هر بار فقط یک نفر را در کادر می بینیم و سوال کننده تنها صدایش شنیده می شود. به این ترتیب سازندگان سعی دارند با حال و هوایی تجربی، تماشاگر را با بخش هایی از زندگی روزمره در تهران امروز آشنا کنند.

بخش دو هفته کارگردانان امسال میزبان دو فیلمساز زن ایرانی با دو فیلم کوتاه است.

درناز حاجی ها که با فیلم «زن، مرد، بچه» در جشنواره کارلووی واری حضور داشت، در فیلم تازه اش به نام «ماریا» موقعیت یک زن زیر فشار خشونت مردانه را تصویر می کند و مریم تفکری، فیلمساز ایرانی ساکن بریتانیا که فیلم های کوتاه تجربی اش در جشنواره هایی چون روتردام نمایش داشته، با فیلم تازه ای به نام «مست دل» در بخش فیلم های کوتاه حضور خواهد داشت.

«درون پوست» هم عنوان فیلم کوتاه دیگری است از ایران که توسط شفق ابوسبا و مریم مهدیه در ایران ساخته شده و در بخش سینه فونداسیون( فیلم های دانشجویی) در آخرین روزهای جشنواره نمایش خواهد داشت.

امسال اما از مراکز دولتی ایرانی نظیر فارابی و صدا و سیما خبری در جشنواره کن نیست و به جای آنها کانون سینماگران مستقل که در خارج از کشور تشکیل شده در بخش بازار حضور داشت. این کانون چند نمایش هم در بخش بازار ترتیب داد که یکی از آنها نمایش فیلم بلندی بود که در داخل ایران بدون حجاب اجباری ساخته شده است.

گروهی از دست اندرکاران و سینماگران ایرانی هم بر فرش های قرمز حاضر شدند و با شعار زن، زندگی، آزادی به اعدام‌های تازه در ایران اعتراض کردند. تیری فرمو دبیر حشنواره کن هم به آنها ملحق شد.

از اسکورسیزی تا اصغر فرهادی

مارتین اسکورسیزی با تازه ترین ساخته اش با عنوان «قاتلان ماه شب ۱۴» چهره شاخص جشنواره امسال بود، فیلمی دیدنی که بهترین ساخته سازنده اش در سه دهه اخیر را رقم زد؛ با بازی های عالی لئوناردو دی کاپریو و رابرت دنیرو و یک فیلمنامه طراز اول و دقیق که برای نزدیک به سه ساعت و نیم نفس تماشاگرش را حبس می کند.

فیلم که بر اساس کتابی به همین نام ساخته شده و بر اساس داستانی واقعی است، به شکل جذابی داستان اضمحلال و تباهی یک شخصیت را در اوکلاهامای دهه ۲۰ میلادی روایت می کند؛ جایی که پیدا شدن نفت، سرخپوستان را ثروتمند کرده و سفید پوستان برای تصاحب ثروت آنها دست به قتل می زنند. فیلم به طرز ظریفی در عین شکافتن مفهوم استعمار، از هر نوع شعار سطحی و کلیشه ای پرهیز دارد.

اصغر فرهادی که سال گذشته جزو داوران جشنواره بود، امسال در فیلمی حضور دارد که در آن از آینده سینما صحبت می کند. «اتاق ۹۹۹» ساخته لوبنا پلایوست که در بخش کلاسیک های جشنواره به نمایش درآمد، سال گذشته در همین جشنواره کن فیلمبرداری شده و طی آن سی سینماگر درباره آینده سینما حرف می زنند.

ویم وندرس در ابتدا سینما را از دست رفته می خواند، اما با امید از مخاطبش می خواهد که سینما را زنده نگهدارد، اما دیوید کراننبرگ می گوید که برای آینده سینما نگران نیست و می داند که سینما تغییر خواهد کرد، همان طور که ما تغییر می کنیم.

اصغر فرهادی اما از «آیین سینما رفتن» یاد می کند و این که نسل او این آیین را دوست داشته اما حالا نسل جدید طعم جذابیت این آیین را دیگر نمی چشد. کلر دنی، باز لورمان، روبن اوستلوند، کریستین مونجیو و پائولو سورنتینو از دیگر فیلسازان شناخته شده هستند که در این فیلم درباره سینما و آینده اش حرف می زنند.