امسال نیز در ایران خاطره ی بیست و نهم اسفند همچون ستاره ی راهنمایی به پیشباز نوروز می رود. شصت سالی است که ملت این روز فرخنده را در خانه جشن می گیرد و یاد مصدق بزرگ را که افتخار چنین روزی را نصیب او کرد گرامی می دارد.
در خانه، زیرا که از بیست وهشت مرداد سی ودو تا شانزدهم دیماه هزارو سیصد و پنجاه و هفت رژیم کودتا از بیمِ زندانی احمد آباد و برای ارضاءِ کینه یِ شاهانه نسبت به او، حتی اشاره به نام ابر مرد تاریخ ایران را مانع می شد.
و بازهمچنان درخانه، به این علت که جمهوری اسلامی به منظور تخطئه ی رهبر نهضت ملی و نماد احیای مشروطیت، آزادی و استقلال، از دری دیگر وارد می شود و با بی شرمی خاص دستگاه آخوندی دستآورد نهضت ملی را « خداپسندانه » به آیت الله کاشانی، دشمن قسم خورده ی مصدق و مشوق و همدست کودتا علیه دولت او، نسبت می دهد.
شگفتا، که نشستن بر اریکه ی قدرت برای این هر دو، یعنی دیکتاتوریِ پا گرفته با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و نظام توتالیتر جمهوری اسلامی، با دستبرد به سرمایه ی ملی حاصل از ملی شدن صنعت نفت که در حقیقت یکی از خدمات مصدق بزرگ به ملت ایران بشمار می آید، ممکن شد؛ آری، شگفتا از اینهمه ناسپاسی و بی شرمی.
طبق آمار رسمی، در آمد فروش نفت ایران در سی وپنج سال حاکمیت شریعت، بیش از ۱۲۵۰ میلیارد دلار بوده است. از این مبلغ، علاوه برارقام نجومی که بیت رهبری و ابواب جمعی رهبر تصاحب کرده اند، بخش عمده ی آن، به نام گسترش انقلاب اسلامی در منطقه و ایجاد کانون های ماجراجو و افراطی در سایر کشورها حیف ومیل شده است.
شرکت انگلیسی « کمپانی نفت آنگلو- ِپرزیَن» در سال ۱۲۸۸ تأسیس شد. این شرکت که در ابتدا یک مؤسسه ی اقتصادی کوچک بود، بتدریج با سود کلانی که از استخراج نفت در ایران بدست می آورد و همچنین برخورداری از سرمایه گذاری و حمایت مستقیم دولت انگلیس تبدیل به یک مؤسسه ی غول آسا شد و در ایران عملا بصورت دولتی در دولت در آمد و کنترل منطقه ی جنوبی ایران را بدست گرفت.
علت حمایت دولت انگلیس از شرکت مذکور را باید از زبان چرچیل شنید. او حساب کرد که در مدتی کوتاه دولت بریتانیا از نفت ایران ۴۰ میلیون لیره به جیب زده است. چرچیل از برآوردهای خود چنین نتیجه گرفت: ” … سود مشخص و بالقوه ی دولت بریتانیا از سرمایه گذاری در (ک- ن- آ- پ) چنان بوده است که ما، نه بدون منطق، بلکه [بطورِ] کاملاً مستدل … می توانیم مدعی بشویم که در سالهای ۱۴ و ۱۳ و ۱۹۱۲، ناوگان دریائی نیرومندی بزرگتر از هر ناوگانی که در تاریخ قدرتی توانسته باشد در چنین مدتی ایجاد کند، بر قدرت نیروی دریایی بریتانیا افزوده ایم، بدون آنکه یک پنی به مالیات دهنده ی انگلیسی از این بابت تحمیل کرده باشیم”. از این رو تعجب آور نیست که ببینیم چرچیل شادمانه چنین بانگ بر می آورد: … اقبال برایمان از «سرزمین افسانه ای پریان» پاداشی آورده است که فراتر از درخشان ترین و بلند پروازانه ترین آرزوهایمان بوده است”.
بنقل از: نفت قدرت و اصول، ص ۲۳، نوشتۀ مصطفی علم(ترجمه ی آزاد)
در حالی که کل مبلغی که ایران بابت حق الامتیاز در آن مدت کوتاه مورد نظر چرچیل به دست آورد بالغ بر ۷, ۳ میلیون لیره می شد.
تاراجی چنین بی شرمانه توسط بریتانیا به کمک عمال داخلی آن، با تمدید ۶۰ ساله ی قرارداد توسط رضا شاه ادامه یافته بود و نزدیک بود که امضای قرارداد معروف به گس- گلشائیان در سال ۱۳۲۸ ایران و ایرانی را به مدت ۶۰ سال دیگر در بند استثمار و استعمار نگاه دارد؛ اما چنین نشد!
مصدق با ملی کردن صنعت نفت، که با پشتیبانی یاران راستین او و مردم وطن دوست امکان یافت، نیرومند ترین قدرت استعماری آن زمان را بزانو در آورد. او منشاءِ سربلندی و افتخار ایرانی و سرمشق و راهنمای کشورهای تحت سلطه ی استعمار در خاور میانه و شمال آفریقا شد.
او خصومت و کینه ی استعمار انگلیس را از خارج و بغض و عداوت شاه و آخوندهای درباری و در رأس آنها آیت الله کاشانی را در داخل بجان خرید و پاداش این رنجها را، از آن زمان تا به امروز، با زنده بودن نامش در دل هر ایرانی وطن دوست و آزادی خواه دریافت کرد.
بگذار تا حکام فاسد نظام پوسیده و محکوم به فروپاشی ِجمهوری اسلامی تا می توانند به دست وپا زدن برای به فراموشی کشاندن نام و سنت و منش مصدق و تحریم راه او ادامه دهند؛ با این رفتارِکوته نظرانه آنان “عِرضِ خود می برند و زحمت ما می دارند”.
اگر تخت طاوس آریامهر چنان که بود ماند مسند شریعت رهبر تاریک بین و خودکامه ی جمهوری اسلامی نیز چنان که هست خواهد ماند.
گرامی باد خاطره ۲۹ اسفند
و نوروز پیروز باد!
ایران هرگز نخواهد مرد
نهضت مقاومت ملی ایران
۲۹ اسفندماه ۱۳۹۲