، امروز باید برای زنده ماندن و خوشبختی میلیونها ری را و پریسا تلاش کند. ما هر کس هستیم ایرانی و پروردهی همین ملت و همین آب و خاک هستیم و برای رهایی مردمان میهن مان باید هر چه از دست مان بر میآید انجام دهیم. اگر کسی بخواهد ایران را فراموش کند مانند آن است که خود را از یاد برده است و یا از خود بیگانه شده است. از خود بیگانگی گونهای بیماری اجتماعی است و برای کسی به کار میرود که با خویشتن خویش بیگانه شده است. آقای حامد اسماعیلیون در پایان مینویسد: «یادمان نرود دشمن اصلی جای دیگریست و اگر وظیفهای باشد آن وظیفه به زانو در آوردن حکومت جهل و تاریکیست». امید آن که آقای حامد اسماعیلیون و برگزیدگان انجمن دادخواهی جانباختگان هواپیمای پروازِ پ اس۷۵۲ PS۷۵۲)) اوکراینی همراه با رهبران برگزیدهی سندیکاها، حزبها و انجمنهای ایرانی، کار سامان دادن به یک رهبری گروهی را تا رسیدن به یک انتخابات آزاد و یک مجلس شورای ملی بتوانند به انجام برسانند.
منوچهر تقوی بیات