۱۸۰ نفر از کارگران پتروشیمی کاویان در عسلویه در هفته گذشته به دلیل: «استفاده از مواد غذایی ناسالم ارائه شده از سوی پیمانکار تامین غذای مجموعه»، دچار مسمومیت غذایی شدند.

بر اساس گزارش ایلنا:  «یک تن از کارگران مسموم شده، جان خود را از دست داده و دست‌کم ده کارگر دیگر همچنان در بیمارستان بستری هستند. در این حادثه که هفته گذشته رخ داده ارائه مواد غذایی ناسالم به کارگران پتروشیمی کاویان در عسلویه، منجر به مسمومیت ده‌ها تن از کارگران شده است. هم اکنون دو تن از پرسنلی که در بیمارستان بستری هستند، وضعیت مناسبی نداشته و پلاکت خون آن‌ها کاهش یافته است.»

یکی از کارگران این مجموعه درباره این مسمومیت دسته جمعی به ایلنا گفته است: «روز چهارشنبه هفته گذشته صبحانه تخم مرغ (نیمرو) به کارگران ارائه شد. ولی پس از صرف این صبحانه از ساعت ۱۳ بعدازظهر علائمی از قبیل مسمومیت مثل تب و لرز و استفراغ در میان کارگران ظاهر شد.»

به گفته این کارگر: «در ماجرای فوت آن همکار که یکی از نیروهای قراردادی پتروشیمی کاویان به نام «رامین گلستانی» اهل کازرون و از پرسنل حوزه برق بود؛ متاسفانه پس از مراجعه به شهر خود یعنی کازرون به‌خاطر وضعیت بحرانی، بستری می‌شود. ولی روز جمعه کلیه‌های او از کار می‌افتد و همان شب فوت می‌کنند.»

او با اشاره به سابقه ایجاد مسمومیت در میان کارگران این پتروشیمی به دلیل ارائه مواد غذایی فاسد می‌گوید: «تقریبا ۴۰ روز قبل نیز “شرکت دونا” که مسئول وعده ناهار و صبحانه است، با وعده ناهار قیمه باعث ایجاد مسمومیت در دست‌کم ۸۰ نفر از کارگران شد. تا سه، چهار روز بعد نیروها درگیر این عوارض این مسمومیت بودند. کارایی‌شان پایین آمده و هم‌چنان مریض بودند. مرکز درمانی هولدینگ هم که یک کلینیک غیرمجهز با کادر محدود است؛ وقتی همکاران با علائم مسمومیت مراجعه کردند، بخش ایمنی هولدینگ باختر و پتروشیمی کاویان متوجه مشکل شدند. با اداره بهداشت تماس گرفتند؛ مامور بهداشت، مواد غذایی را چک و شرایط را تایید کرد. ولی حالا پس از گذشت تنها یک ماه و نیم از این تایید بهداشتی، حادثه مسمومیت ۱۸۰ کارگر پیش آمده است.»

یک عضو انجمن صنفی کارگران مجتمع پارس جنوبی نیز با انتقاد از وقوع این حادثه گفته است: «واقعیت امر این است که شرکت‌های پیمانکار تامین مواد غذایی، مورد نظارت صحیح قرار نگرفته است. چون وابسته به خود هولدینگ‌های تولیدی هستند، پاسخگو نیستند. این درحالی است که به‌دلیل تفاوت فاکتور تعهدات مواد اولیه با چیزی که به‌عنوان غذا به کارگران می‌دهند، سود بالایی را در نهایت به جیب می‌زنند و گاهی هم برای کاهش هزینه‌ها، [با توزیع مواد غذایی مشکل دار] چنین فجایعی را برای کارگران رقم می‌خورد.»