ضیا ء مصباح – دبیر کانون علوم اداری ایران
در دیدار و مذاکره با دست اندرکاران سازمان بازنشستگی کشوری در رابطه با احساس مسئولیت اجتماعی و فرهنگی پرسیدم شرکتهای تابعه ان تشکیلات عملکردشان از لحاظ سود و زیان و تراز عملیات تا کنون چگونه بوده و آیا امکان ورود به این وادی و کسب اطلاعات در مسیر آگاه کردن صاحبان اصلی سرمایه سازمان که کارمندان دولت و بازنشستگان می باشند وجود دارد…..
از ورود یک بازنشسته و عضو سازمان که شاید برای اولین بار چنین ارتباط و مالکیتی را مطرح و مخاطب می شنید…. به این مقوله به دلیل بی خبری و شاید عدم احساس مسیولیت واقعی، متحیر مانده و اطلاع رسانی در این زمینه رادر وظایف و صلاحیت خود نمی دیدند و با پاسخ هایی خارج از موضوع و یا سکوت، سئوالات را بدون جواب گذاردند که موضوع این مطلب می باشد:
می دانیم که طبق قوانین استخدامی از سالهای بسیار دور از حقوق ابواب جمعی دولت درصدی ماهانه کسر و به حساب تشکیلاتی که بعدا به این نام خوانده شد همراه با حداقل معادل آن (معمولا تا ۲برابر) بوسیله کارفرما که دولت باشد… واریز میشد و کماکان ادامه دارد.
در این باب اشاره ای گذرا همزمان با ششم مهر روز خانواده و تکریم بازنشستگان به تاریخچه بازنشستگی در کشورمان مناسب بنظر می رسد:
در سال ۱۲۸۸ (۱۰۷ سال قبل) قانون وظایف در اولین دوره مجلس شورای ملی تصویب شد که برای وراث ارباب حقوق دیوانی یعنی عایله کارمندان متوفی دولت حقوقی را مقرر کرد…
بعدا در موضوع نظام بازنشستگی مجلس چهارم در ۲۲ آذر ۱۳۰۱ نخستین قانون استخدام کشوری را به تصویب رساند، بنابراین از ۹۴ سال قبل تا کنون نظام باز نشستگی سیر تکاملی خود را طی نموده است.
بر اساس امار موجود در پایان سال گذشته حقوق بگیران این صندوق ۱۲۶۸۷۰۲ نفر بوده اند و این جماعت همراه با میلیونها شاغل در دوران خدمت طولانی که اغلب بالای ۳۰ سال می باشد کسور قانونی بازنشستگی خود را بموقع تقدیم نموده و مینمایند و صبر و سکوت که درعافیت را بگشاید در ادای دین نبوده در حالیکه مسیول این دستگاه عریض و طویل می فرمایند پیوسته برای تامین حقوق بازنشستگان بامشکلات تامین آن رو برو بوده ایم که فاعتبرو یا اولی الابصار.
مدیر عامل فعلی در رابطه با مشکلات در نشریه نسبتا زیبای ثمر که ماهنامه شده و کم و بیش به تریبونی برای دست اند کاران این دستگاه نیمه پاسخگو تبدیل شده… میگوید:
مشکلات صندوق ریشه در تصمیمات ۴ دهه گذشته ( بهتر بود ۳۷ ساله عنوان میشد ؟) دارد و تصمیمات طی این سالیان ۴۱۰ هزار میلیارد تومان بار مالی برای صندوق ایجاد نموده است و… ادامه میدهد این صنوق جدا از فراز و نشیبهای اقتصادی کشور نیست و صبر و سکوت عافیت را می گشاید و… تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل… نکند جناب ریس جمهور سابق نیز به این وادی گذری داشته !!!
در این که واریز سهم دولت در مواردی به موقع نبوده، متولیان سازمان بازنشستگی کشوری از این درآمدهای هدفدار بموقع بهره برداری مطلوب را نکرده، در آمدهای اتوبان های ساخته شده با سرمایه واریز کنندگان کسور بازنشستگی (و سایر شرکتهای وابسته )و ضرورت آن که بهرحال بدون پاسخ مانده اند، ریخت و پاشهایی بروال دولت قبل و ادله ای از این دست که مثنوی هفتاد من میشود…. به هیچ وجه رافع تعهدات مسیو لین در قبال صاحبان سرمایه و در واقع مالکین سازمان که همه کارمندان و باز نشستگانند نبوده ونیست.
& نا گفته نماند در اوا یل سال جاری متصدیان این سازمان بشکلی جهت خالی نبودن عریضه درشماره ۳۰۹ ماهنامه ثمر (خرداد ماه) سود شرکتهای وابسته متعلق به صاحبان سرمایه در این صندوق رادر سال ۹۴ معادل ۱۵۰۰ میلیارد تومان اعلام کرد و درامد سال ۹۳ تومان معادل۱۲۰۰ و سال۹۲ معادل ۸۰۰میلیارد عنوان نموده اند که منظور روابط عمومی با مدتها تاخیر از ارایه این اقلام اینستکه بگوید درسال اول دولت تدبیر و امید حدود نیمی در مقایسه با سال سوم دولت کنونی سود شرکتهای صندوق بوده و درامد سال ۹۴ در مقایسه با سال قبل ان ۲۰ در صد رشد داشته است که با کسب اطلاعات مستند در اینده به چگونگی درامدها و هزینه های این شرکتها خواهیم پرداخت.
