حمید آصفی
در جهان سیاست، همیشه بدترین گزینه، نداشتن گزینه است. و امروز جمهوری اسلامی ایران، دقیقاً در همین وضعیت ایستاده: بر لبهی پرتگاه، بدون نقشهی فرار، بدون چتر نجات، و با زبانی که هنوز خیال دارد تهدید کند، در حالی که همه میدانند تهدید بیپشتوانه، شلیک به آینه است.
آمریکا روشن گفته: اگر توافقی در کار نباشد، جایگزین آن حمله است. ساده، صریح، بیپرده.
دیگر از آن بازیهای دیپلماتیک و فحشنویسی پشت پرده خبری نیست. صحنه، کاملاً روشن است.
اما ایران چه دارد؟ راهی برای فرار؟ برگ بُردی روی میز؟ یا فقط اتاق تاریکی که اسمش را گذاشتهاند
ایران اگر بخواهد خود را از این باتلاق راهبردی بیرون بکشد، باید هم جسارت را از پوتین قرض بگیرد، هم عقلانیت را از چین یاد بگیرد، هم واقعگرایی را از قطر و عمان اقتباس کند.
اگر تهران امروز، همین فردا، جسورانه اعلام کند که آماده است برای یک مذاکره مستقیم، جامع، شفاف و بدون دوز و کلک، نهتنها جهان را غافلگیر میکند، بلکه رادار جنگ را از سر خود منحرف خواهد کرد.
ایران باید بازی را عوض کند. این یعنی:
دعوت رسمی از معاون اول ترامپ و آقای ویکتاف به تهران؛
اعلام آمادگی برای یک توافق اضطراری نجاتبخش؛
حذف واسطههای فرساینده مانند عمان؛
و از همه مهمتر: سرعت، قاطعیت، شفافیت.
نه زمان داریم، نه پله برای پلهپله پایین آمدن از بحران. اینجا فقط یک آسانسور باقی مانده: یا به طبقهی توافق میرویم، یا به زیرزمین جنگ.
ملت ایران نباید بار همه اشتباهات را بپردازد. نه در اقتصاد، نه در امنیت، نه در سلامت و نه در آیندهی سرزمینی که حالا حالاها باید خانهی ما بماند. هیچ «غنیسازی غرورآفرینی» نمیارزد اگر سقف خانهات فرو بریزد. هیچ “مقاومتی” نمیارزد اگر فرزندانت در صف مهاجرت، امنیت، دارو یا آینده جان بدهند.
ما در لحظهای هستیم که آینده ایران نه در خطبههای نماز جمعه، نه در تریبونهای حماسی، نه در بیانیههای سپاه، بلکه در یک تصمیم راهبردی است. تصمیمی که یا ایران را به عصر تازهای از تعامل میبرد، یا در آتش همان شعارهای پوسیدهی دهه شصت خاکستر میکند.
و اگر هنوز کسی خیال کرده که«مقاومت با هزینه مردم»افتخاراست، تنها باید از اوپرسید:حاضر هستی فرزند خودت را جلو بفرستی؟
#حمید_آصفی
https://t.me/hamidasefichannel2
صفحه یوتیوب
https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo