مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی میگوید ۹۳ درصد دریاچه ارومیه خشک شده و شوری آب آن تقریبا دو برابر میزان استاندارد شده و به حالت فوق اشباع رسیده است.
به گفته حسن عباسنژاد در حال حاضر هر روز از میزان آب این دریاچه کم میشود و فعلا ۲.۳ میلیارد متر مکعب آب در دریاچه ارومیه باقی مانده که ۷ درصد مساحت آن است.
این در حالی است که تیرماه سال پیش اعلام شد ۷۵ درصد این دریاچه خشک شده است.
آقای عباسنژاد امروز گفت اگر اقدامات لازم برای احیای دریاچه تا تابستان انجام نشود بخش جنوبی، مهمترین کانون زیستی این دریاچه، نیز خشک و امیدها برای احیا کمرنگتر خواهد شد.
از جمله این اقدامات میتوان به “حفاظت از ذخایر ژنتیکی، تعیین ظرفیت پوشش گیاهی جزایر پارک ملی دریاچه ارومیه، تجهیز یگانهای حفاظتی، ایجاد ایستگاههای سنجش ریزگردهای نمکی و ایجاد سطوح آبگیر” اشاره کرد.
یکی دیگر از این اقدامات “انتقال آب به جزایر و تالابهای حاشیه دریاچه ارومیه” است که برای “حفظ ذخایر ژنتیکی و حیات وحش” موجود ضروری است.
مقامات دولتی خشکسالی در دو دهه اخیر را عامل خشک شدن دریاچه ارومیه می دانند اما کارشناسان محیط زیست سیاستهای حکومت در ۱۵ سال گذشته را علت اصلی این فاجعه محیط زیستی می دانند.
توسعه بیش از حد کشاورزی و مصرف بی رویه آب از جمله حفر چاههای عمیق از جمله این دلایل است.
احداث سد بر روی یازده رود آب شیرین که به دریاچه ارومیه می ریخت نیز با انتقاد کارشناسان روبرو بوده است. بر روی برخی از این رودها چند سد زده شده است.
به علاوه کارشناسان محیط زیست عبور بزرگراه شهید کلانتری از وسط دریاچه ارومیه را هم از عوامل تخریب این دریاچه می دانند.
این بزرگراه برای کوتاه کردن مسیر جادهای ارومیه و تبریز احداث شد و چرخه آب از شمال به جنوب دریاچه را مختل کرد.
مختل شدن چرخه آب از شمال به جنوب دریاچه باعث شد که بخش جنوبی را به دلیل شوری زیاد رو به نابودی برد.
علاوه بر این پسروی آب دریاچه در شرق و جنوب شورهزارهایی به وجود آورده و به علت غیر قابل کشت شدن زمین های کشاورزی، دهها روستای منطقه متروکه شدهاند.
پیش از این جواد جهانگیرزاده، نماینده ارومیه، گفته بود اگر این دریاچه خشک شود در بسیاری از استانها باران نمک خواهد بارید و باعث آواره شدن ۱۳میلیون نفر خواهد شد.
انتقال و پمپاژ آب از رودخانه های ارس و سیلوه یکی از راههایی است که برای جلوگیری از خشک شدن این دریاچه مطرح شده است اما مجلس در سال ۱۳۹۰ با دو فوریت تصویب این طرح مخالفت کرد.
از: بی بی سی