قیمت هر کیلو نارنگی در بازار تهران به بیش از ۱۰ هزار تومان رسید. نارنگی در حالی در میان میوههای گران مغازههای تهران خودنمایی میکند که پیش از این با استناد به کاهش تولید آن در سال جاری، هشدارهایی درباره افزایش قیمت نارنگی داده شده بود.
اقتصاد ایران آنلاین: نارنگی در حالی در میان میوههای گران مغازههای تهران خودنمایی میکند که پیش از این با استناد به کاهش تولید آن در سال جاری، هشدارهایی درباره افزایش قیمت نارنگی داده شده بود.
بر اساس آخرین گزارشهای رسیده قیمت نارنگی وارداتی در حدود کیلویی ۵ هزار تومان است و نارنگی مرغوب ایرانی به قیمت هر کیلو ۱۰ هزار و ۵۰۰ تومان در بازار به فروش میرسد.
هر سال یک خوراکی
به نظر میرسد هر سال قیمت یک خوراکی در بازار ایران دستخوش افزایش میشود. هر سال یکی از خوراکیهای ایرانی از جای اصلی خود در میرود و تبدیل به معضلی سیاسی میشود. یک بار پیاز و سیبزمینی و بار دیگر برنج و چای.
انفجار قیمتی البته تنها به خوراکیها مربوط نیست. مسکن، دلار، طلا و سکه همیشه در حال صعود و اندکی سقوطند اما با توجه به جایگاه خوراکیها در سبد خانوار، گرانی بیش از حد یک کالا ابعادی بسیار بزرگتر از خودش مییابد.
در طول سالهای گذشته همواره کالایی به سیبل افزایش قیمت تبدیل شده است.
«گوجهفرنگی» در نیمههای سال ۱۳۸۶ بود که خبرساز شد وقتی نمایندگان مجلس از رسیدن قیمت آن به ۳ هزار تومان در موعد تحویل لایحه بودجه به مجلس شورای اسلامی گلایه کردند.
بر اساس گزارش اعتماد، از آن به بعد هر سال قیمت گوجه فرنگی در نیمه دوم سال رکورد شکنی خود را آغاز کرده است و همین امر سبب شده است گوجه فرنگی در ادبیات اقتصادی ایران جایگاهی ویژه را از آن خود کند. امسال نیز رسیدن گوجهفرنگی به ۹ هزار تومان در هر کیلو زمینهساز حملاتی به دولت شد. هر چند قیمت گوجه فرنگی اندکی کاهش یافته است اما همچنان گوجه و سیاست آمیختگی خود را حفظ کردهاند.
سال ۱۳۸۷، سال برنج
برنج در مغازهها نایاب شده بود. فروشگاههای زنجیرهیی از برنج ایرانی خالی بود و قیمت در مدت زمانی بسیار کوتاه دو برابر شد. حتی با رسیدن قیمتها به دوبرابر، برنجی برای خرید وجود نداشت. دولت همانگونه که افزایش قیمت مسکن را به گردن عدهیی انداخت که در استخری در شمال تهران چنین تصمیمی گرفته بودند، افزایش قیمت برنج را نیز محصول عملکرد عدهیی دانست که دولت را به چالش میکشند. در سایه گرانی برنج، واردات برنج رونق گرفت و بازار از برنج خارجی پر شد. همین حالا هم سوپرمارکتهای فراوانی در سطح شهر هستند که برنج ایرانی ندارند و استنادشان گرانی برنج ایرانی و وجود خریداران بیشتر برای برنج خارجی است.
سال ۱۳۸۸، سال شکر
نه فقط قیمت قند و شکر که بهای سیبزمینی و پیاز و برخی دیگر از اقلام مهم مصرفی در این سال افزایش قابل توجهی یافت اما هیچ کدام از افزایش قیمتها با هجوم مردم برای خرید روبهرو نشد. سال ۱۳۸۸ قند و شکر خیلیها را به بقالیها و سوپرمارکتها کشاند و به تبع افزایش قیمت این کالا، بهای شیرینی و شکلات و سایر فرآوردههای وابسته افزایش یافت. میزان افزایش قیمت قند و شکر در این سال نسبت به مدت مشابه سال قبل به ترتیب حدود ۴۸ و ۷۳ درصد گزارش شده است.
سال ۱۳۸۹، سال تخم مرغ
قیمت تخم مرغ ۸۰ درصد افزایش یافت. هر شانه تخم مرغ به حدود ۵۵۰۰ تومان رسید و بعد از آن دوباره میل به افزایش را نشان داد. صادرات تخممرغ ممنوع شد و تلاش برای تامین تخم مرغ آغاز شد. ترکیه به ایران تخم مرغ صادر کرد و در سایه گرانی تخم مرغ بود که حرف و حدیثها بر سر مرغ آغاز شد. کمبود تولید و بیتوجهی به بازار مصرف از مهمترین دلایل رشد قیمت تخممرغ اعلام شد.
سال ۱۳۹۰، سال لبنیات
این سال تنها یک کالا نبود که توانست صدرنشین اخبار گرانیها شود. یک گروه این عنوان را از آن خود کردند. لبنیات گران شد. وقتی قیمت شیر بالا رفت به تبع آن ماست و پنیر و سایر فرآوردههای لبنی نیز گران شد.
افزایش قیمت لبنیات از ابتدای اجرای هدفمندی یارانهها آغاز شد اما در سال ۱۳۹۰، اوجگیری قیمتها سبب شد تا حدی مشکل بیش از قبل خودنمایی کند. مصرف فرآوردههای لبنی کم شده بود و ایرانی که یک سوم استانداردهای بینالمللی شیر مصرف میکرد، حالا زیر سایه گرانی، ترجیح داده بود ماده خوراکی دیگری را جایگزین لبنیات کند. برخی از تولیدکنندگان لبنیات افزایش قیمت دلار را دلیل رشد بهای لبنیات میدانستند چرا که خوراک دام در ایران وابسته به واردات است.
سال ۱۳۹۱، سال مرغ
دو سال بعد از گرانی تخم مرغ، نوبت به مرغیها رسید تا خودی نشان دهند. قیمتهای درج شده بر تابلوهای عرضهکنندگان پروتیین هر روز تغییر میکرد و این تابلوها خیلی از افراد را به یاد تابلوی طلافروشیها میانداخت. قیمت مرغ هر روز بالا میرفت و صفهای طویل برای خرید مرغ از مراکزی که مرغ ارزانتر میفروخت نشاندهنده آن بود که عطش مرغ افزایش یافته است. قیمت مرغ در این سال به ۶ هزار تومان در هر کیلو و در برخی موارد به ۷ هزار تومان نیز رسید. امروز اما تولیدکنندگان مرغ از گرانی آن مینالند و معتقدند تداوم این روند میتواند بحرانی تازه را در آینده شکل دهد.
سال ۱۳۹۲، سال پسته و سیب زمینی و…
آخرین روزهای فعالیت دولت دهم با گرانیهای فراوانی گره خورد. قیمتها لحظهیی تغییر میکرد و تب و تاب انتخابات حالا دیگر تنها بر بازار طلا و سکه و بازار سرمایه اثر نمیگذاشت. بازار برنج و مرغ و گوشت و… نیز متاثر از روند تحولات ایران بود. پسته آن روزها، در آستانه سال نو خودنمایی کرده بود. نمایشگاه فروش بهاره در آخرین روزهای سال غرفههای متعددی برای عرضه پسته راه انداخته بود. میگفتند صادرات پسته ممنوع میشود. پسته ۶۰ هزار تومانی بر اساس قول نانوشتهیی بر سر سفره هفتسین خیلی از ایرانیهایی که از گرانی عاصی شده بودند خودنمایی نکرد. سالی که با گرانی پسته آغاز شد، با دو برابر شدن قیمت کره به نیمه رسید، با گرانی سیبزمینی پایان یافت. درست پیش از آنکه دولت روحانی در نخستین سال فعالیت خود با گرانی لجام گسیخته سیبزمینی روبهرو شود، دولت دهم کنار جادهها، رایگان به مردم سیبزمینی میداد. آن روزها، در آستانه انتخابات سال ۱۳۸۸ بود که دولت سیبزمینی رایگان توزیع میکرد و همین امر سبب شد سیبزمینی به کالایی انتخاباتی تبدیل شود و در شعارهای انتخاباتی آن روزها جایگاه یابد. بعدها مشاوران و مسوولان دولت یازدهم در آغازین روزهای فعالان هشدار دادند که گرانی سیب زمینی در راه است چراکه کشت قابل توجهی برای حفظ ذخایر استراتژیک صورت نگرفته است.
قیمت سیبزمینی در اسفند ماه سال ۱۳۹۲ و اوایل سال ۱۳۹۳ افزایشی بیش از ۱۴۰ درصد را تجربه کرد. به این ترتیب سیبزمینی فصل مشترک زمستان ۹۲ و بهار ۹۳ بود و قیمت آن روزانه افزایشی قابل توجه را تجربه میکرد.
و اینک نارنگی
قیمت بسیاری از کالاها از ابتدای سال تغییر کرده است. گوجه فرنگی ۹ هزار تومانی و لیموترش ۱۸ هزار تومانی و لیمو شیرین ۱۶ هزار تومانی و… نیز رشد انفجاری قیمت را تجربه کردند اما در حقیقت نارنگی این روزها بر صدر جدول ایستاده با کسب عنوان هر کیلو ۱۰ هزار و ۵۰۰ تومان.