یک روز پس از انتشار گزارش آب‌گرفتگی موزه ظروف سلطنتی کاخ سعدآباد که واکنش‌های زیادی نیز در پی داشت، حسین علوی، مدیر کاخ سعدآباد، به این موزه رفت و بدون هماهنگی با دیگر نهادهای مرتبط و حضور امین اموال، سالن آب‌گرفته این موزه را پلمب کرد.

وب‌سایت صدای میراث که اخبار مربوط به میراث فرهنگی را پوشش می‌دهد، ضمن «خودسرانه» و «غیرقانونی» توصیف کردن این اقدام مدیر کاخ سعدآباد در گزارشی نوشت که این مدیر نزدیک به وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پس از این اقدام، «بلافاصله یکی از افراد نزدیک به حلقه خود را بدون تشریفات قانونی و استعلام حراستی به عنوان مدیر جدید موزه ظروف سلطنتی معرفی کرد».

بر اساس ادعای این سایت، شیرین شعبانی، مدیر برکنارشده موزه ظروف سلطنتی کاخ سعدآباد، اسفند ۱۴۰۲ با ارسال یک نامه رسمی به مدیر مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد، درباره مشکلات تاسیساتی موزه ظروف سلطنتی سعدآباد هشدار داده بود. در این نامه که صدای میراث نسخه‌ای از آن را منتشر کرده، مدیر پیشین موزه ظروف سلطنتی به رئیس کاخ‌موزه سعدآباد اطلاع داده که سقف موزه ظروف سلطنتی سعدآباد به دلیل بارش‌ها آسیب جدی دیده است و دیوارهای این مجموعه نیز به دلیل گرفتگی ناودان‌ها دچار رطوبت شده‌اند.

کارکنان موزه سعدآباد به صدای میراث گفتند که حسین علوی نه‌تنها به هشدارها اعتنا نکرد، بلکه پس از انتشار خبر آب‌گرفتگی موزه ظروف سلطنتی، سالن اصلی این موزه را بدون حضور امین اموال پلمب و مدیر قبلی را برکنار کرد، بدون آنکه روال قانونی تغییر مدیر این موزه در تحویل آثار و شمارش اشیا و استعلام‌های قانونی انجام شود.

علوی که همراه عزت‌الله ضرغامی وارد وزارت میراث فرهنگی شد، پیش‌تر مدیر دفتر بازاریابی معاونت صنایع‌ دستی وزارت میراث فرهنگی بود اما با حمایت وزیر به ریاست مجموعه تاریخی و فرهنگی سعدآباد رسید.

پس از پلمب سالن خلیج‌ فارس موزه ظروف سلطنتی کاخ سعدآباد، مدیر پیشین این موزه به صدای میراث گفت که پلمب این مخزن با توجه به میزان آب‌گرفتگی و رطوبت شدید، ممکن است به آثار موجود در این مجموعه آسیب وارد کند و بی‌توجهی رئیس کاخ سعدآباد به هشدارها درباره وضعیت نامناسب این موزه می‌تواند تحت پیگیرد حقوقی و قضایی قرار گیرد. شیرین شعبانی درباره اینکه چرا تاکنون درباره وضعیت نامناسب موزه ظروف سلطنتی کاخ سعدآباد اطلاع‌رسانی نکرده است، توضیحی نداد.

روز یکشنبه ۲۶ فروردین تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که نشان می‌داد موزه ظروف سلطنتی کاخ سعدآباد در نتیجه ترکیدگی لوله‌ها دچار آب‌گرفتگی شده است. روزنامه فرهیختگان نیز با انتشار گزارشی از وضعیت کاخ سعدآباد نوشت که قدیمی بودن شبکه آب و نزدیکی این کاخ به کوه امکان جمع‌ شدن آب در آن را دو برابر کرده است.

در حال حاضر از سالن اصلی موزه ظروف سلطنتی در مجموعه سعدآباد برای برگزاری کنفرانس‌ استفاده می‌شود اما کارشناسان میراث فرهنگی همواره یادآور شده‌اند که با توجه به تاریخی بودن این ساختمان و کارکرد موزه‌ای آن، این سالن باید به نمایشگاه تبدیل شود. به خصوص اینکه از ۲۰۰ هزار اثر موجود در کاخ سعدآباد، حدود ۸۰ هزار اثر در این موزه قرار دارند و برای استفاده کامل از فضای آن به منظور نمایش بیشتر آثار، مرمت اصولی ساختمان و حفاظت از آن بسیار مهم است.

به گزارش روزنامه شرق، ظروف موزه در چهار بخش مختلف قاجار، پهلوی اول، پهلوی دوم و ظروف اهدایی تقسیم‌بندی شده‌اند. بیشتر آن‌ها نیز ظروف لوکس اروپایی‌اند که در کارخانه‌های معروف دنیا از جمله لیموژ، باواریا، رزنتال سور و غیره ساخته شده‌اند.

پیشینه ساخت بنای موزه ظروف سلطنتی کاخ سعدآباد به سه‌ سال منتهی به سال ۱۳۱۸ بازمی‌گردد که این ساختمان با دستور رضاشاه در مساحتی بالغ بر دو هزار و ۶۰۰ مترمربع ساخته شد. حدود ۳۰ سال پس از آن، جمعی از معماران مشهور ایرانی و خارجی فضای داخلی آن را به سبک فرانسوی طراحی کردند. این موزه پس از وقوع انقلاب اسلامی به نهاد ریاست‌جمهوری تحویل داده شد. 

بر مبنای گزارش وزارت میراث فرهنگی، پس از آرامگاه حافظ و تخت‌جمشید، کاخ سعدآباد پربازدیدترین مکان تاریخی ایران در نوروز ۱۴۰۳ بود.

آنچه برای موزه ظروف سلطنتی کاخ سعدآباد رخ داد، به سرنوشت فرش‌های این مجموعه تاریخی که اردیبهشت‌ ۱۴۰۲ خبر سرقت آن‌ها در برخی رسانه‌های داخلی منتشر شد، شباهت زیادی دارد. درباره سرقت فرش‌های کاخ سعدآباد نیز مدیران دولت‌های مختلف جمهوری اسلامی انگشت اتهام را به سوی یکدیگر گرفتند تا اینکه در نهایت مشخص شد متهم اصلی سرقت فرش‌ها یک آخوند است و در دادگاه ویژه روحانیت محاکمه می‌شود.

آثار و بناهای تاریخی ایران در بیش از چهار دهه گذشته با بی‌اعتنایی دولت‌های جمهوری اسلامی همواره در معرض تهدید قرار داشتند اما با روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی، دور تازه‌ای از تخریب، نابودی و پاکسازی یادگارهای تاریخی و فرهنگی ایران آغاز شده است. کنشگران میراث فرهنگی این اقدام‌ها را عامدانه و در راستای خصومت جمهوری اسلامی با هویت ملی ایرانیان می‌دانند.