در اینچا ضرورتا باید تاکید داشت که همزمان با سایر اقدامات بنیادی و ریشه ای حکومت بایستی: پرداختن این مهم یعنی فراهم سازی امکانات مناسب از هر منظری برای این جامعه (سلامت جسم و روان با مفهوم اصولی و استاندارد که مطلبی دیگر می طلبد) را در اولویت قرار دهد و کمکهای خارجی را براین واجب به هر دلیل و توجیهی مقدم نشمارد.
خالی شدن فضا برای ایجاد استخدام جدید و اشتغال، بعنوان اصلی ترین وظیفه به دولت گرفتار بار شده و در این رابطه ارفاق در سنوات برای بازنشستگی بر این مشکل افزوده است.
متولیان ایفای این رسالت مهم که داوطلبانه پذیرای مسیو لیت بوده اند، این موضوع را همراه با تکافو نکردن درآمدها و انجام نشدن تعهدات و در پاره ای موارد عدم پرداخت بدهی ها و… را از معظلات دانسته واز توجه واقعی آنچنانکه شایسته این گرامیان می باشد عملا فرو گذار کرده اند.
رسیدگی و پی گیری امورات مختلف این ارجمندان که آیینه تمام نمای آینده شاغلین منجمله خود آقایان متولیان، می باشد از لحاظ حرمت، آرامش و آسایش در نزد خانواده گسترش یا فته آنان دور از منطق و عدالت است وتوپ را به زمین دیگران پرتاب کردن که امری متداول و مرسوم شده در وظایف مدیران سازمان نمی باشد.
قصد اصلی از نگارش و یادآوری این امر جلب توجه دست اندر کاران این مقوله و متولیان بالا دستی است تا به این مهم عنایت کامل مبذول دارند ومحترم ترین و وزین ترین انسانها که عمری را در خدمت خلق بوده ا ند در برابر خانواده گسترش یافته شان بی پناه و به امان خدا رها نکنند که شایسته ملک و ملت نیست.
پوشش کامل بیمه تکمیلی در حدی که این پیش کسوتان مریض و درمانده. نیازمند کمک فرزندانشان نباشند و مشابه اکثر شاغلین از امکاناتی درمانی کامل برخوردار و تفاوتهای فاحش و غیر قابل توجیه فعلی در مقوله بیمه تکمیلی از هر لحاظ مرتفع گردد.از نکات بسیار مهم بشمار میرود.
هزینه های سرسام آور پزشکی که تحت پوشش قرار ندارد و در آغاز هرسال برتعرفه آن اضافه میگردد نظیر ویزیت پزشکان متخصص که برای حدود ۵ دقیقه ویزیت ۵۰۰۰۰۰ ریال دریافت می کنند و یا هزینه دارو که رقم بالایی را تشکیل میدهد همچنین هزینه های دندانپزشکی که مطقا در توان پرداخت این نقش آفرینان و سرمایه های ارچمند نبوده و تیست و در این رابطه در بیشتر موارد حتی شاخص ترین افراد این جامعه میلیونی، با دندانهای کج و معوج و ظاهر نه چندان خوش آیند و دون شان و منزلت… در انظار بایستی ظاهر شوند و الگوی آیندگان… در کنار سقف اندک تامین هزینه های دوران بستری و جراحی های گوناگون… در این گزارش گونه ضروری و به امید توجه و اقدام لازم یاد آوری میگردد.
امید داریم در بودجه ۹۶ که بگفته سخنگوی دولت تا نیمه های ابانماه اماده میشود این نکته اساسی دیده شود، مجدد تاکید میشود کلیه حقوق بگیران اماده اند از طرح ضرورت در صد افزایش حقوقشان بشرط ثبات قیمتها خودداری نمایند که بدفعات بعنوان یک ضرورت و اصل قابل دفاع مطرح شده است و حلال بسیاری نا ملایمات میباشد.
از همه مهمترو همزمان با اماده شدن بودجه سال اینده و احیاء سازمان امور اداری و استخدامی کشور که در گذشته بر اساس یک ضرورت بدور از رابطه متولی سازمان بازنسشتگی نیز بود…. در صد افزایش حقوق سالیانه ا ین اندیشمندان بایستی معادل نرخ تورم واقعی افزایش یابد… ایکاش نه گرانی و تورمی بود و نه افزایشی و بهر حال کفاف کی دهد این تر میم ها….. و آنچه بجایی نرسد فریاد است و سبد خانوار رو بتو سعه آنان تهی از نیازهای مصرفی روزانه….
امید اینکه مدیرانی که در صد د پوشاندن لباس عزت و منزلت برای پدران و مادران خود وجامعه غنی از تجربه وهشیار یعنی بازنشستگان ملیونی آگاه و میهن دوست ایران هستند…. بیش ازاین بهر بهانه و دلیلی که رافع این مسیولیت خطیر نبوده و نمی باشد اهمال نکنند و با رمسیو لیتی را که آگاهانه پذیرفته اند به دیگر جریانات وصل نفر مایند که تحت هیچ شرایطی زیبنده این صاحبنظران و آن سازمان با آنهمه کادر و تشکیلات و امکانات و از همه مهمتر دولت خد متگذار روحانی در اخرین ماههای دور اول ریاست جمهوری نبوده و نمی باشد.
در پایان اینکه لباس فاخری که قصد بر تن نمودن و زدودن لباسهای مندرس وجلب اعتماد لازم اجتماعی را در اهداف آن سازمان به زیور قلم آراسته اند به صحنه عمل در آورند که تعلل و تاخیر بیش از این شایسته آن مجمو عه نیست هر چند که در بیان و اقامه دلیل همه وهمه ید طولایی دارند.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید