با این‌حال این تهدیدها خانواده منبری را ساکت نکرده. تصاویری از عزاداری مادر و خواهران او منتشر شده که مادر پیمان در آن می‌گوید: « پیمان دلسوز من بود. جمهوری اسلامی او را از من گرفت.»

مادر او در مراسم نوروز۱۴۰۲ در سنندج هم شرکت کرد و آتش نوروز بدست او روشن شد؛ رسمی کهنه که به نماد مقاومت و ایستادگی تبدیل شده.

یک منبع نزدیک به خانواده پیمان منبری به بی‌بی‌سی گفت که مادر پیمان پیش از کشته شدن او از اینکه پسرش به اعتراض‌ها می‌رود ابراز نگرانی کرده بود: «مادر پیمان به او گفته بود به اعتراض‌ها نرود چون ممکن است بلایی سرش بیاید. پیمان به مادرش گفته بود اگه من نروم چه کسی برود؟ گفته بود من بخاطر آینده این بچه‌ها میروم و وظیفه‌م است که بروم.»

پیمان منبری ۶ خواهر و یک برادر داشت. فرد نزدیک به خانواده او می‌گوید بعد از کشته شدن او خانواده در وضعیت روحی نابسامانی هستند:

«مادر پیمان داغون و پیر شده. خانواده از هم پاشیده، خواهر کوچکش که به پیمان خیلی نزدیک بود تاحالا سه بار در بیمارستان بستری شده، سه بار خودکشی کرده. خودش رفت اما داغش تا ابد بر دل خانواده‌ و دوستاش سنگینی می‌کند. صبح تا غروب کار می‌کرد و تفریحش دورهمی با خانواده‌ش بود. ماهی یه بار با خواهرها و برادرش جمع می‌شدند و تا صبح بیدار بودند و با هم خیلی خوشحال بودند. این خوشحالی تمام شد.»

پیمان منبری دانشجو بود اما بعد از فوت پدرش خانواده با مشکل مالی مواجه شد و مجبور شد تحصیل را رها کند.

او در کار ساخت نرده استیل خانه‌ها بود. نزدیکانش می‌گویند نرده‌های نصف خانه‌های سنندج را او ساخته است.

یک منبع نزدیک به خانواده پیمان منبری درباره علایق و تفریحات او می‌گوید: «پیمان فوتبال دوست داشت. بچه که بود باشگاه می‌رفت و کشتی می‌گرفت اما ادامه نداد. همیشه آهنگ‌های حماسی کردی می‌خواند و گوش می‌داد. صدای قشنگی داشت و همیشه توی جمع می‌خواند.»