شرق، صدرا محقق: معاون صنایع دستی کشور از تاثیر مخرب یارانهها بر تولید صنایع دستی کشور خبر داد. بهمن نامور مطلق این مطلب را در پاسخ به پرسش «شرق» در همین رابطه اعلام کرد و افزود: «پرداخت یارانه موجب شد برخی، سرمایهای را بهدست آورند و دیگر نیازی برای کارکردن نداشته باشند. این مسالهای است که دولت باید برای آن، اندیشهای داشته باشد. متاسفانه با آن برخوردها، میل به تولید و خلاقیت از بین رفت.»
نامور مطلق روز گذشته در یک نشست خبری که با هدف اعلام گزارش عملکرد نیمهدوم سالجاری و برنامههای سال جدید برگزار شده بود، افزود: «با توجه به اینکه دولت طرح مرحله دوم یارانهها را ارایه کرده، نامهای را به رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نوشتهایم که در آن به دو مطلب اشاره شده است؛ سیاست پرداخت یارانه و کمک به ارتقای تولید. ولی متاسفانه دولت پیشین با این کار نهتنها به تولید کمک نکرد، بلکه تولید را بهویژه در صنایع دستی تخریب کرد. مثلا کارگاه تولید شیشه تا پیش از حذف یارانه حاملهای انرژی، دومیلیونتومان هزینه سوخت میداد، ولی پس از آن، ۱۴میلیونتومان هزینه سوخت پرداخت میکرد. همین مساله سبب تعطیلی بسیاری از کارگاهها شد.»
او در ادامه اظهار کرد: «ما درخواست کردهایم در مرحله دوم حذف یارانههای انرژی، حداقل وعدههای دادهشده برای ارتقای تولید، عملی شود و به یارانه حاملهای انرژی در کارگاههای صنایع دستی توجه جدی شود.» معاون صنایع دستی گفت: «پیشنهادهایی را برای رفع این مشکلات دادهایم و قرار شده است سیاستگذاری شود که سازمان چگونه با مرحله دوم یارانهها برخورد کند و در این زمینه، چه نقشی داشته باشد. یارانه به جای رونق باعث از بین رفتن و تخریب تولید شد و اگر اصلاح نشود، این تخریبها بیشتر خواهد شد.»
این مقام مسوول دولتی همچنین در بخش دیگری از نشست خبری خود با بیان اینکه صنایع دستی وقتی به این دولت تحویل داده شد جسدی نیمهجان بود، گفت: «نمونه این وضعیت در صادرات مشهود است، مثلا صادرات سال ۱۳۹۲ نسبت به سال ۱۳۹۱، ۱۴درصد کاهش داشت. ما بهدنبال جبران وضعیت وخیم گذشته هستیم و فعلا میخواهیم اوضاع را تثبیت کنیم و بعد دنبال گسترش آن باشیم.» او با بیان اینکه صنایع دستی غایب بزرگ برنامهریزیها در کشور بوده است، ادامه داد: متاسفانه چیزی از صنایع دستی نمانده است و ما در اولین مرحله، دنبال ارتقای کیفیت و حمایت از هنرمندان، اصلاح ساختار تشکیلاتی معاونت صنایع دستی و اصلاح نظام بازرگانی داخلی و خارجی هستیم.
نامورمطلق همچنین در پاسخ به پرسش دیگری درباره تصمیم این سازمان با توجه به اظهارات سلطانیفر، رییس سازمان درباره الحاق فرش به صنایع دستی نیز گفت: «هنوز زمان این کار نرسیده اما هم فرش و هم صنایع دستی بهدلیل این گسست رنج میبرند، این دو، هزینههای زیادی را به این خاطر متحمل میشوند و باید هرچه زودتر پیوند بخورند. بازاریابی صنایع دستی با فرش، یکی است و ما بهخاطر این جدایی مجبوریم هزینههای زیادی صرف کنیم. این جدایی فقط سبب تضعیف هر دو شده است و حل آن به برنامه و تصمیم دولت نیاز دارد.»
وی در ادامه سخنانش به برخی اهداف و برنامههای این سازمان اشاره و اظهار کرد: بسیاری از مشکلات صنایع دستی اعتباری نیست بلکه به ضعف قانون برمیگردد. او به قدرتمندترشدن رقبایی مانند تایلند، هند، چین، سنگاپور و پدیدآمدن رقبای تازهنفسی مانند ژاپن اشاره کرد و گفت: آنها تهدیدهایی برای صنایع دستی ایران بهشمار میروند که ما را هدف قرار دادهاند و امیدوارم از این مرحله گذر کنیم. شاید ایران با هند و چین قابل مقایسه باشد اما حالا تایلند هم از ما جلو زده است.
معاون صنایع دستی با اشاره به بیانگیزگی و ناامیدی هنرمندان و مدیران قدیمی صنایع دستی ادامه داد: مدیران صنایع دستی از مذاکرات وزارت امورخارجه ایران حمایت میکنند، چون یکی از راههای خروج صنایع دستی از این وضعیت، مبادلات بینالمللی است. ما بازارهای خوبی داشتیم که متاسفانه آن را از دست دادهایم. اقتدار صنایع دستی نیز در طول این سالها از بین رفته است که روند مذاکرات مقامات وزارت امورخارجه میتواند به بهبود اوضاع کمک کند. او همچنین با تاکید بر لزوم ایجاد صنایع دستی دانشبنیان گفت: «به استناد منابع بینالمللی، ایران بیشترین تعداد افراد تحصیلکرده را در حوزه صنایع دستی دارد. برای استفاده از این ظرفیت قصد داریم نسل جدیدی از کارگاههای صنایع دستی را براساس دانش راهاندازی کنیم و اکنون ۱۲ کارگاه تخصصی برای سررشتههای صنایع دستی راهاندازی شدهاند.»